Δευτέρα, Ιουλίου 21, 2008

ΤΙ ΘΑ ΠΑΡΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ


Ο Νίκος Μπακουνάκης στο χθεσινό άρθρο του με τίτλο «Τι θα πάρω μαζί μου» στο «Βήμα της Κυριακής», εδώ γράφει για τα βιβλία που θα πάρει μαζί του στις διακοπές. Αθροίζοντας τις σελίδες των βιβλίων που θα διαβάσει ο διακεκριμένος αρθρογράφος του «Βήματος» μάλλον για εξετάσεις πηγαίνει παρά για διακοπές. Το σύνολο των σελίδων που θα διαβάσει σ’ένα μήνα, υποθέτω, είναι περίπου 2225.
Οι αναγνωστικές απαιτήσεις χρειάζονται χρόνο. Η αφομοίωση του περιεχομένου απαιτεί χρόνο ικανό για την πρόσληψη της δημιουργίας του συγγραφέα, τον στοχασμό του, τις ενδείξεις, τα κενά, τις υποθέσεις της αφήγησης. Χρόνο απαραίτητο για την προσαρμογή μας στις συγκινήσεις, στη σύγκλιση συναισθημάτων, στις αμελητέες λεπτομέρειες , στις πολλαπλές σημασίες του κειμένου. Η εσωτερική συνοχή της γραπτής γλώσσας μεταλαμβάνει τον εσωτερικό ρυθμό του έργου στον αναγνώστη απαιτώντας αργούς ρυθμούς, σιωπές, διαλλείματα, ώστε ο αναγνώστης σε πείσμα του εξωτερικού χρόνου, να προσαρμοστεί στους εσωτερικούς χρόνους του βιβλίου, να συμβαδίσει με το ρυθμό του, να κατακτήσει μέσω της διαμεσολάβησης της διάνοιας του συγγραφέα τον κόσμο που φανερώνεται μπροστά του, αγνοώντας τις κοινωνικές νόρμες του εξωτερικού κόσμου . Ο κόσμος του βιβλίου διαφέρει από τον κόσμο μας στο ότι αγνοεί την ουσία του. Η ουσία του κόσμου που ζούμε είναι ότι δεν είμαστε ικανοί να συλλογιστούμε, να αναστοχαστούμε, να φανταστούμε, να ονειρευτούμε, να θυμηθούμε, να περιγράψουμε συναισθήματα, σκέψεις, επιθυμίες, πράγμα που κάνει ο κόσμος του βιβλίου που επιλέξαμε να διαβάσουμε. Διαβάζοντας λοιπόν με τους ρυθμούς του κόσμου που διαβιούμε, ακυρώνουμε την ουσιαστικό λόγο ύπαρξης του έργου. Να φτιάξει ένα κόσμο που θα ερωτά και θα αμφιβάλλει. Κάτι που λείπει από την ζωή μας.

Μαρίνας Καραγάτση Το Ευχαριστημένο ή Οι δικοί
μου άνθρωποι (εκδόσεις Αγρα). σ.225
Πέτρου Μάρκαρη Παλιά, πολύ παλιά (εκδόσεις
Γαβριηλίδη). σ.350
Ααρον Απελφελντ Μπαντενχάιμ 1939
(εκδόσεις Εστία, μετάφραση Μάγκυ Κοέν) σ.180
Χέιρτ Μακ Στην Ευρώπη (εκδόσεις
Μεταίχμιο, μετάφραση Ινώ Μπαλτά-Βαν Ντάικ). σ.864
Αμος Οζ Η νύχτα του συγγραφέα (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Λουίζα Μιζάν) σ.183
Η συνείδηση ενός προοδευτικού του Πολ Κρούγκμαν (εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Αντώνης Παπαγιαννίδης σ.453


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

H πλάκα με τον Μπακουνάκη είναι ότι το μεγαλύτερο σε όγκο απο τα βιβλία που προτείνει, το «Στην Ευρώπη», το έχει προλογίσει (ο γελοίος!) στην ελληνική του έκδοση. Οπότε βέβαια πρέπει να αφαιρεθούν οι σελίδες του απο τις 2225!

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Αγαπητέ λουκιανέ θα συμφωνήσω μαζί σας γιατί δεν έχω το βιβλίο στα χέρια μου. Τα στοιχεία τα συνέλεξα από τα site των εκδοτικών οίκων. Πάντως για την ιστορία ο κ. Μπακουνάκης ισχυρίζεται ότι το βιβλίο που αναφέρεστε είναι «Αφήγημα-ποταμός, πάνω από 1.000 σελίδες». Τώρα τι πέντε πάνω, τι πέντε κάτω.
Η ουσία είναι πότε θα προλάβει να πιει και να μεθύσει. Να κάνει έρωτα. Να κολυμπήσει. Να μείνει ακίνητος στην ξαπλώστρα ώρες.
Μετά τιμής

μαριάννα είπε...

Εύχομαι να περνάτε όμορφες διακοπές, όπως τις ονειρεύεστε! Και ο βοηθός επίσης!
Ειλικρινά λυπάμαι πολύ για τη Ρόδο και συμπάσχω πραγματικά...

Σας στέλνω την αγάπη μου και τη συμπαράστασή μου

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Αγαπητή γητεύτρια
Πραγματικά αυτό που συνέβη στο νησί είναι κάτι τρομερό! Οι όμορφες διαδρομές που κάναμε, το χειμώνα , στα χωριά της Ν.Ρόδου, θα έχουν χάσει το χρώμα τής ανεμελιάς και ξενασιά. Τα χωριά που μας υποδέχονταν, προσφέροντας ξεκούραση και μοναδική φιλοξενία, δίνοντας ευκαιρία να ξεκουραστούμε από ένα ομολογουμένως βαρύ επαγγελματικό καλοκαίρι, θα είναι πάντα εκεί να μας υποδεχθούν.
Μιλώ προσωπικά μη θέλοντας να επεκταθώ σε περιβαλλοντικές συζητήσεις, για τις δυσκολίες που θα περάσουν οι άνθρωποι που έχασαν περιουσίες, για τις επιπτώσεις στον τουρισμό.
Οι προορισμοί μας όμως δεν πρόκειται να αλλάξουν. Θα παλέψουμε, θα συνεχίσουμε να αγαπάμε τον τόπο μας με ελπίδα να τον ξαναφτιάξουμε, ο καθένας με τις δυνατότητές του.
Σας εύχομαι και γω καλές διακοπές και να ζείτε πάντα ευτυχισμένες στιγμές!
Ευχαριστώ που δεν με ξεχνάτε!

μαριάννα είπε...

Αγαπητέ, σας χαίρομαι και σας συγχαίρω! Μαζί σας σε όλα! Στο κουράγιο, στην αγάπη για το νησί σας, στον αγώνα σας! Αν ερχόμουν στην πανέμορφη Ρόδο μια φορά, τώρα θα έρχομαι δέκα! Και έτσι νομίζω νιώθουν όλοι οι Έλληνες, αλλά και οι ξένοι που αγαπούν τη Ρόδο με τις άπειρες ομορφιές της. Φυσικά και δε θ' αλλάξει τίποτα. Εις πείσμα... θα επιμείνουμε Ροδίτικα!
Καλή δύναμη σε σας και σε όσους έχασαν κομμάτια απ' τη ζωή τους!
Είθε να έχουν βοήθεια ουσιαστική από όλους!

Η σκέψη μας κοντά σας!