Δευτέρα, Νοεμβρίου 09, 2009

Ο ΓΑΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΣΤΗΔΕΣ


Το ποίημα φτιάχνεται από αναπηρία
από διαμελισμένα σώματα
ακατανόητα τα πράγματα
απρόσιτοι οι άνθρωποι
η μέσα ήπειρος όσο κι αν μεγαλώνω άγνωστη
κι οι στίχοι μου εντόσθια χυμένα
-οδός ερώτων ίσως, το ξημέρωμα-
ψάχνουνε κάποτε για απαντήσεις
σε στοιχειώδη μαθηματικά, το ομολογώ:
πολλαπλασιασμούς
και προσθαφαιρέσεις.
Για τα ανώτερα μαθηματικά έχουν μιλήσει άλλοι.
Το ποιημα φτιάχνεται από την ανεπάρκεια
από τη δική μου ανεπάρκεια
από τη δική μου ανικανότητα
ότι γράφω
για τη γυναίκα που πηδάω
αλλά αδυνατώ να την ζήσω αξιοπρεπώς
δουλεύοντας ταξιτζής στη βραδινή βάρδια,
μηχανικός σε φέρι μποτ
ή ρεσεψιονίστας σε μπουρδελοξενοδοχείο.
Πρέπει να έχουν καλό μεροκάματο, σκέφτομαι.
Αν από περιέργεια υπάρχω κι από καραγκιοζιλίκι,
συνεπώς γελοίος.
είναι γιατί ξόδεψα χρόνια ολόκληρα στην παραλία
στο καφενείον "Κοσμικόν" παίζοντας στα ζάρια
εσένα που καθόσουνα σε μπαρ
με μάσκες αυτοκινήτων στην οροφή τους.
Έφτιαξα τις Καρυάτιδες τραβεστί
και πήγα την Ακρόπολη στο Δέλτα του Φαλήρου
μετά τις 11 το βράδυ
mazda rx άρματα μάχης
παραμονεύαν στο σκοτάδι.
Δεν το πολυδιαφημίζω πάντως.
Εσύ όμως ρε παιδάκι μου
με τόσες βεβαιότητες
εκτός από το ότι σε αποκαλώ "χέστη"
και θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου κραυγάζοντας:
"νίκησα!", "νίκησα!"
τι λόγο έχεις να γράφεις;
Λέω μήπως γι' αυτό δεν σου βγαίνει τίποτα της προκοπής...
Τουλάχιστον γαμάς καθόλου;

Το «ποίημα» από τον  Χ2

8 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Ωραίο ποίημα! Με νόημα...
Γράφει θαυμάσια ο Χ2! Εξαιρετικά! Και πάντα με σταθερή άποψη και μια συνέπεια αξιοθαύμαστη. Ένα ήθος που δεν το συναντάς εύκολα στους άνυδρους χρόνους του σήμερα ή εις πολλούς συγχρόνους ποιητάς. Μπράβο του!

Καλησπέρα σας!

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@μαριάννα
Και μένα μου άρεσε. Αλλά όλα είναι ποιήματα;
Δεχθείτε την ολόθερμη καληνύχτα μου.

μαριάννα είπε...

Εξαρτάται. Και από τον αναγνώστη. :)
Από το πόσο καλοπροαίρετος ή καλύτερα από το πόσο διαθέσιμος είναι να το δει ως ποίημα ή ως «ποίημα».

Κι εν τέλει, πώς ορίζεται σήμερα ένα ποίημα ή πώς ξεχωρίζει από ένα «ποίημα»;

Μουσικότητα, ρυθμός, φόρμα; Τί; Τί ακριβώς το κάνει ποίημα;

Μια πολύ γλυκιά καληνύχτα!

tsiailisworld είπε...

πολύ προκλητικό. Αλλά αυτό δεν είναι κακό, του πρόσθεσε άλλη μια ιδιότητα εκτός από το βαθύ νόημα ως ποίημα.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@μαριάννα
Για να μην μπερδευόμαστε σε αναλύσεις, ποιήματα είναι τα ποιήματα που αγαπήσαμε.
Καλό απόγευμα

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

tsiailis word
Καλησπέρα σας αγαπητέ μου. Είναι ένα "ποίημα" που λαικοφέρνει. Αυτό εμένα με απωθεί.
Έλεος πια με τους μάγκες, τους τυραννισμένους, τους οραματιστές, τους θυμωμένους, τους άμεμπτους, τους έντιμους, τους ηθικούς, τους κοντοπεοφόρους γαμιάδες, τους αγαπησιάρηδες, αυτούς που τα λένε "χύμα και τσουβαλάτα", τους ασυμβίβαστους, τους αυτάρκεις, τους επηρμένους, τους αντισυμβατικούς, τους βολεμένους επαναστάτες, τέρμα στην οχληρή βλακεία των κρετίνων του αντικομφορμισμού.

μαριάννα είπε...

Μου άρεσε τρελά το ξέσπασμά σας!
Άψογο σας βρίσκω! :)

Ε μαααααα... Έλεος με δαύτους!
Τους αντισυμβατικούς του κ....! Αυτούς που στην πραγματικότητα είναι θλιβερά, τρομοκρατημένα, εξαρτημένα ανθρωπάρια και γλείφουν εκεί που φτύνουν και τούμπαλιν. Η αξιοπρέπεια είναι λέξη άγνωστη. Και είναι γεννημένοι άφιλοι. Οι δυστυχείς.
Κι εγώ την ίδια αποστροφή και απέχθεια νιώθω. Μα ακριβώς όμως. ;)

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@μαριάννα
Είμαι ευτυχής που ταυτίζονται οι απόψεις μας.
Καλή σας νύχτα