Καλοκαιράκι έρχεται και σαν καλός καθοδηγητής, ιδεολογικός ενοείται, προτείνω κι εγώ μερικά λογοτεχνικά βιβλία που θα μας συντροφέψουν στις απέραντες ακρογιαλιές, απαραίτητο συμπλήρωμα του αντιλιακού, της ξαπλώστρας, του καπέλου, και φυσικά του ξένοιαστου και ανέμελου ύφους.
Αρχίζω λοιπόν;
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Ρόμπερτ Μούζιλ, τόμοι 2, εκδόσεις "Οδυσσέας" (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου)
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ: Μαρσέλ Προυστ, Τόμοι 7(Πέντε από την «Εστία», «Η δραπέτισσα» από τον «Ζαχαρόπουλο», "Ο ξανακερδισμένος Χρόνος" από τις εκδόσεις «Διώνη»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ: Λώρενς Ντάρρελ, τόμοι 4
Ο ΙΩΣΗΦ ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΥΤΟΥ: Τόμας Μαν, τόμοι 4, εκδόσεις «Gutenberg»
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ: Λέων Τολστόι, Τόμοι 4, εκδόσεις «Γκοβόστη»
ΟΔΥΣΣΕΑΣ: Joyce, εκδόσεις «Κέδρος»(Μαζί απαραίτητα και το «Οδηγός ανάγνωσης» του Άρη Μαραγκόπουλου).
PARADISO:Χοσέ Λεσάμα Λίμα, εκδόσεις «Ινδικτος»
ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ: Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, τόμοι 4, εκδόσεις «Γκοβόστη»
ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ: Μπροχ, τόμοι 3, εκδόσεις «Μέδουσα»
USA: Τζον Ντος Πάσος, τόμοι 3, με έξοχες μεταφράσεις, εκδόσεις «Οδυσσέας»(για να μην αφήσουμε παραπονεμένους και τους αμερικάνους φίλους μας, λογοτέχνες εννοώ.
Για παιδιά και εφήβους:
ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ, εκδόσεις «Ηριδανός» (για τα παιδιά να μην μας ενοχλούν στην μελέτη μας. Ακλόνητο επιχείρημα σε τυχόν αμφισβητήσεις, ότι ήταν το αγαπημένο βιβλίο του Προυστ).
ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ, 2 τόμοι, μετάφραση Ηλία Ματθαίου.
9 σχόλια:
΄Ελεος, αγαπητέ φίλε ! Φαντάζεστε το popolo να διαβάζει στις αμμουδιές τον José Lezama Lima; O.K. αστειεύομαι, αλλά κι εσείς ρίξτε λίγο νερό στο κρασί σας. Ωραιότατη η επιλογή σας, όμως η creme de la creme της παγκόσμιας λογοτεχνίας μέσα σ' ένα καυτό καλοκαίρι; Βάλτε και κάνα αστυνομικό, τίποτε Manchette, Camilleri, Vazquez Montalban, κτλ.
Τα βαρέα βάρη θέλουν χειμώνα, Μπαχ και κόκκινο κρασί. Τώρα είναι καλοκαίρι, καιρός της bossa nova και της caipirinha !
Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου απο μια πόλη που φλέγεται!
Αγαπητέ locus solus!
Καταρχήν την καλησπέρα μου.
Προφανώς θα αντιληφθήκατε το φαιδρόν της καταχώρησης. Φυσικά το καλοκαίρι δεν είναι για τέτοια βιβλία.
Οι διακοπές είναι για ποτό και χάζι!!!
Συντροφικούς χαιρετισμούς από ένα νησί που γονυπετώς υποδέχεται τους τουρίστες του.
Τυχαία σας ανακαλύπτω αλλά η χαρά μεγάλη. Κι αυτό γιατί βλέπω τι βιβλία προτείνετε, φίλε μου...
Θα επανέλθω...
Βολκώφ
@Θεοδόσης Βολκώφ
Η καταχώρηση είναι ήδη παλιά, και δεν περίμενα πως κάποιος θα την πρόσεχε. ΄Λλλωστε οι φίλοι είναι ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού. Η παρουσία σας ανανεώνει την προσπάθεια, και φυσικά η γνώμη σας είναι ευπρόσδεκτη! Η αμηχανία της στιγμής ελπίζω να λυθεί με την κατάθεση απόψεων που θα συνθέτουν θέσεις που διαρκώς θα αμφισβητούν τις κυρίαρχες ιδεολογικές ερμηνείες του κόσμου.
Τίποτα δεν ειναι αδιαμεσολάβητο στον κόσμο που φτιάξαμε και στον οποίο ζούμε. Μοιραία λοιπόν και το κάθε μας μήνυμα από το μέσο που λειτουργεί ως φορέας του. Το "ιστολογείν" μέσα στα πολλά καλά φαίνεται να έχει σύμφυτα και κάποια ελαττώματα. Τώρα βέβαια δεν ξέρω αν τελικά τις όποιες ανεπάρκειες πρέπει να τις αποδώσουμε στη φύση του ίδιου του μέσου ή να αναζητήσουμε τις ευθύνες στον εαυτό μας και στον τρόπο με τον οποίο το βλέπουμε το αντιμετωπίζουμε και το χρησιμοποιούμε - και μόνον... ένα λοιπόν από τα ελαττώματα του "ιστολογείν" - για να επανέλθω - είναι και αυτή η έντονη ομολογουμένως αίσθηση του εφήμερου που δημιουργεί και η ανάλογη γεύση που αφήνει. Σαν να μην μπορεί να αποτινάξει - και κοιτάξτε μιλώ ήδη για το μέσο και τη λειτουργία του σαν να πρόκειται για υποκείμενο!!!! - τη χροιά ή την απόχρωση του ημερήσιου τύπου, της επιφυλλίδας έστω. Τα νέα της σήμερον είναι τα σκουπίδια της αύριον και πέφτουμε όλοι λίγο πολύ σε αυτήν την παγίδα. Ποιος έχει τον χρόνο - και για να το πάω το ζήτημα ακόμα παραπέρα - και τα κουράγια μέσα σε όλη αυτήν την υπερπληθώρα πληροφοριών να κοιτάξει τις παλαιότερες δημοσιεύσεις; Είναι ένα ερώτημα που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε και η θέση του και μόνον μας δίνει μια ακόμα αίσθηση των ορίων του μέσου τούτου και των πρόσθετων εμποδίων που καλείται ο λόγος να υπερπηδήσει στην προσπάθεια του να αρθρωθεί με μια επαρκή τουλάχιστον αρτιότητα και να συνομιλήσει με τον έτερο λόγο που καταβάλλει ανάλογες προσπάθειες εκκινώντας από μιαν άλλη "όχθη". Η συνάντηση, η ουσιαστική συνομιλία ήταν ανέκαθεν το μεγάλο ζητούμενο και δεν είναι τυχαίο που είναι πάντοτε τόσο μα τόσο δύσκολη - και επικίνδυνη, αλίμονο...
Τις καλημέρες μου
Βολκώφ
Μερικες μερες τωρα κοιταζω blogs.
Στο 'σπιτι'σου μπηκα λογω τιτλου
(τον σκεφτομουν για ψευδονυμο).
Τα βιβλια αυτα τη βγαλανε εναν αιωνα και σωσανε κοσμακι-θα κολησουνε στην εποχη του ετους;
Θα πιω μια margarita για τον Robert
και οσους τους αρεσει πολυ.
τα ξαναλεμε
Δημοσίευση σχολίου