1. Τι κρίμα που ο συγχρονισμός στον υποτιτλισμό (Βιτελόνι) ήταν απαράδεκτος. Ωστόσο, χάρηκα την προσφορά σας στο κοινό (εμένα!)
2. Ωραία η θάλασσα του χωριού σας, αλλά εμένα μου άρεσε και εκείνη του Μπάνβιλ. (Με έχετε ακόμα φίλη μετά από τη δική μου δήλωση;)
3. Διάβασα το "Ιερό" του Φώκνερ. Αναγνωρίζω τις αρετές του βιβλίου, αλλά προτιμώ τον Φώκνερ στο "Καθώς ψυχορραγώ", στο "Η βουή και η μανία", στο "Φως τον Αύγουστο". Το "Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ" παραμένει αναγνωστική εκκρεμότητα για μένα.
@κ.κ Σχόλια εφ’όλης της ύλης 1. Έχετε δίκιο. Ο υποτιτλισμός είναι απαράδεκτος. Αυτός ο «ευεργέτης» δεν γνώριζε κανένα προγραμματάκι συγχρονισμού υποτίτλων; Αλλά κι έτσι μπράβο του! (Να σας πω ένα μυστικό, τώρα που δεν μας διαβάζει κανένας. Την ταινία την είδα στο you tube με αγγλικούς υπότιτλους και με καλύτερη ανάλυση. Υ.Γ Το «Miracolo a Milano” είναι ένα κινηματογραφικό ποίημα! Μαγική ταινία! 2. «Η θάλασσα» του Μπάνβιλ, ομολογουμένως, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο. Αλλά, δεν μπορώ να συγκρίνω τη θάλασσα που βλέπω, που αισθάνομαι, που χάνομαι μέσα της, με την επινοημένη θάλασσα. Την θάλασσα των λέξεων. Την λογοτεχνική μεταφορά της. Όπως δεν μπορώ να αντικαταστήσω την απόλαυση που νοιώθω όταν βλέπω(όχι τώρα πια) τα κορίτσια της γειτονιάς μου να παίζουν κουτσό με το «Κουτσό». Ωραίος ο Κορτάσαρ, αλλά πιο ωραία τα παιδιά την ώρα του παιγνιδιού. 3. Ο λαός απαιτεί, εν χορώ, «Αβεσαλώμ, Αβεσαλώμ», «Αβεσαλώμ, Αβεσαλώμ»!
"Γράμματα, χασάπη!" μου 'ρχόταν να φωνάξω στους Βιτελλόνι.
Τώρα βλέπω το "Miracolo a Milano" και είμαι στο 48ό λεπτό. Κάνω διάλεμμα για να σας απαντήσω. Κυριολεκτικά μαγεμένη, συμφωνώ μαζί σας ότι είναι κινηματογραφικό ποίημα.
κ.κ Εγώ όταν έβλεπα το "Miracolo...." δεν πίστευα στα μάτια μου. "Δεν είναι δυνατόν", ψιθύριζα, "δεν είναι δυνατόν", σηκωνόμουν από την καρέκλα περπατούσα στο δωμάτιο, "αδύνατον", συνέχιζα να μονολογώ, καθόμουν στην καρέκλα και συνέχιζα την ταινία. Εν ολίγοις! Αριστούργημα!!!
6 σχόλια:
Εφ' όλης της ύλης:
1. Τι κρίμα που ο συγχρονισμός στον υποτιτλισμό (Βιτελόνι) ήταν απαράδεκτος. Ωστόσο, χάρηκα την προσφορά σας στο κοινό (εμένα!)
2. Ωραία η θάλασσα του χωριού σας, αλλά εμένα μου άρεσε και εκείνη του Μπάνβιλ.
(Με έχετε ακόμα φίλη μετά από τη δική μου δήλωση;)
3. Διάβασα το "Ιερό" του Φώκνερ. Αναγνωρίζω τις αρετές του βιβλίου, αλλά προτιμώ τον Φώκνερ στο "Καθώς ψυχορραγώ", στο "Η βουή και η μανία", στο "Φως τον Αύγουστο". Το "Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ" παραμένει αναγνωστική εκκρεμότητα για μένα.
κ.κ.
@κ.κ
Σχόλια εφ’όλης της ύλης
1. Έχετε δίκιο. Ο υποτιτλισμός είναι απαράδεκτος. Αυτός ο «ευεργέτης» δεν γνώριζε κανένα προγραμματάκι συγχρονισμού υποτίτλων; Αλλά κι έτσι μπράβο του!
(Να σας πω ένα μυστικό, τώρα που δεν μας διαβάζει κανένας. Την ταινία την είδα στο you tube με αγγλικούς υπότιτλους και με καλύτερη ανάλυση.
Υ.Γ Το «Miracolo a Milano” είναι ένα κινηματογραφικό ποίημα! Μαγική ταινία!
2. «Η θάλασσα» του Μπάνβιλ, ομολογουμένως, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο. Αλλά, δεν μπορώ να συγκρίνω τη θάλασσα που βλέπω, που αισθάνομαι, που χάνομαι μέσα της, με την επινοημένη θάλασσα. Την θάλασσα των λέξεων. Την λογοτεχνική μεταφορά της. Όπως δεν μπορώ να αντικαταστήσω την απόλαυση που νοιώθω όταν βλέπω(όχι τώρα πια) τα κορίτσια της γειτονιάς μου να παίζουν κουτσό με το «Κουτσό». Ωραίος ο Κορτάσαρ, αλλά πιο ωραία τα παιδιά την ώρα του παιγνιδιού.
3. Ο λαός απαιτεί, εν χορώ, «Αβεσαλώμ, Αβεσαλώμ», «Αβεσαλώμ, Αβεσαλώμ»!
"Γράμματα, χασάπη!" μου 'ρχόταν να φωνάξω στους Βιτελλόνι.
Τώρα βλέπω το "Miracolo a Milano" και είμαι στο 48ό λεπτό. Κάνω διάλεμμα για να σας απαντήσω.
Κυριολεκτικά μαγεμένη, συμφωνώ μαζί σας ότι είναι κινηματογραφικό ποίημα.
κ.κ.
κ.κ
Εγώ όταν έβλεπα το "Miracolo...." δεν πίστευα στα μάτια μου. "Δεν είναι δυνατόν", ψιθύριζα, "δεν είναι δυνατόν", σηκωνόμουν από την καρέκλα περπατούσα στο δωμάτιο, "αδύνατον", συνέχιζα να μονολογώ, καθόμουν στην καρέκλα και συνέχιζα την ταινία.
Εν ολίγοις! Αριστούργημα!!!
Έχω φάει τον τον τόπο για βρω τον Αβεσσαλώμ.
Εξαντλημένο στον εκδότη και πουθενά στα βιβλιοπωλεία.
Οπότε, μπορεί ο λαός να απαιτεί, αλλά δεν γίνεται να διαβάσεις κάτι που δεν έχεις.
ΥΓ. Θαύμα το ...Θαύμα στο Μιλάνο! Ναι!
κ.κ.
κ.κ
Ο λαός προτείνει δανειστική βιβλιοθήκη.
Αλλά προσπαθήστε ακόμα. Τα θαύματα δεν συμβαίνουν μόνο στις ταινίες!
Δημοσίευση σχολίου