Hallo,,,! Να σε κανω να ζηλέψεις Το ειδα ζωντανά προπερσι,,, και πριν λιγο του ιδιου τον "Ροντέν" ..οπου στο τελος η Κλωντελ νικάει,, η γυναικα -καλλιτεχνης θυμα , της κοινωνιας , της ηλιθιας οικογενειας της , του παχυδερμου καλλιτεχνη -εραστη της ,,, Αυτη είναι η άποψη μου ,,,αυτη ηταν και του Ειφμαν! ΦΙλια Υγ1 Μαλλον θα παω να δω και εγω την Καρενινα , μετα την δημοσιευση σου Το μονο που δεν εχω διαβασει απο τα γνωστα μεγαλα ρωσικα λογ, εργα ΕΠειση ηταν τοσο γνωστο , το θεωρουσα λιγο αρλεκιν,, αλλα μαλλον με περιμενει να το διαβασω στα Ρωσικα
Hello!!! Φυσικά με έκανες να ζηλέψω! Πρώτον, γιατί αν είσαι η Μάνια που γνωρίζω, πολύ χαίρομαι που με θυμήθηκες! Αν όχι, πάλι χαίρομαι! Δεύτερον, γιατί είδες τα μπαλέτα του Eiffman, οτιδήποτε κι αν ήταν το ρεπερτόριό τους. Να πας να δεις την ταινία. Είναι ένα ποιητικό αριστούργημα, άφησε τους «δεσπότες» της επιθυμιών μας να λένε. Ποιος τους ακούει . Να το διαβάσεις το βιβλίο, αλλά αργά. Τα μεγάλα έργα διαβάζονται αργά με συνέπεια, με καθημερινές μικρές παύσεις και επαναλήψεις. Είναι σαν το καλό κρασί, που πίνεται με μικρές γουλιές, για να το απολαύσουμε. Δεν χρειάζεται να πνιγούμε από την απόλαυση! Φιλιά μακρινά!
2 σχόλια:
Hallo,,,!
Να σε κανω να ζηλέψεις
Το ειδα ζωντανά προπερσι,,,
και πριν λιγο του ιδιου τον "Ροντέν"
..οπου στο τελος η Κλωντελ νικάει,,
η γυναικα -καλλιτεχνης θυμα , της κοινωνιας , της ηλιθιας οικογενειας της , του παχυδερμου καλλιτεχνη -εραστη της ,,,
Αυτη είναι η άποψη μου ,,,αυτη ηταν και του Ειφμαν!
ΦΙλια
Υγ1 Μαλλον θα παω να δω και εγω την Καρενινα , μετα την δημοσιευση σου
Το μονο που δεν εχω διαβασει απο τα γνωστα μεγαλα ρωσικα λογ, εργα
ΕΠειση ηταν τοσο γνωστο , το θεωρουσα λιγο αρλεκιν,,
αλλα μαλλον με περιμενει να το διαβασω στα Ρωσικα
Hello!!!
Φυσικά με έκανες να ζηλέψω! Πρώτον, γιατί αν είσαι η Μάνια που γνωρίζω, πολύ χαίρομαι που με θυμήθηκες! Αν όχι, πάλι χαίρομαι! Δεύτερον, γιατί είδες τα μπαλέτα του Eiffman, οτιδήποτε κι αν ήταν το ρεπερτόριό τους. Να πας να δεις την ταινία. Είναι ένα ποιητικό αριστούργημα, άφησε τους «δεσπότες» της επιθυμιών μας να λένε. Ποιος τους ακούει . Να το διαβάσεις το βιβλίο, αλλά αργά. Τα μεγάλα έργα διαβάζονται αργά με συνέπεια, με καθημερινές μικρές παύσεις και επαναλήψεις. Είναι σαν το καλό κρασί, που πίνεται με μικρές γουλιές, για να το απολαύσουμε. Δεν χρειάζεται να πνιγούμε από την απόλαυση! Φιλιά μακρινά!
Δημοσίευση σχολίου