263) Με χτύπησε με το μπαστούνι της τη στιγμή που έμπαινα στον κήπο, πηδώντας το σιδερόφραχτο φράχτη, λες και περίμενε την επίσκεψή μου. Δέχτηκα την μπαστουνιά στην πλάτη, αλλά κατάφερα να αποφύγω τη δεύτερη, με μια επιδέξια κίνηση. Έτρεξα προς το σπίτι, γιατί η γιαγιά είχε αφήσει την πόρτα μισάνοιχτη. Με ακολούθησε τρέχοντας, αλλά όταν την πρόδωσαν τα πόδια της, έλυσε τον Κυριάκο, ο οποίος όρμηξε εναντίον μου, γαβγίζοντας σπαραχτικά, τρέμοντας από πάθος να με κατασπαράξει. Από μέσα ακούγονταν οι απελπισμένες φωνές του παππού, που με καλούσε να τον ελευθερώσω. Κατάφερα να φτάσω στην πόρτα και να την κλείσω στα μούτρα του εξαγριωμένου Κυριάκου, την στιγμή που αφαιρούσε ένα κομμάτι από το παντελόνι μου, και λίγα ψίχουλα κρέατος από το δέρμα μου. Έφτασα στο υπνοδωμάτιο που ήταν δεμένος ο παππούς μου, τον έλυσα, κι έτρεξα στο σαλόνι να πάρω τηλέφωνο την αστυνομία, ενώ το μπαστούνι είχε αντικατασταθεί με τσεκούρι, με το οποίο η γιαγιά κατέστρεφε την πόρτα που ήταν κλεισμένος ο παππούς, και τώρα έκανε την εμφάνισή του πάλι απειλητικό μπροστά μου, αλλάζοντας στόχο . Επέστρεψα στο δωμάτιο, αποφεύγοντας με μια αυτοσχέδια χορευτική κίνηση στου κορμιού την έξαλλη γιαγιά, αφού, ευτυχώς, είχα προλάβει να δώσω στην αστυνομία τη διεύθυνση του σπιτιού. Κλειδωθήκαμε, με τον παππού να παραληρεί, στο υπνοδωμάτιο, μέχρι να φτάσει η αστυνομία, να αφοπλίσει την γιαγιά, να δώσει οριστικό τέλος στον ενεξέλεγκτο Κυριάκο, και να μας απελευθερώσει από την μαινόμενη γιαγιά μου.
Ο πίνακας "Portrait of my Grandfather" είναι του Ion Tuculescu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου