ΣΤΙΓΜΕΣ Θ

Μεσημέρι έξω από το 4ο δημοτικό σχολείο Καισαριανής. Περιμένω τον αδελφό μου να σχολάσει. Οι συμμαθητές του κατεβαίνουν από το κτίριο, ο αδελφός μου δεν φαίνεται πουθενά. Βλέπω τον Στέλιο και τον ρωτάω. Είναι τιμωρία, μου λέει, θα κατέβει αργότερα. Η αίσθηση της τιμωρίας σ’ένα αποκλειστικά δικό μου άτομο, από κάποιον που δεν γνωρίζω, μου προκαλεί αναστάτωση, μελαγχολία, αλλά και επιθετικότητα.

e-book(Σημειώσεις)

Γιατί προτιμώ να διαβάζω κάποιο βιβλίο στον υπολογιστή

1. Δεν φθείρεται
2. Δεν λερώνεται
3. Δεν πιάνει χώρο. Οι αντιαισθητικές βιβλιοθήκες τέλος.
4. Δεν χρησιμοποιείς τα δάχτυλά σου για να αλλάξεις σελίδα.
5. Οι σελίδες του παραμένουν οριζόντιες όταν το διαβάζεις.
6. Τα δανεισμένα βιβλία παραμένουν καθαρά
7. Μπορείς να το διαβάσεις από οποιαδήποτε απόσταση
8. Για να σημειώσεις ενδιαφέροντα σημεία δεν χρησιμοποιείς μολύβι.
9. Μεγαλώνεις τη γραμματοσειρά όσο χρειάζεσαι
10. Μπορείς να αντιγράψεις ότι χρειάζεσαι χωρίς κόπο
11. Μπορείς να το διαβάσεις καθιστός, σε κοντινή ή μακρινή απόσταση, όρθιος, ξαπλωμένος, με βρώμικα χέρια.
12. Δεν το ξεχνάς στον καναπέ, στο πάγκο της κουζίνας ή στο κομοδίνο με κίνδυνο να ακούσεις παρατηρήσεις από την νοικοκυρά σύντροφό σου.
13. Δεν το μεταφέρεις στην παραλία το καλοκαίρι. Η παραλία είναι για άλλους σκοπούς.

Βραδάκι

Μετά από 285 σελίδες στην μετάφραση του Παν. Μουλλά και την σελ. 58 Β' τόμος στην μετάφραση του Δημήτρη Ρήσσου η κ. Αρνού αναφωνεί"Μα ναι, τον αγαπώ!...Τον αγαπώ!".
Επιτέλους!

ΣΤΙΓΜΕΣ Η

Ορισμένες μέρες πήγαινα για μπάνιο με τον πατέρα μου. Ένα μεσημέρι γύρισε από τη δουλειά τη συνηθισμένη του ώρα, εγώ περίμενα ήδη έτοιμος, έφαγε και πήραμε το λεωφορείο για τη Γλυφάδα. Μόλις φτάσαμε άρχιζα να βγάζω τα ρούχα μου με λαχτάρα. Ο πατέρας μου φαινόταν πιο βιαστικός. Είχε το τσιγάρο στο στόμα, προσπαθώντας να βγάλει με επιδέξιες κινήσεις τη μπλούζα του. Μόλις την έβγαλε, την είχε κάψει με την κάφτρα του τσιγάρου του. –Τώρα πως το λένε στη μάνα σου, με ρώτησε, σαν να ζητούσε τη γνώμη μου.

ΣΤΙΓΜΕΣ Ζ

Πήγαμε να τρυγήσουμε στην Κόρινθο, φιλοξενούμενοι από την Ελένη και τον Στέλιο, φίλους των γονιών μου. Βοήθησα κι εγώ. Στο γυρισμό βρήκαμε ένα μποστάνι με πεπόνια. Έκανε ζέστη. Ο ήλιος χαμήλωνε βάφοντας τον Κορινθιακό. Φορούσα φανέλα δίχως μανίκια. Μου άρεσε που δίπλα μου βάδιζε η Κική. Να κλέψουμε κανα πεπόνι, αλλά που θα το κρύψουμε, πρότεινε η Ελένη. Μην στεναχωριέστε, είπα. Άρπαξα ένα και τόχωσα κάτω από την μπλούζα μου.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤ

Την είδα καθώς παρακολουθούσε την ταινία. Το γαλαζωπό φως της οθόνης φώτιζε τα γλυκά μαύρα μάτια της. Ήταν απορροφημένη από την εξέλιξη του έργου, στεκόταν σχεδόν ακίνητη στην καρέκλα της, σαν μια συστολή να διαπερνούσε το σώμα της. Το πρόσωπό της φαινόταν αδιάφορο, αλλά τα πόδια της, εκείνα τα αδύνατα ποδαράκια με το ευλογημένο χνουδάκι, κάρφωναν σφιγμένα το χαλίκι, λες και μόνα αυτά εισέπρατταν τη δράση που εξελισσόταν στην οθόνη.