Παρασκευή, Μαρτίου 25, 2016

CARMEN




Προτείνω λόγω Εθνικής Εορτής, την "προκλητική" αλλά υπέροχη "Carmen", από την Όπερα της Λυών. Δυνατά τα γκάζια, ανοιχτά τα παράθυρα να καλύψουμε τα εμβατήρια, τους ήχους και τα αισθήματα της εθνικής υπερηφάνειας.
Έρωτας, πάθος, θάνατος!

 Με Γαλλικούς υπότιτλους

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνω απολυτως μαζι σας

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Να που βρέθηκε κάποιος/α που συμφωνεί μαζί μου και το λέει.

Ανώνυμος είπε...

Παντα λεω τη γνωμη μου. Ακόμη κι οταν μπορει να ενοχλησει. Κακη συνηθεια θα νομιζα καποτε, μα τωρα πια ξερω οτι ειναι καλή.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Ωχ!Κι εσείς παθών/παθούσα; Τα ίδια κι εγώ. Το πληρώνουμε, αλλά αξίζει.

Rosa Mund είπε...

Έλειψα για λίγο και αμέσως αποκτήσατε το θάρρος της γνώμης σας όλοι εδώ μέσα.
Παρακαλώ να επανέλθει η τάξη. Χαχαχα.


Και ερωτώ, με τον τρόπο του Εμπειρίκου στο "Γλωσσάριο των ανθέων":

Την μουσικήν ή την ποίηση;
Την ποίηση.

ΚΑΡΜΕΝ

Στίγμα έχεις στον ώμο σου που γράφει "μ' αγαπάς;"
και καίνε τα ρουθούνια μου λιβάνι και αμμωνία.
Μελέτησα και κόβω τρεις* προσμένω μ' αγωνία
μα σαν μου ρίχνεις τα χαρτια δαγκώνεσαι, σιωπάς.

Φτιάχνεις πεντάλφες κι αριθμούς και κύκλους με τ' αλάτι
για να ξορκίσεις το κακό* μα δε με ξεγελάς.
Κλείνεις το μάτι πονηρά και μου χαμογελάς
όταν μου βρίσκεις στον καφέ χρήματα και κρεβάτι.

Μου φέρνεις φόβο άγριο και με αναταράζεις
σαν μου μιλάς για έρωτες άγριους και κολασμένους.
Και μας φαντάζομαι γυμνούς και μόνους και ιδρωμένους
όταν μες στα δυο χέρια μου το χέρι μου διαβάζεις.

Το γιασεμί στην πόρτα σου θέλει να του μιλήσω
και ένιωσα να με καλούν του κήπου σου οι ιτιές.
Πες μου: με ξόρκια μυστικά, και τέχνες και γητειές
με φέρνεις στο κρεβάτι σου μήπως και σ' αγαπήσω;

Ευάγγελος Σίδερης


Η Κάρμεν (Μυθολογία του Σαββάτου)
https://www.youtube.com/watch?v=olBN0uZi84w

Carmen -Χριστιάνα
https://www.youtube.com/watch?v=imEPZtXvcMI

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Τελικά επιβεβαιώνεται, για μια ακόμη φορά, ότι κάποιος πρέπει να κρατάει τα χαλινάρια. για να μην ξεσαλώνουμε από την πολλή ελευθερία.