Παρασκευή, Αυγούστου 26, 2016

ΖΑΝ ΝΤ'ΟΜΕΡΣΟΝ " Η ιστορία του περιπλανώμενου Ιουδαίου" Μέρος 5ο


Είμαι ο κανένας, είπε ο Σίμων φέρνοντας το χέρι του στο στόμα της Μαρί. Είμαι όλος ο κόσμος. Είμαι ο αιώνιος οδοιπόρος, ο ανίκανος να σταματήσει. Είμαι εκείνος που του απαγορεύτηκε η αγάπη, όπως και ο θάνατος. Είμαι τα συντρίμμια μιας ζωής που δεν θα γνωρίσει ποτέ την αγάπη ούτε το θάνατο. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε, όταν θα ’χω φύγει, είναι να ξεχάσετε το ασήμαντο πρόσωπό μου και να σκεφτείτε τον  κόσμο, αυτόν τον κόσμο που ανήκει σε μένα όσο και σε σας, και που τόσο γύρισα. Αφού πρέπει να φύγω, πρέπει να χαθώ, σας αφήνω στα χέρια του. Καμιά ιστορία δεν είναι πιο όμορφη απ’τη ζωή. Το πιο  ωραίο παραμύθι είναι εκείνο που μιλάει για τον κόσμο, που ξετυλίγεται μέσα στην Ιστορία του. Η ζωή θα σας κεράσει περισσότερες χαρές και πιο πολλές εκπλήξεις απ’όσες σας πρόσφερα εγώ.

σ.631

4 σχόλια:

Rosa Mund είπε...

Τι ωραίο απόσπασμα!

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Όλο το βιβλίο είναι ωραίο. Σπουδαίος ο Όμερσόν. Κρίμα που εκδόθηκαν μόνο δύο βιβλία του, αν δεν κάνω λάθος.

Ποιηματάκι σήμερα δεν έχει;

Rosa Mund είπε...

Βεβαίως έχει. Αν το ζητάτε κιόλας, έχει σημασία η παραγγελιά.
Στα δύο το ένα δώρο λοιπόν.


Εγώ Υπάρχω

Κάτω απ' την κυανή αιχμαλωσία τ' ουρανού
είμαι ο ταμίας της τύχης μου.
Φίλος του νερού άνωθεν
κι ο ουρανός
συνάλλαγμα της ταπεινώσεως.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ, Τα ποιήματα, τόμος Α, 1961-1978, Αθήνα, Ίκαρος.


***


«Ω, εγώ, ω ζωή των ερωτήσεων, χωρίς τελειωμό,
των ατέλειωτων τραίνων των άπιστων,
των πόλεων γεμάτων ανόητους.
Τι καλό έχουν αυτά, ω εγώ, ω ζωή;

Απάντηση.
Ότι είσαι εδώ, ότι η ζωή υπάρχει· και η ταυτότητα.
Ότι το παντοδύναμο παιχνίδι συνεχίζεται,
κι ίσως συνεισφέρεις μια στροφή».

(Ουόλτ Ουίτμαν)


ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Αποκαταστάθηκε η τάξη. Γεννιέται, όμως, το ερώτημα: ποιο από τα δύο ποιήματα είναι το δώρο. Η σωστή απάντηση ανταμείβεται με ένα απόσπασμα από το βιβλίο.