Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.
Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.
Νοέμβρης 1983
Μανόλης Αναγνωστάκης
10 σχόλια:
Διαλέξατε ό,τι πιο ωραίο σημειολογικά από την ποίηση ενός "σημαίνοντος" Ποιητή, που κατέχει υψηλή θέση στην καρδιά μου (γνωστό).
Χαίρομαι γι' αυτό. Πολύ. Σας το λέει η 17 Νοέμβρη ...αυτοπροσώπως -μιας και σήμερα είναι τα γενέθλιά μου.
http://www.youtube.com/watch?v=Ni4xNs-NCLc
κ.κ.
Τι άλλο από λίγες λέξεις του Αναγνωστάκη!
@LIbrarian
Σπουδαίος ποιητής ο Αναγνωστάκης. Εκεί που οι άλλοι φλυαρούσαν αυτός προτίμησε να σιωπήσει.
Καλό βράδυ!
κ.κ
Να είστε πάντα ευτυχισμένη, υγιής,δημιουργική και γεμάτη ιδέες. Εύχομαι μια όμορφη ζωή σε σας και την οικογένειά σας.
Υ.Γ Μην μου πείτε ότι γεννηθήκατε και το 1973;
Ευχαριστώ πολύ-πολύ διά τας ευχάς.
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα δωράκι σε μουσική, ποίηση ή, έστω, το ..."Αβεσσαλώμ" δανεικό!!! (Θρασυτάτη η τύπισσα!)
Πάντως, ακούω μια μαγευτική μουσική, όσο σας γράφω:
http://www.youtube.com/watch?v=Aowpzi6shM0
ΥΓ. Θα 'θελα...
κ.κ.
κ.κ
Τώρα με τη μουσική που μου προτείνατε με διαλύσατε. Τι να προσφέρω εγώ; Ένα ποίημα που διάβασα πριν λίγες μέρες και μου άρεσε:
Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Στον Βάσια· στην Ντίνα· στον Δαίδαλο.
Κήπος είναι η ποίηση με δέντρα
οπωροφόρα μέσα εκεί τους ποιητές.
Στον κήπο τούτον ο σοφός πάντοτε παίρνει
αυτό που κάθε δέντρο από τη φύση του
έχει να του προσφέρει· δεν ζητά
μήλα απ’ τη συκιά ή μανταρίνια
από την κερασιά. Όμως οι άσοφοι
κήπος της ποίησης δεν ξέρουν τί θα πει
γι’ αυτό κι απ’ τον παράδεισο των λόγων
φεύγουνε πάντα όπως ήρθαν νηστικοί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ
υ.γ Το "Αβεσσαλώμ..." μακάρι να το είχα να σας το έστελνα. Να το κρατούσατε για πάντα γιατί είναι ένα βιβλίο που επανέρχεσαι σ'αυτό συνέχεια. Υπάρχει στη βιβλιοθήκη και το δανείζομαι μόνο εγώ. Είναι σαν να είναι δικό μου. Βέβαια το έχω σκανάρει και το φυλάω στον υπολογιστή μου. Είναι όμως σε mdi. αρχείο. Πείτε μου αν θέλετε να το σκανάρω σε pdf και να σας το στείλω σε κάποιο e-mail, αν τα καταφέρω, λόγω όγκου δεδομένων φυσικά.
Υ.Γ Ελπίζω να με συγχωρήσετε για την άδωρη προηγούμενη επικοινωνία μας.
Ευχαριστώ για όλα.
Για το υπέροχο ποίημα του Υφαντή, που έχω ήδη ξεχωρίσει.
Και για την καλή σας διάθεση να μου στείλετε ηλεκτρονικά τον "Αβεσσαλώμ".
Εξακολουθώ να το ψάχνω πολύν καιρό παντού, σε βιβλιοπωλεία και παλαιοβιβλιοπωλεία, σε βιβλιοθήκες, σε γνωστούς και φίλους, μα δεν βρίσκεται πουθενά, λες κι άνοιξε η γη να το καταπιεί. Κάποια στιγμή, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε (πάλι).
Σκέφτομαι όμως ότι δεν με ενθουσιάζει καθόλου να διαβάζω στον υπολογιστή. Με κουράζει πολύ. Κρατάω όμως την προσφορά σας, για την περίπτωση που δεν το βρω, ευχαριστώντας σας και πάλι.
κ.κ.
αγαπητή κ.κ. χρόνια πολλά και καλά
μ΄άλλο ένα ωραίο ποίημα του Χρίστου Λάσκαρη:
Αντίσταση
Το ακατόρθωτο επιχειρεί η ψυχή
σ' αυτή τη ζωή
της πολυκατοικίας.
Τη μέρα αντιστέκεται στο ασανσέρ,
το βράδυ στις τηλεοράσεις.
Και τα μεσάνυχτα,
που εξαντλείται ο θάνατος,
πληγώνει τα φτερά της στο φωταγωγό
για λίγο παιδικό φεγγάρι.
---
άνθρωπε χωρίς ιδιότητες, σας ευχαριστώ για την φιλοξενία και τ' όμορφο ποιημα του Μανώλη Αναγνωστάκη.
θωμαή
Να 'στε πάντα καλά.
Καλό βράδυ!
Θωμαή,
σας ευχαριστώ για το ποίημα του Χρίστου Λάσκαρη (κυρίως), αλλά και για τις ευγενικές ευχές σας, που μόλις τώρα είδα.
Να 'στε καλά!
κ.κ.
Δημοσίευση σχολίου