Κερνάω τρεις καφέδες στη σειρά:*1. Πνίγομαι μέσα σε μια κούπα καφέ κάποιος με ανακατεύει αφηρημένος μ 'ανακατεύει μ' ανακατεύει. Δε βλέπει που δεν λιώνω να με βγάλει να σωθώ. Αργύρης Χιόνης***2. «σαν τον καφέ είναι ο έρωταςάλλοι τον προτιμούν βαρύγλυκοάλλοι τον θέλουν με ολίγηοι πιο πολλοί τον πίνουν μέτριοκι όλοι το ίδιο τον πληρώνουν»Ντίνος Χριστιανόπουλος***3. «Παραλλαγή σ’ ένα θέμα»«Σαν τον καφέ και η ζωή.Μόνο οι πρώτες ρουφηξιέςαξίζουν.»Χρήστος Λάσκαρης
Μόνο που δεν αναφέρονται στον espresso.
Παράλειψή μου...*ΕσπρέσοΟ μαύρος καφές στο πεζοδρόμιομε καρέκλες και τραπέζια φανταχτερά σαν έντομα.Πολύτιμες, αιχμαλωτισμένες σταγόνεςγεμάτες με την ίδια δύναμη που έχει το Ναι και το Όχι.Βγαίνει από σκοτεινά καφέκι ατενίζει τον ήλιο ασκαρδαμυκτί.Στο φως της μέρας μια τελεία ευεργετικού μαύρουπου χύνεται γρήγορα μέσα στον χλομό πελάτη.Μοιάζει τις σταγόνες της μαύρης βαθύνοιαςπου μερικές φορές κλείνονται στην ψυχήκαι μας δίνουν ένα ευεργετικό σκούντημα: Πήγαινε!Παρότρυνση ν’ ανοίξουμε τα μάτια.Τούμας Τρανστράμερ, μετ: Βασίλης Παπαγεωργίου, Τα Ποιήματα, Printa (2004)
Αποκαταστάθηκε η τάξη.Καλημέρα
Δημοσίευση σχολίου
4 σχόλια:
Κερνάω τρεις καφέδες στη σειρά:
*
1. Πνίγομαι μέσα σε μια κούπα καφέ
κάποιος με ανακατεύει αφηρημένος
μ 'ανακατεύει μ' ανακατεύει.
Δε βλέπει που δεν λιώνω
να με βγάλει να σωθώ.
Αργύρης Χιόνης
***
2. «σαν τον καφέ είναι ο έρωτας
άλλοι τον προτιμούν βαρύγλυκο
άλλοι τον θέλουν με ολίγη
οι πιο πολλοί τον πίνουν μέτριο
κι όλοι το ίδιο τον πληρώνουν»
Ντίνος Χριστιανόπουλος
***
3. «Παραλλαγή σ’ ένα θέμα»
«Σαν τον καφέ και η ζωή.
Μόνο οι πρώτες ρουφηξιές
αξίζουν.»
Χρήστος Λάσκαρης
Μόνο που δεν αναφέρονται στον espresso.
Παράλειψή μου...
*
Εσπρέσο
Ο μαύρος καφές στο πεζοδρόμιο
με καρέκλες και τραπέζια φανταχτερά σαν έντομα.
Πολύτιμες, αιχμαλωτισμένες σταγόνες
γεμάτες με την ίδια δύναμη που έχει το Ναι και το Όχι.
Βγαίνει από σκοτεινά καφέ
κι ατενίζει τον ήλιο ασκαρδαμυκτί.
Στο φως της μέρας μια τελεία ευεργετικού μαύρου
που χύνεται γρήγορα μέσα στον χλομό πελάτη.
Μοιάζει τις σταγόνες της μαύρης βαθύνοιας
που μερικές φορές κλείνονται στην ψυχή
και μας δίνουν ένα ευεργετικό σκούντημα: Πήγαινε!
Παρότρυνση ν’ ανοίξουμε τα μάτια.
Τούμας Τρανστράμερ, μετ: Βασίλης Παπαγεωργίου, Τα Ποιήματα, Printa (2004)
Αποκαταστάθηκε η τάξη.
Καλημέρα
Δημοσίευση σχολίου