Όταν αγοράζω καινούργια παπούτσια προσέχω εκτός από άδεια να είναι μπλε.
-Μη ξεχάσεις όταν φτάσεις να κοιμηθείς. Το ταξίδι είναι πολύωρο και κουραστικό. Να σκεπαστείς καλά, κάνει πολύ κρύο εκεί. Οι κουβέρτες είναι στη ντουλάπα. Διάλεξε την μπλε. Ζεσταίνει πιο πολύ και προστατεύει από τα κακά πνεύματα.
-Εντάξει, φεύγω τώρα.
-Ήρθα να πάρω ένα κουστούμι και δύο πουκάμισα. Μου είπατε ότι θα είναι έτοιμα την Πέμπτη το απόγευμα.
-Το όνομά σας παρακαλώ και το νούμερο που σας δώσαμε.
-Θεμιστοκλής Θεμιστοκλέους. Ορίστε το νούμερο.
-Περιμένετε ένα λεπτό να σας τα φέρω.
-Ευχαριστώ.
-Ορίστε τα ρούχα σας. Αλλά γιατί φοράτε συνέχεια μπλε;
-Δεν θα το ξαναπώ άλλη φορά, κατάλαβες; Μπλε!
Νταπ! Ντουπ! Νταπ!Ντουπ!(Οργισμένα χτυπήματα με κοντάρι σκούπας στο ταβάνι).
-Θα σταματήσετε καμιά φορά; Κοιμόμαστε!
Ντριν! Ντριν!(ήχος ηλεκτρονικού κουδουνιού)
-Παρακαλώ.
-Έλα μέσα που σε θέλω.
-Έρχομαι αμέσως.
-Κάθισε σε παρακαλώ. Η δουλειά που έκανες είναι περίφημη, Περίφημε. Η ιδέα σου να τα βάψεις μπλε ήταν καταπληκτική. Πρωτότυπη και ουσιαστική.
-Σας ευχαριστώ, κύριε Μεταβιβαστή.
-Μην ευχαριστείς εμένα. Τον κύριο
Φιλοτομαριστή να ευχαριστήσεις. Εγώ απλώς τα λόγια του μεταφέρω.
-Βλέποντας ότι πλησιάζει η αστυνομία μπήκε στο αμάξι του, πάτησε γκάζι και έγινε καπνός.
- Μήπως ο καπνός ήταν μπλε;
-Ναι, πώς το ξέρεις;
-Κάπου το διάβασα.