Εντάξει, δεν έχουμε διαβάσει του κόσμου τα βιβλία, αλλά τα
δέκα καλύτερα βιβλία που πρέπει να διαβάσουμε πριν πεθάνουμε, το έχουμε κάνει.
Βέβαια για να μην φανούμε τεμπέληδες, έχουμε δει τις δέκα καλύτερες ταινίες, έχουμε
ακούσει του δέκα καλύτερους δίσκους Jazz, μην πω τους εκατό, σύμφωνα με το
περιοδικό Time, και για σας ψαρώσω, έχουμε δει τους δέκα καλύτερους
ζωγραφικούς πίνακες, έστω εκ μακρόθεν, δια της τεχνολογικής οδού, έχουμε γευτεί
τα δέκα καλύτερα προΐόντα της Cair. Υστερούμε , βέβαια, στους δέκα καλύτερους
ταξιδιωτικούς προορισμούς, τα δέκα καλύτερα μουσεία του κόσμου, τα δέκα καλύτερα
ξενοδοχεία του κόσμου, τις δέκα καλύτερες παραλίες του κόσμου, τα δέκα καλύτερα
club του κόσμου. Δεν έχουμε ακούσει τις δέκα καλύτερες συμφωνικές ορχήστρες του
κόσμου, δεν έχουμε συναντήσει τους δέκα πιο σημαντικούς ανθρώπους, ζώντες και
τεθνεώτες, σύμφωνα με τις ψηφοφορίες των εγκυρότερων περιοδικών του κόσμου.
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι λίγα πράγματα έχουμε κάνει στη
ζωή μας, συγκριτικά μ’αυτά που έπρεπε να κάνουμε, αλλά αυτό που μας
χαρακτηρίζει είναι ένα: δεν μας έχουν ερωτευτεί οι δέκα ομορφότερες γυναίκες του
κόσμου, σύμφωνα με το περιοδικό «People». Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά, αφού η ζωή βρίσκεται μπροστά
μας, και η γοητεία μας παραμένει αναλλοίωτη.
Αυτά μέχρι ν’ανοίξουμε το «Η Αλμπερτίν αγνοούμενη». Διαβάζοντας αυτό το έργο, όλα τα προαναφερθέντα ακυρώνονται. Το έργο αυτό μπορεί να καλύψει τις ελλείψεις μας και να υπερβεί τις κατακτήσεις μας σ’αυτή τη ζωή. Αυτό το έργο, καλύπτει όλα τ’άλλα που αναφέρθηκαν. Μπροστά του οι προτεραιότητες που ορίζει ο καθένας στη ζωή του, παίζουν το ρόλο της υποδιαστολής, το έργο αυτό τις αναγάγει σε απλά δεκαδικά στοιχεία, για να αναφερθώ σε μια φράση του Ντε Σαρλύς.
Αυτά μέχρι ν’ανοίξουμε το «Η Αλμπερτίν αγνοούμενη». Διαβάζοντας αυτό το έργο, όλα τα προαναφερθέντα ακυρώνονται. Το έργο αυτό μπορεί να καλύψει τις ελλείψεις μας και να υπερβεί τις κατακτήσεις μας σ’αυτή τη ζωή. Αυτό το έργο, καλύπτει όλα τ’άλλα που αναφέρθηκαν. Μπροστά του οι προτεραιότητες που ορίζει ο καθένας στη ζωή του, παίζουν το ρόλο της υποδιαστολής, το έργο αυτό τις αναγάγει σε απλά δεκαδικά στοιχεία, για να αναφερθώ σε μια φράση του Ντε Σαρλύς.
Μα γιατί, κύριε μαιτρ, με ρωτώ, όπως κάνει με αθώο ύφος η Ilda,
όταν της εξηγώ τ’ανεξήγητα.
-Γιατί έτσι θέλω εγώ, μου απαντώ, επιδιώκοντας να διατηρήσω
και να επικυρώσω, τη θέση κυριαρχίας, που έχει δοθεί, αυθαίρετα, από τον εαυτό
μου σε μένα.
Εδώ, όμως, το μαγαζί είναι σοβαρό, προσφέρει εκλεκτό λογοτεχνικό γκουρμέ μενού, το επισκέπτονται
αξιόλογοι άνθρωποι, πρέπει να δικαιολογήσω την άποψή μου, αν και η
λέξη "δικαιολογία" έχει διαγραφεί από το
λεξιλόγιό μου. Θα την αντικαταστήσω, λοιπόν, από τη λέξη "αρέσει»
Το έργο αυτό «μου αρέσει», «like», που λέμε εμείς οι φεισμπουκίτες και οι φεισμπουκίτισσες, διότι ο συγγραφέας είναι ο μοναδικός, που κατόρθωσε να αποδώσει λεκτικά τον κόσμο του, με τέτοιο τρόπο που κανένας άλλος δεν κατάφερε μέχρι σήμερα.
Για περισσότερες πληροφορίες στο επίμετρο των έξη τόμων του έργου και στις ξενόγλωσσες αποτιμήσεις του.
Το έργο αυτό «μου αρέσει», «like», που λέμε εμείς οι φεισμπουκίτες και οι φεισμπουκίτισσες, διότι ο συγγραφέας είναι ο μοναδικός, που κατόρθωσε να αποδώσει λεκτικά τον κόσμο του, με τέτοιο τρόπο που κανένας άλλος δεν κατάφερε μέχρι σήμερα.
Για περισσότερες πληροφορίες στο επίμετρο των έξη τόμων του έργου και στις ξενόγλωσσες αποτιμήσεις του.
4 σχόλια:
Εσείς κι ο εαυτός σας καλά τα πάτε.
Για μένα τώρα, αναρωτιέμαι αν μπορώ να πάω από τα τρία πρώτα του Χαμένου χρόνου, που έχω διαβάσει εδώ και κάτι χρόνια, κατευθείαν στην Αλμπερτίν. Η απάντηση είναι: "Μάλλον όχι". Προηγούνται, βλέπετε: Σόδομα και Γόμορρα -Η φυλακισμένη.
Σκέφτομαι σοβαρά να αγοράσω (σταδιακά ίσως) όλο το έργο -γιατί έχω μόνο τον πρώτο τόμο- και να το διαβάσω από την αρχή συνολικά.
Είναι όμως απίστευτα ακριβό, γαμώτο.
(Τώρα, είναι καλό που σκέφτομαι δυνατά;)
Κι επειδή σας συμπαθώ, σας χαρίζω σε ωραίο αμπαλάζ δώρου, την πρώτη εντολή από το "Δεκάλογο" του Κισλόφσκι:
https://www.youtube.com/watch?v=wLHYAR7QNKc
Δεν λέω πρέπει να έχετε άποψη ολόκληρου του έργου για να διαβάσετε την Αλμπερτίν. Αν και βασική προΰπόθεση για την ανάγνωση του τόμου είναι η αναγνωστική κάθαρση. Απαλλαγμένη από προηγούμενες αναγνωστικές συμβάσεις να προσεγγίσετε το έργο. Εγώ πριν ξεκινήσω διάβασα την "Φυλακισμένη" για να συναντήσω το ύφος και το πνεύμα(άκου πνεύμα!) του συγγραφέα και πάλι δυσκολεύτηκα στην προσέγγισή του.
Ο Παναγιώτης Πούλος στο επίμετρο του βιβλίου σημειώνει "Με γνώμονα τη στοχαστική του διάσταση, είναι το πιο "γόνιμο" δείγμα γραφής του Αναζητώντας το χαμένο χρόνο και σημείο μετάβασης από τον "χαμένο" στον "ανακτημένο" χρόνο"
Άρα δεν είναι άσχημη ιδέα να ξεκινήσετε από αυτόν τον τόμο.
Βέβαια είναι υπέροχο που σκέφτεστε δυνατά. Αρχίζω να πιστεύω ότι είσαστε υπαρκτή.
Ευχαριστώ για το δώρο! Θα το ανοίξω το βράδυ.
Για να δω αν έχω κάτι να σας κεράσω.
https://www.youtube.com/watch?v=Dd_tMOHteas
Υπάρχω και σας στέλνω τη δεύτερη εντολή, αυθαίρετα, χωρίς να ξέρω αν σας ενδιαφέρει. Δώρο είναι, ό,τι θέλετε το κάνετε.
https://www.youtube.com/watch?v=kuEHyb1bWgs
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ωραίο θα ήταν να ξαναπιάσω το "Χαμένο χρόνο" απ' την αρχή. Να βυθιστώ ξανά στην υπέροχη ατμόσφαιρα του Προυστ.
Ας το αγοράσω πρώτα όμως. Σταδιακά, έστω.
Παρεμπιπτόντως, ωραία η μουσική. Σας ευχαριστώ.
Ευχαριστώ για το δώρο. Σιγά-σιγά θα μάθω τις δέκα εντολές. Μας χρειάζονται; Τι λέτε;
Δημοσίευση σχολίου