Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2013

2013 ΕΤΟΣ ΚΑΒΑΦΗ


Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποιόν ανδιαφέρει το ποίημα! και πότε;

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

@Batz
Εμένα ρωτάτε ή τον Καβάφη;

Ανώνυμος είπε...

Mάλλον αναρωτιέμαι όπως κι' ο κάθε αναγνώστης

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Δεν έχω απάντηση. Τι να σας πω. Γι'αυτό διαβάζω ποίηση.
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

Ανώνυμος είπε...

Το ποίημα που διάλέξατε (Όσο μπορείς...) μαζί με το Che fece ...il gran rifiuto είναι, κατά τη γνώμη μου, από τα ωραιότερα ποιήματα του Καβάφη.
Ιδού λοιπόν:

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο το όχι -- το σωστό -- εις όλην την ζωή του.

κ.κ.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

κ.κ
Συμφωνώ μαζί σας!

Ανώνυμος είπε...

Ανακάλυψα πρόσφατα ένα εξαιρετικό ποίημα του Καβάφη, που δεν ήξερα και σκέφτηκα ότι μπορεί να σας ενδιαφέρει.

Αιμιλιανός Μονάη, Αλεξανδρεύς, 628–655 μ.X.

Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους
μια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία·
και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους
χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία.

Θα θέλουν να με βλάψουν. Aλλά δεν θα ξέρει
κανείς απ’ όσους θα με πλησιάζουν
πού κείνται οι πληγές μου, τα τρωτά μου μέρη,
κάτω από τα ψεύδη που θα με σκεπάζουν.—

Pήματα της καυχήσεως του Aιμιλιανού Μονάη.
Άραγε νάκαμε ποτέ την πανοπλία αυτή;
Εν πάση περιπτώσει, δεν την φόρεσε πολύ.
Είκοσι επτά χρονώ, στην Σικελία πέθανε.

Κ.Π.Καβάφης (Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)


κ.κ.

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

κ.κ
Ευχαριστώ για το ποίημα. Άνοιξα τον Α΄ τόμο(έκδοση Οκτώβρης 1978) και το βρήκα. Το είχα βαθμολογήσει με 10, όταν το διάβαζα το Φλεβάρη του 79!
Πως περνάν τα χρόνια!