Ο "Άνθρωπος χωρίς Ιδιότητες" εκτείνει, αυτήν την περίοδο, το κορμί του στην παραπάνω παραλία. Μόνο το πνεύμα του εκτίθεται, ανεπαισθήτως, στο κάδρο, εμπλουτίζοντας την μαγική ευστάθεια του τοπίου.
8 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Υπέροχη θάλασσα. Χαρείτε τη παντοιοτρόπως. Και είπαμε: «Όχι βιβλία στην παραλία, αλλά η ίδια η παραλία ως βιβλίο». (ΑΡΑΝΙΤΣΗΣ)
Ψάχνοντας τη συγκεκριμένη μουσική του μελωδικότατου Rene Aubry, βρήκα να τη συνοδεύει ένα κείμενο οπτικοποιημένο. Κι έτσι, χαίρεσαι να διαβάζεις, να βλέπεις και να ακούς έναν συνδυασμό τριών Τεχνών! Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά οφείλετε να το κάνετε πάραυτα -μετά από ...δημοκρατικές διαδικασίες!
κ.κ Δηλώνω υπεύθυνα, έχοντας πλήρη συνείδηση των λόγων μου ότι θα παρακολουθώ, άνευ αντιρρήσεως και σκεπτικισμού, υλοποιώντας τις δημοκρατικές διαδικασίες που εφαρμόζετε, τις προτάσεις-δώρα τις οποίες μου προσφέρετε, γνωρίζοντας ότι η ενδελεχής παρακολούθησή τους θα έχει ευεργετικές συνέπειες στην πνευματική μου συγκρότηση. Ο δηλών "Άνθρωπος χωρίς Ιδιότητες
Μ' έχετε ταράξει στις κολακείες κι εγώ κάθομαι σαν κότα και τις ακούω χαζογελώντας.
Για να είμαι σε πλήρη ταύτιση με το πνεύμα της γλώσσας της δήλωσης (...μετανοίας ή υποταγής;) σας βάζω τεστ αναγνώρισης βιβλίου:
"...αφήνοντας καθ' οδόν αχαλίνωτη την όρεξή του να βαρέσει. Δεν βάρεσε τη γυναίκα του γιατί είχεν αποβιώσει, αλλά βάρεσε τις θυγατέρες του, τρεις τον αριθμό, βάρεσε δούλους και δούλες, βάρεσε μύγες, το κεφάλι του στον τοίχο, βάρεσε κόλλημα, μπιέλα, του τη βάρεσε τελείως."
ΥΓ. Να βοηθήσω; Ο δούκας ντ' Ωγέ.
Like a dream, Preisner http://www.youtube.com/watch?v=j11NBW5tKB8
Μας σας έγραψα, κυρία, το χειμώνα ότι κατέβηκα στο κέντρο για να το αγοράσω αλλά το λεωφορείο σταμάτησε στο Hilton, λόγω απεργίας. Μεταμελημένος, σας υπόσχομαι ότι θα το διαβάσω στην πρώτη ευκαιρία. Αλλά υποσχεθείτε μου και σεις ότι δεν θα μου αφαιρέσετε το δεκάρι!
Σας ευχαριστώ! Αν και στο σχολείο, αν θυμάμαι καλά, έχουν περάσει, άλλωστε, τόσα χρόνια, δεν ήμουν καλός μαθητής. Βαρούσα μύγες όπως αφηγείται, δεν ξέρω ποιος, στο απόσπασμα που μου στείλατε.
8 σχόλια:
Υπέροχη θάλασσα. Χαρείτε τη παντοιοτρόπως.
Και είπαμε: «Όχι βιβλία στην παραλία, αλλά η ίδια η παραλία ως βιβλίο». (ΑΡΑΝΙΤΣΗΣ)
Ψάχνοντας τη συγκεκριμένη μουσική του μελωδικότατου Rene Aubry, βρήκα να τη συνοδεύει ένα κείμενο οπτικοποιημένο.
Κι έτσι, χαίρεσαι να διαβάζεις, να βλέπεις και να ακούς έναν συνδυασμό τριών Τεχνών!
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά οφείλετε να το κάνετε πάραυτα -μετά από ...δημοκρατικές διαδικασίες!
http://www.youtube.com/watch?v=FX9RfP4w3EY
κ.κ.
κ.κ
Δηλώνω υπεύθυνα, έχοντας πλήρη συνείδηση των λόγων μου ότι θα παρακολουθώ, άνευ αντιρρήσεως και σκεπτικισμού, υλοποιώντας τις δημοκρατικές διαδικασίες που εφαρμόζετε, τις προτάσεις-δώρα τις οποίες μου προσφέρετε, γνωρίζοντας ότι η ενδελεχής παρακολούθησή τους θα έχει ευεργετικές συνέπειες στην πνευματική μου συγκρότηση.
Ο δηλών
"Άνθρωπος χωρίς Ιδιότητες
Μ' έχετε ταράξει στις κολακείες κι εγώ κάθομαι σαν κότα και τις ακούω χαζογελώντας.
Για να είμαι σε πλήρη ταύτιση με το πνεύμα της γλώσσας της δήλωσης (...μετανοίας ή υποταγής;)
σας βάζω τεστ αναγνώρισης βιβλίου:
"...αφήνοντας καθ' οδόν αχαλίνωτη την όρεξή του να βαρέσει.
Δεν βάρεσε τη γυναίκα του γιατί είχεν αποβιώσει, αλλά βάρεσε τις θυγατέρες του, τρεις τον αριθμό, βάρεσε δούλους και δούλες, βάρεσε μύγες, το κεφάλι του στον τοίχο, βάρεσε κόλλημα, μπιέλα, του τη βάρεσε τελείως."
ΥΓ. Να βοηθήσω; Ο δούκας ντ' Ωγέ.
Like a dream, Preisner
http://www.youtube.com/watch?v=j11NBW5tKB8
κ.κ.
κ.κ
"Τα γαλάζια άνθη" του Καινώ.
Ουφ! Πέρασαααααααααααααα!
(Ας είναι καλά η Google).
Άριστα 10! Εύγε, τέκνον!
Καλά, δε ντρέπεστε να έχετε αγοράσει από το χειμώνα το βιβλίο και να μην το έχετε ανοίξει;
Εγώ ντρέπομαι πάντως που το άρχισα μόλις χτες, ελπίζοντας ότι εσείς τουλάχιστον θα είχατε εντρυφήσει ήδη στο πνεύμα του Κενώ, που μόνο κενό δεν είναι.
κ.κ.
Μας σας έγραψα, κυρία, το χειμώνα ότι κατέβηκα στο κέντρο για να το αγοράσω αλλά το λεωφορείο σταμάτησε στο Hilton, λόγω απεργίας.
Μεταμελημένος, σας υπόσχομαι ότι θα το διαβάσω στην πρώτη ευκαιρία. Αλλά υποσχεθείτε μου και σεις ότι δεν θα μου αφαιρέσετε το δεκάρι!
Κρατήστε το δεκάρι. Δικό σας. Δεν σας το παίρνει κανείς.
Γιατί όταν πηγαίνατε σχολείο, ο πιο καλός ο μαθητής...
http://www.youtube.com/watch?v=SAS4U_pP3S0
"Τα γαλάζια άνθη" προσεχώς λοιπόν...
κ.κ.
Σας ευχαριστώ!
Αν και στο σχολείο, αν θυμάμαι καλά, έχουν περάσει, άλλωστε, τόσα χρόνια, δεν ήμουν καλός μαθητής. Βαρούσα μύγες όπως αφηγείται, δεν ξέρω ποιος, στο απόσπασμα που μου στείλατε.
Δημοσίευση σχολίου