Γονάτισε ώστε να φαίνεται
ισοϋψής μαζί μου. Τώρα στεκόταν μπροστά μου,
φίλιος, με την ενδεδειγμένη ενδυμασία.
-Θα μου δώσεις ένα φιλί; Το έχω ανάγκη.
Τον φίλησα στο στόμα.
Απομακρύνθηκε, σιωπηλός, αποφεύγοντας, εκεί πάνω, τα λιγοστά
δύσβατα σύννεφα που εμπόδιζαν την επιστροφή του.
Ο πίνακας "Face" είναι του Henri Michaux
2 σχόλια:
Επίσκεψη
Μες την νύχτα χτυπά το κουδούνι.
Ανοίγω την πόρτα. Βλέπω μόνο
τα κρόσσια της βροχής να τρεμίζουν
στο φως. Κι όμως ξέρω
είσαι συ που προσμένεις αθώρητη
σα σκέψη ή σα θύμηση
να σε καλέσω να μπεις.
Κάθεσαι στο παλιό σου κάθισμά σου
κι εγώ αντίκρυ σου. Η σιωπή μου
συναντά τη σιωπή σου. Απλώνω
το χέρι κι αγγίζω τ΄αέρινο χέρι σου
που ριγεί. Χαϊδεύω τα μαλλιά σου
και μένει στα δάχτυλά μου
το νερό της βροχής.
«Ξέρεις ... » Μίλησες ή μου φάνηκε;
Αλήθεια, πως είν΄οι νύχτες εκεί;
Επιτρέπονται οι συναντήσεις στα όνειρα;
Πως σ΄άφησαν οι φρουροί να κάμεις
ένα ταξίδι τόσο μακρυνό;
ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
Τι να πω; Πάντα με εκπλήσσετε με τις γνώσεις σας. Μου αρέσει αυτό. Μαθαίνω, διευρύνομαι.
Δημοσίευση σχολίου