Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Η μπάλα είχε κατεύθυνση προς το τέρμα. Ήταν ένα
σουτ αρκετά δυνατό και ευθύβολο. Την ίδια στιγμή, μια λάμψη στον ουρανό, έκανε όλους τους
συμμετέχοντες , ποδοσφαιριστές και θεατές, να στρέψουν το βλέμμα
τους στον ουρανό. Ήταν ο Θεός του ποδοσφαίρου, αυτοπροσώπως. Κανείς δεν
ενδιαφέρθηκε για την κατάληξη του σουτ. Έμειναν ακίνητοι να παρακολουθούν την
ουράνια εικόνα. Μόνο ο Μικέλ, με τα κλειδιά των αποδυτηρίων κρεμασμένα στο
παντελόνι του, δεν μαγνητίστηκε από το θέαμα. Συνέχισε να καθαρίζει το
πορτοκάλι του, στο διάδρομο των αποδυτηρίων, σκεπτόμενος τη Μαρία, που τώρα θα
άναβε το φως στο υπνοδωμάτιό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου