83) Τη Μεγάλη Εβδομάδα
η θάλασσά μας πενθεί. Την τυλίγει ένα μαύρο φως, που κρατάει έξη εικοσιτετράωρα.
Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μετά την Ανάσταση, με τον ουρανό τακτοποιημένο, κατεβαίνουμε στην παραλία, κρατώντας τα κεριά με το Άγιο Φως, ως μίσχους ευωδίας, για να τη δούμε, από τη σκοτεινή σπηλιά του νου μας, να γίνεται πάλι γαλάζια, συμπληρώνοντας τη μαγεία και την αποκάλυψη των ημερών.
*Κάποιες λέξεις του κειμένου οφείλουν την ύπαρξή τους στη "Μεγάλη πλατεία" του Νίκου Μπακόλα.
New version
Ο πίνακας είναι του Hieronymus Bosch
Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μετά την Ανάσταση, με τον ουρανό τακτοποιημένο, κατεβαίνουμε στην παραλία, κρατώντας τα κεριά με το Άγιο Φως, ως μίσχους ευωδίας, για να τη δούμε, από τη σκοτεινή σπηλιά του νου μας, να γίνεται πάλι γαλάζια, συμπληρώνοντας τη μαγεία και την αποκάλυψη των ημερών.
*Κάποιες λέξεις του κειμένου οφείλουν την ύπαρξή τους στη "Μεγάλη πλατεία" του Νίκου Μπακόλα.
New version
Ο πίνακας είναι του Hieronymus Bosch
3 σχόλια:
Καλέ μου κύριε ΑΧΙ,
επειδή νομίζω ότι σας ενδιαφέρει, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας αυτό:
Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΜΑΣ AΓΝΩΣΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
https://www.youtube.com/watch?v=vNw4n8m6BQQ
Σας ευχαριστώ, καλή μου κυρία Rosa Mund. Θα το παρακολουθήσω με επιμέλεια και προσοχή.
Θα επανέλθω.
Εξαιρετική παράσταση.
Μου δώσατε την ευκαιρία να διαβάσω ξανά την "Αμοργό".
Σας ευχαριστώ και πάλι.
Δημοσίευση σχολίου