Τετάρτη, Ιανουαρίου 15, 2014

ΒΡΑΔΥ, ΛΙΓΟ ΝΩΡΙΣ


Το ακούω από χθες το βράδυ. Ρωτάω και απαντώ:" Χρειάζεται να γράφεις για την μουσική; Για τη μουσική όχι, αλλά για τα συναισθήματα, ναι". "Μα εδώ, τι συναισθήματα χωρούν;", ξαναρωτώ. Αρχίζω να καταλαβαίνω ότι ο εαυτός μου αρχίζει να τα παίρνει μαζί μου. Για να τον αποφύγω του πετάω ένα στίχο του Καρούζου "τέχνη είν' η συγκίνηση που σε τινάζει πάντα στον αέρα".
Συνεχίζει ν'ακούει τη μουσική, σιωπηλός, πίνοντας αργά Vodka  από το αγαπημένο του ποτήρι, προσφορά του Rosso Antico, κοιτάζοντας από το παράθυρο τον περιφραγμένο κήπο του Βασίλη του Ενδοσκόπου.


 Ο στίχος είναι από το ποίημα του Νίκου Καρούζου "Η ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΠΟΥ ΜΕ ΔΕΡΝΕΙ"

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mεταδίδεται άραγε η συγκίνηση που σου προκαλεί μια μουσική, ένα ποίημα, ένας πίνακας, ένα βιβλίο;
Νομίζω ότι ναι. Φτάνει να φτάσει στο σωστό αποδέκτη.
Γιατί, άλλο ακούει, άλλο διαβάζει, άλλο βλέπει, καθένας μας μπροστά σε ένα έργο τέχνης.
(Σιγά τη σοφία!)

κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Να σας πως την αλήθεια δεν μου προκαλούν συγκίνηση η μουσική, το ποίημα, η ζωγραφική, το βιβλίο. Η τέχνη γενικότερα. Ούτε, φυσικά, απόλαυση, όπως ισχυρίζονται αρκετοί. Περισσότερο έκπληξη νοιώθω μπροστά στη δημιουργία ενός κόσμου που δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου. Ένα βήμα πέρα από την ατομικότητά μου, τη φυλακή που λέγεται εγώ, η ικανοποίηση ότι ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που φαίνεται. Και πολλά άλλα.

Καλό βράδυ με αυτό.
http://www.youtube.com/watch?v=hnqyA8Xdun8

Ανώνυμος είπε...

Και η έκπληξη είναι μια μορφή ξεκουνήματος (συν+κίνηση).
Ακούτε ευχάριστα μια μουσική. Νιώθετε την ανάγκη να διαβάσετε ένα βιβλίο. Σεις το είπατε στο παρελθόν. Άρα, σας αγγίζει η ομορφιά με κάποιον τρόπο, έστω προσωπικό.

«Την ομορφιά την αντιλαμβανόμαστε χωρίς να σκεφτόμαστε. Η ομορφιά είναι ένα είδος πυροβολισμού! Μας "βρίσκει" κατάματα ή κατάστηθα και μας "σκλαβώνει". Η ωραιότερη "σκλαβιά" που έχω νιώσει. Εγώ που είμαι Σπάρτακος, ως "σκλάβος" της ομορφιάς ποτέ δεν επαναστατώ. Αφήνομαι όσο διαρκεί αυτή η σκλαβιά. Μόνο που η ομορφιά είναι δυστυχώς πάντα μικρής διάρκειας».
PHILIP GLASS

Σκεφτείτε πόση άρνηση (ή παραίτηση) κρύβει η έκφραση "Τίποτα δεν μπορεί να με εκπλήξει πλέον".
Και ναι, ο άνθρωπος δεν είναι ό,τι φαίνεται. Έχει πολλές πλευρές.

http://www.youtube.com/watch?v=4qAAPRbRSc0

κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Συμφωνώ μαζί σας αν και μπερδεύτηκα λιγάκι με τον συνδυασμό συγκίνησης, ομορφιάς, έκπληξης.
Ένα τραγουδάκι νομίζω ότι είναι το καλύτερο.
http://www.youtube.com/watch?v=b-I2s5zRbHg

Ανώνυμος είπε...

Συνεχίζει ν'ακούει τη μουσική, σιωπηλός, πίνοντας αργά Vodka από το αγαπημένο του ποτήρι, προσφορά του Rosso Antico...

Vodka m' interesse, Rene Aubry
http://www.youtube.com/watch?v=XLJyVoxHvaM


κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Υπέροχος ο Rene Aubry. Ξέρετε, από τότε που μου τον γνωρίσατε ακούω, συνεχώς, τη μουσική του.
Να περάσετε όμορφα τη βραδιά σας!