Κυριακή, Νοεμβρίου 09, 2008

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!

2 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

Το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
σαν στάχτη σαν χώμα το γκρίζο του χρώμα
το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
τριμμένοι αγκώνες πικροί μου χειμώνες

Όλοι μου λένε να το πετάξω
να πάρω άλλο ζωή ν' αλλάξω
όλοι μου λένε μα εγώ σωπαίνω
μες στο παλτό μου αργοπεθαίνω

Το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
της μέρας τη σκόνη της νύχτας το χιόνι
το ίδιο παλτό ακόμα φορώ
ραφές ξηλωμένες αγάπες χαμένες

το τραγούδι που αναρτήσατε,πάντα μου θύμιζε και το παραπάνω...
δεν είναι σαν να γράφτηκαν παράλληλα?

καλημέρα
να έχετε μια όμορφη Κυριακή
σας φιλώ και σας στέλνω τη σκέψη μου

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@φαίδρα φις
Βεβαίως!Αλλά εμένα στο τραγούδι αυτό με συγκινεί η μελαγχολική μουσική του Μέγα! Λάκη Παπαδόπουλου.
Καλημέρα