Τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων φροντίζω το μικρό
Χριστούλη. Τον παίρνω από την αγκαλιά της μητέρας του, για να την ξεκουράσω, τον
κρατώ προσεχτικά στην αγκαλιά μου, βάζοντας απαλά το χέρι μου κάτω από το
κεφαλάκι του, όπως επιβάλλεται, του χαμογελώ και Εκείνος μου το ανταποδίδει. Τον
κάνω ένα ζεστό μπάνιο και τον φέρνω στο
δωμάτιό μου τυλιγμένο στο μπλε μπουρνούζι του. Του βάζω πάνες, του φοράω καινούργια εσώρουχα, το
ζιπουνάκι του για να τον κρατάει ζεστό τη νύχτα. Τον κοιμίζω δίπλα μου στην
κούνια, σε φρεσκοπλυμένα σεντόνια, σκεπασμένο με την κουβερτούλα του, με τους
ζωγραφισμένους αγγέλους. Την άλλη μέρα το πρωί, μόλις ξυπνήσει, τον αφήνω, ξανά, στη αγκαλιά της μητέρας του, στη φάτνη.
Είναι το θρησκευτικό μου καθήκον τις μέρες των
Χριστουγέννων.
Ο πίνακας "Adoration of the Magi" 1423-1424 είναι του Fra Angelico
3 σχόλια:
λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα
ένας μικρός χριστός γεννιέται πάλι αύριο,
μόνος στον κόσμο.
ένας μικρός χριστός που ζωγραφίζει θαμπά
στο τζάμι δέντρα για τα παιδιά,
καράβια για τα όνειρα,
ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους.
παραμονή και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας
στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα
Τόλης Νικηφόρου, Από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999)
Χρόνια πολλά!
Σας εύχομαι κι εγώ Χρόνια Πολλά, προσφέροντάς σας τη μουσική, από ένα διάσημο τραγούδι, του αγαπημένου σας-δεν μπορεί, είναι- John Coltrane.
Ωχ! ξέχασα το link!
https://www.youtube.com/watch?v=05g0Qt1sRnA
Δημοσίευση σχολίου