Έριξε μια επιτιμητική ματιά στην κοιλιά μου, στην οποία αναπαυόταν ο προσφάτως καταναλωθείς μόσχος, ο σιτευτός, τροποποιημένος σε γευστική απόλαυση από τον επιμελή και φέρελπι μάγειρα Κωνσταντίνο, κοίταξε με την άκρη του ματιού, φευγαλέα, την δική του, χαμογέλασε ικανοποιημένος - αποφεύγω να γράψω ότι δύο ίχνη γελαστικού μορφασμού εφαίνοντο ακόμη περί το στόμα του μη φανεί ότι αντιγράφω - δείγμα, προφανώς, της σωματικής υπεροχής του, εκτός των άλλων, απέναντι μου, και βάδισε, περίφροντις, με σταθερά, σίγουρα βήματα, ως το ευτυχέστερον, υπό τον τεχνητό φωτισμό των λαμπτήρων, ανθρωπάριο, προς την έξοδο.
Balthus "The room" 1953http://www.wikipaintings.org/en/balthus/the-room
9 σχόλια:
Το νόημα της απλότητας
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε
αν δεν με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα,
θ΄ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου,
θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας.
Το αυγουστιάτικο φεγγάρι γυαλίζει στην κουζίνα
σα γανωμένο τέντζερι (γι΄ αυτό που σας λέω γίνεται έτσι)
φωτίζει τ΄ άδειο σπίτι και τη γονατισμένη σιωπή του σπιτιού-
πάντα η σιωπή μένει γονατισμένη.
Η κάθε λέξη είναι μια έξοδος
για μια συνάντηση, πολλές φορές ματαιωμένη,
και τότε είναι μια λέξη αληθινή, σαν επιμένει
στη συνάντηση.
ΡΙΤΣΟΣ
(Αφιερωμένο εξαιρετικά, ειδικά η τελευταία στροφή.)
Συνοδευτικά
http://www.youtube.com/watch?v=032gFtm8dkY
Eναλλακτικά
http://www.youtube.com/watch?v=bmkP7TX2r70
κ.κ.
κ.κ
Σας ευχαριστώ για το ποίημα και τη μουσική. Γράφοντας, τώρα, ακούω τον αγαπημένο σας Garbarek.
Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω αυτό το ποίημα που μου άρεσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αυτό τον καιρό.
ΓΕΒΓΕΝΗ ΓΕΦΤΟΥΣΕΝΚΟ (1933)
ΑΝΑΜΟΝΗ
Η αγάπη μου θά ’ρθει, ναι,
θ’ ανοίξει την αγκάλη της, θα με κλείσει μέσα,
θα καταλάβει τους φόβους μου, θα δει πού έχω αλλάξει.
Μέσ’ απ’ το χυμένο σκοτάδι, από την πίσσα μέσα της νύχτας
θα κλείσει δίχως να κοντοσταθεί με δύναμη την πόρτα του ταξιού,
τις σκάλες θ’ ανεβεί με το αμυδρό φως του φακού της
που ’χει για μπαταρίες τον έρωτα και την ευτυχία της αγάπης,
λαχανιασμένη θ’ ανεβεί επάνω, όχι, την πόρτα δεν θα τη χτυπήσει,
θα πάρει το χέρι μου στα χέρια της,
και όταν θα ρίξει το παλτό της στην καρέκλα,
αυτό θα πέσει στο πάτωμα – ένας σωρός χρώματος μπλε.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Φυσικά από εδώ:http://alonakitispoiisis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_9354.html
Εξαιρετικός Γεφτουσένκο, εξαιρετικό ποίημα, εξαιρετικά τα ελληνικά του Κεντρωτή.
Εξαιτίας του ORNITHOLOGICUS άρχισα να ψάχνω το Μάριο Μπενεντέτι. (Είδατε οι κακές παρέες; λέει ο άντρας μου.)
[Τακτική και Στρατηγική]
Η τακτική μου είναι
να σε κοιτώ
να σε μαθαίνω όπως είσαι
να σ’ αγαπώ όπως είσαι
η τακτική μου είναι
να σου μιλώ
και να σ’ ακούω
να χτίζω με τις λέξεις
γέφυρες απόρθητες
η τακτική μου είναι
να παραμείνω στη μνήμη σου
δεν ξέρω με τι τρόπο
ούτε με ποια αφορμή
να παραμείνω πάντως μαζί σου
η τακτική μου είναι
να είμαι ειλικρινής
και να πιστεύω το ίδιο για σένα
και να μην πουλάμε παραμύθια
ο ένας στον άλλο
ούτως ώστε ανάμεσά μας
να μην υπάρχει τείχος
ή άβυσσος
η στρατηγική μου,
ωστόσο
είναι πιο σοβαρή
και πιο απλή
η στρατηγική μου είναι
μια απ’ αυτές τις μέρες
δεν ξέρω με τι τρόπο
ούτε με ποια αφορμή
επιτέλους, να μ’ έχεις ανάγκη.
[Μετάφραση: Άρτεμις Μιχαηλίδου]
Δεν είναι υπέροχο;
Κι επειδή εδώ βρέχει του καλού καιρού, ιδού ένας Brian Crain βροχερός:
http://www.youtube.com/watch?v=72xLRYnhxro
Ωστόσο, εγώ ελπίζω στον ήλιο του μεσημεριού για το 100+1 μπάνιο μας.
κ.κ.
Ωραίος ο Μπενεντέτι!
Αλλά η τακτική και στρατηγική του έχει αποτέλεσμα;
Η μουσική υπέροχη! Μα, τι είναι βροχή;
ΒΡΟΧΗ
......................................
Βροχή, που τα μικρά παιδιά
κοιτάζουνε χαρούμενα
μέσ’ από κάμαρη ζεστή,
κι όσο πληθαίνει το νερό
και πέφτει πιο μεγάλα,
χτυπούν τα χέρια και πηδούν.
Βροχή, που ακούν οι γέροι
με σκυθρωπήν υπομονή,
με βαρεμό κι ανία·
γιατί εκείνοι από ένστικτον
δεν αγαπούνε διόλου
βρεμμένο χώμα και σκιές.
Βροχή, βροχή — εξακολουθεί
πάντα ραγδαία να βρέχει.
Μα τώρα πια δεν βλέπω.
Θόλωσ’ απ’ τα πολλά νερά
του παραθύρου το υαλί.
Στην επιφάνειά του
τρέχουν, γλιστρούν, κι απλώνονται
κι ανεβοκατεβαίνουν
ρανίδες σκορπισμένες
και κάθε μια λεκιάζει
και κάθε μια θαμπώνει.
Και μόλις πλέον φαίνεται
θολά-θολά ο δρόμος
και μες σε πάχνη νερουλή
τα σπίτια και τ’ αμάξια.
ΚΑΒΑΦΗΣ (έφη)
Handel - Water Music
http://www.youtube.com/watch?v=oyakQNO1L7s
κ.κ.
Εδώ δεν βρέχει αλλά βρέχει αλλού: http://www.youtube.com/watch?v=D1ZYhVpdXbQ
η αλλού με τον νεότερο αλλά υπέροχο Terence Trent D'Arby http://www.youtube.com/watch?v=4bKJC6OIMyc
ΥΓ Καλά έκανε ο Καβάφης και δεν δημοσίευσε αυτό το ποίημα.
Καλό βράδυ
κ.κ
Τι θυμήθηκα τώρα; Τον θρυλικό Prince!!!
http://www.youtube.com/watch?v=9LJlx8mMQ88
Εκτός από τον Τζιν Κέλι, -άντε και τον Prince σαν όνομα μόνο- έτσι κλασικούρα που έχω γίνει, δεν ξέρω τίποτα απ' όσα γνωρίζουν τα οργισμένα νιάτα (της ηλικίας σας).
Έχω μείνει στο μελωδικούλι Ηave you ever seen the rain
http://www.youtube.com/watch?v=Gu2pVPWGYMQ
αλλά και στο ρυθμικούλι Raindrops keep falling on my head
http://www.youtube.com/watch?v=N18HZJLG9jg
Πειράζει;
Βροχή τέλος. Σήμερα βγήκε ό ήλιος ο ηλιάτορας.
Κατευθείαν στη Γαλιλαία το μεσημέρι...
ΥΓ. Η απάντηση στην ερώτησή σας "Μα, τι είναι βροχή;" μπορεί να μην είναι Καβάφης ...καβαφένιος, αλλά είναι περιγραφικός τα μάλα -έως βροχερός. Δείξτε επιείκεια!
κ.κ.
Μα γιατί απορείτε; Με τα τραγούδια αυτά μεγάλωσα, αυτά κρατάω στη μνήμη μου.
Αφού μιλήσαμε για βροχή μας χρειάζεται αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=CvBfHwUxHIk
Δημοσίευση σχολίου