ΠΟΛΥ "ΜΕΤΑ", κ. ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Εξ αφορμής της επανέκδοσης του βιβλίου του Νίκου Μπακόλα "Η μεγάλη πλατεία", ο κ. Βαγγέλης Χατζηβασιλείου δημοσίευσε στην ιστοσελίδα "ο αναγνώστης" ένα σημείωμα για το βιβλίο. Επίτηδες δεν επιλέγω τη λέξη "κριτική" γιατί δεν είναι. Το ενδιαφέρον στο σημείωμα αυτό είναι η προσπάθεια του συντάκτη να τοποθετήσει το βιβλίο στο "μετα". Γράφει "μεταμυθοπλασία", "μεταμοντέρνα εκδοχή", "τροπικότητα". Μάλιστα γίνεται πιο συγκεκριμένος γράφοντας: "τροπικότητα σε ένα διπλό επίπεδο: πρώτα στο επίπεδο της αφηγηματικής τεχνικής και ύστερα στο επίπεδο της διακειμενικότητας."

Βέβαια δικαίωμα του να εκφράζεται με αυτούς τους όρους. Δεν μπορεί κανείς να του το αμφισβητήσει ή να τον αποτρέψει. Αλλά, βρε αδελφέ, με τα πολλά "μετα", αν σε διαβάσει κανείς, πως θα πλησιάσει αυτό το υπέροχο βιβλίο; Ο Μπακόλας είναι ένας μεγάλος συγγραφέας, κατά την ταπεινή μου γνώμη ο μεγαλύτερος Έλληνας συγγραφέας, και δεν χρειάζεται, νομίζω, όρους επιστημολογικούς για να γίνει κατανοητός. Γιατί, επειδή είναι σπουδαίος συγγραφέας, η αφηγηματική του έκφραση είναι απλή . Το έργο του στηρίζεται  στη γλωσσική του ικανότητα να προσεγγίζει το ευρύ αναγνωστικό κοινό και να διατηρεί με την αφηγηματική δεξιοτεχνία του τη διαχρονικότητά του.  Οι "μεταμοντέρνες" ερμηνείες δυσκολεύουν την προσέγγιση του έργου του. Το απομακρύνουν από εκεί που ανήκει: στον κόσμο που το αγάπησε .
Ολόκληρη το κείμενο του κ. Χατζηβασιλείου εδώ:

http://www.oanagnostis.gr/o-protoporos-nikos-bakolas/