Κυριακή, Δεκεμβρίου 30, 2012

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

-Τι σας έλειψε το 2012;
-Τα όνειρα των ανύπαρκτων ύπνων.
-Τι είχατε σε αφθονία το 2012;
-Τη φλυαρία των μελλογέννητων υποσχέσεων.
-Τι περιμένετε το 2013;
-Χρόνο.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετική στιχομυθία, που, ομολογώ, δεν έχω βρει ακόμα τις δικές μου απαντήσεις στις συγκεκριμένες ερωτήσεις.


Σπουδαίο αγαθό ο χρόνος, αλλά όχι πάντα ...αγαθός μαζί μας. Χρόνο προσφέρουμε σε όσους αγαπάμε ή μας ενδιαφέρουν κι αυτοί πάλι μας χαρίζουν το χρόνο τους.

Σας εύχομαι να βρείτε χρόνο να μοιραστείτε με όσους αγαπάτε και σας ενδιαφέρουν, γιατί ο χρόνος είναι δώρο.
Καλή χρονιά!!!



http://www.youtube.com/watch?v=SVxWTerAEZU




κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

κ.κ
Έγραψα ότι περιμένω από το 2013 χρόνο, με την έννοια να το εξαντλήσω χρονικά. Τίποτα άλλο, γιατί αν θυμόσαστε, που δεν θυμάστε, πως είναι δυνατόν άλλωστε, από το 2012 ζήτησα "Να υπάρχω, έστω και με τη σημερινή μορφή μου" και δείτε, πως να δείτε αφού είστε μακριά, πως κατάντησα.
Το τηλεφώνημα της Katherine Keener με μάρανε. Εδώ έπαψε να τηλεφωνεί η Σ.
Χρόνια πολλά και ευτυχές το νέον έτος!!!!

Ανώνυμος είπε...

Μελαγχολικός ακούγεστε...
Ελάτε τώρα...

Ο χρόνος είναι Σήμερα. Κι ας Γερνάει γρήγορα.
Πάρτε βαθιά ανάσα και σκεφτείτε ότι μόνο το "τώρα" έχουμε και τίποτε άλλο.

Ότι δεν μου αρέσουν οι γιορτές (και η υποχρεωτική χαρά τους) είναι γεγονός. Φαντάζομαι ότι το έχετε ήδη καταλάβει.
Για να μην είμαι εντελώς κάφρος όμως, λέω να στέλνω επιλεκτικά κάποιες ευχές.

Βάλτε λοιπόν εφικτούς στόχους για φέτος.
(Ελπίζω να μη θεωρείτε ότι σας κάνω υποδείξεις.)

κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

κ.κ
ΟΚ! Εφικτοί στόχοι για το 2013. Τι νομίζετε ότι οι στόχοι για το 2012 ήταν ανέφικτοι; Ότι έγραφα το εννοούσα. Τώρα αν δεν πραγματοποιήθηκε κανείς, μα κανείς, δεν φταίω εγώ, οι στόχοι φταίνε!
Μουσικούλα δεν έχει σήμερα;
Καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Πάντα έχει μουσικούλα, δεν υπάρχει περίπτωση...

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

http://www.youtube.com/watch?v=oHibRLD5TVo

Σας λέει κάτι;

κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

κ.κ
Μμμ, το proud δεν μου θυμίζει τίποτα, το Mary κάτι μου θυμίζει, αλλά θέλω να το διώξω από το μυαλό μου, το Chello πάλι μου θυμίζει ότι το όνειρό, τα νεώτερά μου χρόνια ήταν να ερωτευτώ μια Chell-ίστρια.
Φυσικά αστειεύομαι.
Greedence Crearwater Revival, το αγαπημένο συγκρότημα της Ανατολής, της ηρωίδας στο τελευταίο μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου, που τόσο σας αρέσει, "Για την αγάπη της γεωμετρίας"

Ανώνυμος είπε...

Όχι, δεν θα σας καλέσω σε μονομαχία που με προκαλείτε. (Γιατί έχω καλή ανατροφή!)
Θα σας υποχρεώσω όμως να ακούσετε (μέχρι τέλους) ένα τραγούδι για την περίπτωσή σας.

http://www.youtube.com/watch?v=t4cy2eJA41o

Περιμένω σχόλιο επί του θέματος και όχι για τη Σώτη, της οποίας μόνο δυο βιβλία μου άρεσαν. ("Συγχώρεση" και "Αύριο, μια άλλη χώρα")
Παρεμπιπτόντως, οι Greedence Crearwater Revival (πού τους είχα ξεχάσει τελείως) ακούγονται ευχάριστα, τουλάχιστον στο κλασικό Have you ever seen the rain.


ΥΓ. Και η κόρη μου δεν συμπαθεί τη συγγραφέα (χωρίς να την έχει διαβάσει). Ουδείς αμερόληπτος!


κ.κ.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

κ.κ
Μα οι μονομαχίες γίνονται από ευγενείς και ποιητές! Θυμηθείτε τον Πούσκιν, η τον Ινιάκι Ετσαβάρνε και Αρτούρο Μπελάνο, με σπαθιά μάλιστα, αγαπητή μου κυρία, για μια κριτική του πρώτου, που δεν είχε ακόμα γραφτεί, στο κορυφαίο βιβλίο που διάβασα τελευταία, " Οι άγριοι ντετέκτιβς", για να θυμηθώ δυο περιπτώσεις που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό, μετά από μια κουραστική μέρα.
Μα που επικεντρώνεται η περίπτωσή μου στο τραγούδι που μου προσφέρετε;
Ανυπομονώ να μάθω.
Τα σέβη μου στην κόρη σας και τους εγκάρδιους χαιρετισμούς μου!
Άρχισα να την συμπαθώ με τις επιλογές της. Ο συγγραφέας είναι σαν το φαγητό. Αν το πρόσωπο που σου προσφέρει ένα προιόν, στην περίπτωσή μας το βιβλίο, είναι αποκρουστικό, τότε δεν αποδέχεσαι το προιόν του, χωρίς καν να το δοκιμάσεις.
Εξαιρείται βέβαια ο αγαπημένος μου Στεντάλ.