Ο Πετράκης Αλεμάνια τις μέρες που είναι στολισμένο το Χριστουγεννιάτικο δένδρο στο σαλόνι του σπιτιού του περιμένει να ωριμάσουν οι κρεμασμένες πολύχρωμες μπάλες στις άκρες των κλαδιών του. Εδώ και δεκαπέντε μέρες ρίχνει κλεφτές ματιές στο δένδρο και παρατηρεί την ωρίμανσή τους. Βλέπει το χρώμα τους να αλλάζει, να παίρνουν το μελαγχολικό φως του δειλινού, το αναδυόμενο άρωμά τους να εκλεπτύνει τον αφυδατωμένο ρου της μοναξιάς του. Η αναμονή τού δημιουργεί άγχος, αν και έχει αποκτήσει αρκετή εμπειρία όλα αυτά τα χρόνια που επαναλαμβάνει την πράξη του. Όπως κάθε χρόνο, τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, θα φέρει το καλαθάκι που έχει καλά κρυμμένο στην αποθήκη, θα ανέβει στο δένδρο, πατώντας προσεχτικά στα κλαδιά του, και θα αρχίζει να μαζεύει τους χριστουγεννιάτικους καρπούς, προσέχοντας μην ξυπνήσει τους γονείς του. Με το καλαθάκι φορτωμένο ώριμες χριστουγεννιάτικους μπάλες, θα ανέβει στην ταράτσα του σπιτιού και θα τις μοιράσει γενναιόδωρα στις σκοτεινές μορφές, που είναι μαζεμένες εκεί, πρόθυμες να γευθούν τους γλυκερούς καρπούς.
Σκέφτεται, άλλη μια φορά, πρωί Χριστουγέννων, τη στιγμή που παίρνει το χάπι της μεταμόρφωσης, στο δωμάτιο της κλινικής του Άουγκσπουργκ, τους γονείς του να βρίσκουν, δήθεν έκπληκτοι, το δένδρο άδειο από στολίδια, αποδίδοντας το γεγονός στην παιχνιδιάρικη διάθεση των ξωτικών του σπιτιού, κι αφήνει ένα ομιχλώδες χαμόγελο να καλύψει το πρόσωπό του.
Επεξεργασμένο βράδυ Σαββάτου 22.12.2018
Σκέφτεται, άλλη μια φορά, πρωί Χριστουγέννων, τη στιγμή που παίρνει το χάπι της μεταμόρφωσης, στο δωμάτιο της κλινικής του Άουγκσπουργκ, τους γονείς του να βρίσκουν, δήθεν έκπληκτοι, το δένδρο άδειο από στολίδια, αποδίδοντας το γεγονός στην παιχνιδιάρικη διάθεση των ξωτικών του σπιτιού, κι αφήνει ένα ομιχλώδες χαμόγελο να καλύψει το πρόσωπό του.
Επεξεργασμένο βράδυ Σαββάτου 22.12.2018
"Décoration du sapin de Noël" Marcel Rieder (1862-1942)