Ο ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΑΝΤΟΝΙΟ ΜΟΡΑΛΕΣ

Ο δικτάτορας Αντόνιο Μοράλες έφτασε στο παγοδρόμιο της πόλης μας παραμονή Πρωτοχρονιάς.  Επιθυμία του ήταν να παγοδρομήσει μαζί με τους άλλους συντοπίτες μας, δίνοντας κύρος στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου. Παράλληλα η παρουσία του ήταν μια προσπάθεια του καθεστώτος να δείξει  ότι βρίσκεται  κοντά στο λαό,  μια επίδειξη λαϊκισμού εκ μέρους του, χαρακτηριστικό, άλλωστε, όλων των στρατιωτικών καθεστώτων . Συνοδευόμενος από την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία, τις τοπικές και θρησκευτικές αρχές, έφτασε στις εφτά η ώρα το βράδυ στο παγοδρόμιο.  Τον οδήγησαν στα αποδυτήρια, και στις επτάμιση ο Αντόνιο Μοράλες εμφανίστηκε  στην πίστα, φορώντας  στολή παγοδρόμου, σε μπλε και μαύρο χρώμα, μαζί με τα παγοπέδιλά του. Πατινάρισε  λίγο για να ζεσταθεί,  ν’αποκτήσει την αίσθηση του χώρου και όταν ήταν έτοιμος  άρχισε να εκτελεί το πρόγραμμά του. 

Αρχισε να  πατινάρει προς τα εμπρός με το δεξί πόδι, κρατώντας το αριστερό σηκωμένο στον αέρα μπροστά. Μετά κατέβασε  το αριστερό του  πόδι λυγισμένο στον πάγο, ενώ κρατούσε το δεξί στον  αέρα και προς τα πίσω. Πήδηξε με το στήθος προς τα εμπρός και, μετά τις περιστροφές, προσγειώθηκε με το δεξί πόδι στον πάγο, ενώ το αριστερό το κρατούσε πίσω στον αέρα.

Οι άλλοι ερασιτέχνες παγοδρόμοι, χαβαλετζήδες και περιέργοι,  που στην αρχή ήταν επιφυλαχτικοί, τώρα κοίταζαν τον Μοράλες με θαυμασμό. Το χειροκρότημα, πρώτα των στρατιωτικών, μετά των μελών του δημοτικού συμβουλίου, των παπάδων, τελευταίο, διστακτικό και πλαδαρό, των επισκεπτών,  τον έκαναν να συνεχίσει. Τώρα πατίναρε προς τα πίσω με σταυρωμένα και λυγισμένα τα πόδια , το αριστερό σταυρωμένο μπροστά από το δεξί. Μετά πήδηξε σηκώνοντας το αριστερό και ταυτόχρονα, πιέζοντας το δεξί στον πάγο. Με τους ώμους προς τα εμπρός, έκανε τις περιστροφές του, έχοντας σταυρωμένα τα πόδια , όπως στην αρχή του άλματος. Προσγειώθηκε με το δεξί πόδι, ενώ το αριστερό ήταν κρατημένο πίσω στον αέρα. 

Τώρα πια ο θαυμασμός ήταν απερίγραπτος και το χειροκρότημα αυθόρμητο. Όλοι είχαν ξεχάσει ότι  μπροστά τους βρισκόταν ένας αιμοσταγής δικτάτορας. Ο Μοράλες ενθουσιασμένος από την αποδοχή τού κόσμου επιχείρησε κάτι που είχε χρόνια να κάνει·ένα φλιπ.

Άρχισε να πατινάρει στον πάγο με το αριστερό πόδι προς τα εμπρός, ενώ το δεξί  ήταν  ελεύθερο μπροστά. Πάτησε  με το δεξί πόδι τον πάγο  πίσω από το αριστερό του πόδι . Μετέφερε όλο το βάρος από το αριστερό στο δεξί πόδι, με το οποίο πάτησε με δύναμη τον πάγο και τίναξε το κορμί προς τα πάνω.  Εδώ συνέβη το  ανεξήγητο, παράδοξο και μυστηριώδες γεγονός για το οποίο συζητούν στην πόλη μας μέχρι σήμερα. Μετά την δεύτερη περιστροφή, ο Μοράλες έμεινε στον άέρα, με το αριστερό πόδι πίσω από το σώμα του, ενώ το δεξί είχε πάρει θέση προσγείωσης, ακίνητος, σαν  παγωμένη εικόνα τηλεοπτικής λήψης. Μετά την πρώτη έκπληξη, ο πρώτος που έφτασε κοντά του ήταν ο αρχηγός του στρατιωτικού επιτελείου. Κοίταξε τον μαρμαρωμένο Μοράλες, που στεκόταν μισό περίπου μέτρο ψηλά από τον πάγο, με την ένταση της προσπάθειας στο πρόσωπό του. Πλησίασε ακόμη περισσότερο, άπλωσε το χέρι του να πιάσει το ακίνητο σώμα, που έδειχνε να έχει χάσει κάθε ίχνος ζωής και το χέρι του ένιωσε την παγερότητα  του άψυχου σώματος. Προσπάθησε να τραβήξει τον Μοράλες από την ιπτάμενη θέση του, αλλά δεν τα κατάφερε, λες και κάτι ανάμεσα στα παγοπέδιλα και την πίστα του παγοδρομίου, αόρατο και συμπαγές, τον εμπόδιζε. Ζήτησε τη βοήθεια των στρατιωτικών και των επισήμων που παρακολουθούσαν αμήχανοι την προσπάθειά του. Όμως παρόλη την προσπάθεια τους, ο Μοράλες στεκόταν ακίνητος αλλά  περιστροφικός πάνω στο αόρατο βάραθρό του. 

Έτσι έμεινε μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, αφού το παγοδρόμιό μας χρησιμοποιήθηκε ως μαυσωλείο προς τιμήν του, μέχρι να καταστραφεί  κατά την διάρκεια βίαιων διαδηλώσεων ενάντια στο αντιδημοκρατικό καθεστώς που τον είχε διαδεχθεί.

Ο πίνακας "A General" είναι του Fernando Botero