Πέμπτη, Μαΐου 01, 2014

ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑΤΑ


Σχόλιο:
Είμαστε κάτι «Κατίνες» εμείς στη δουλειά, αλλά είστε κι εσείς, ο Θεός να μας φυλάει!

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ-ΞΕΝΟΔΟΧΟΥΠΑΛΛΗΛΟΣ;

http://www.poiein.gr/archives/date/2014/04/16
(Μαζί με τα σχόλια)***
***Όλα τα λεφτά!


http://web.archive.org/web/20080228175220/http://www.poiein.gr/archives/1420/index.html#more-1420
(Μαζί με τα σχόλια)!!!

https://www.facebook.com/NeoPlanodion?fref=ts

 ΛΟΓΟΚΛΟΠΩΝ ΤΙΜΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ…

Το πράγμα γίνεται όλο και πιο κωμικό. Μετά τον κ. Βασίλη Λαλιώτη (αλλέως Γιώργο Μίχο) και την προσπάθειά του να ελαφρώσει τη θέση του Χ. Βλαβιανού από τη σωρεία τεκμηριωμένων λογοκλοπών που τον βαραίνουν (βλ. ΝΠ1 και άρθρο του Ντ. Σιώτη στην Καθημερινή της 13.4.), τη σκυτάλη παίρνει πλέον ο κ. Σωτήρης Παστάκας, διευθυντής του Ποιείν...

Η στάση του Ποιείν και του κ. Παστάκα έναντι του Βλαβιανού τα προηγούμενα χρόνια είναι τοις πάσι γνωστή. Με σειρά δημοσιευμάτων τους (βλ. ενδεικτικά τις αναρτήσεις του Ποιείν στις 21.9.2007, 5.1.2008, 9.1.2008) συνοδευόμενων από πάμπολλα σχόλια (άλλοτε τεκμηριωμένα και άλλοτε εμπαθή ή και ευθέως υβριστικά – ανάμεσά τους ξεχωρίζουν εκείνα του Μίχου), Ποιείν και Παστάκας είχαν επιδοθεί σε σταυροφορία όχι μόνο κατά του Βλαβιανού και των λογοκλοπών του αλλά και των υποστηρικτών του στον Τύπο και την κριτική, ιδίως του Ευριπίδη Γαραντούδη.

Ιδού λ.χ. σχόλιο του Παστάκα της 22.9.2007:

"Εκεί έσπειρε κι εκεί θέρισε ο Βλαβιανός και τα πληρωμένα του αντρείκελα, δες Γαραντούδης και σία…Πολύ χώρο τους αφήσαμε και πως τους τον παίρνεις πίσω…
Από την άλλη είναι να την ζηλεύεις τέτοια προσήλωση… 15 χρόνια τώρα ο Γαραντούδης δεν απέκτησε καινούρια αγάπη,,,ό,τι του συγχωρήσαμε το ΄97 δεν του το συγχωρνάμε τώρα…Επιμένει με προσήλωση γκάμπλερ στα πρόσωπα της νεότητάς του αν και γνωρίζει ο ίδιος πως ο Βλαβιανός είναι ζήροξ, ο Μπουκάλας ανύπαρκτος, ο Καψάλης μέτριος, ο Χατζόπουλος…..θολός κι ο ίδιος ο Γαραντούδης σε διεταταγμένη υπηρεσία."

Ωστόσο, από ένα χρονικό σημείο και μετά, Παστάκας και Ποιείν κάνουν στροφή 180 μοιρών. Από κήνσορες και τιμητές γίνονται προβολείς και προωθητές του Βλαβιανού. Οι παλιές επικριτικές αναρτήσεις τους και σχόλια όπως το παραπάνω είτε μετριάζονται είτε διαγράφονται εντελώς. Από το 2012 και εντεύθεν ο Βλαβιανός φιλοξενείται στο Ποιείν τρεις φορές με δικά του κείμενα ή παρουσιάσεις του έργου του (βλ. αναρτήσεις στις 16.1.2012, 13.12.2012, 18.1.2014). Παράλληλα, ο Παστάκας συνεργάζεται με την Ποιητική, το έντυπο περιοδικό του Βλαβιανού. Στις 13.12.2012 μάλιστα, ως επισφράγιση της νέας τους φιλίας, ο Βλαβιανός συμπαρουσιάζει βιβλίο του Παστάκα σε εκδήλωση στο Polis Café στην Αθήνα…

Το να αλλάζει κανείς φίλους και προτιμήσεις είναι δικαίωμά του. Δικαίωμά του επίσης αναφαίρετο είναι να γλείφει όπου προηγουμένως έφτυνε, όσο απωθητικό κι αν φαντάζει αυτό σε ορισμένους από εμάς… Το να έρχεται όμως ο κ. Παστάκας και να ισχυρίζεται ότι κατά του Βλαβιανού

"δεν υπήρξε καμία επίθεση του περιοδικού μας. (το ποιείν είναι θέση κι όχι αντίθεση)." (Ποιείν, 16.4.2014)

προκαλεί γέλωτα. Κυρίως όμως συνιστά ασέβεια κατά του πνεύματος των Παθών και της Μεγάλης Πέμπτης…

Κ. ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ

ΥΓ. 1
Με τον κ. Παστάκα προσωπικά δεν έχω να χωρίσω τίποτα. Ούτε γνωρίζω τον άνθρωπο. Έως τον Σεπτέμβρη του 2009 που απρόκλητα με προσέβαλε με σχόλιό του στο Ποιείν, έτυχε να δημοσιεύσω τρεις ή τέσσερις φορές κείμενά μου στο ηλεκτρονικό περιοδικό του, συνήθως με πρωτοβουλία της Σοφίας Κολοτούρου, τότε συνεργάτιδας του περιοδικού. Είναι πρόδηλο ότι ο κ. Παστάκας μου επιτίθεται επειδή φαντάζεται ότι έτσι πλήττει τον Γιάννη Πατίλη, του οποίου για κάποιο λόγο με θεωρεί φερέφωνο. Και τον οποίο Γιάννη Πατίλη, για λόγους εξίσου ανεξιχνίαστους, εδώ και λίγα χρόνια αυτός και ο κ. Λαλιώτης/Μίχος θεωρούν εχθρό τους και του επιτίθενται σε κάθε ευκαιρία, παρότι παλαιοί συνεργάτες του αμφότεροι στο Πλανόδιον. Δεν έχω καμιά διάθεση να υπεισέλθω στα καθέκαστα αυτής της παράδοξης σχέσης, ο Πατίλης δεν έχει χρεία συνηγόρου… Η στάση του καθενός, η σταθερότητα των φίλων και των πεποιθήσεών του εν προκειμένω, τα λέει για όλους όλα.

ΥΓ. 2
Πλήρη τα αρχικά δημοσιεύματα του Ποιείν, του κ. Παστάκα και του κ. Μίχου/Λαλιώτη βρίσκονται πάντα αναρτημένα στο Διαδίκτυο. Ο κυβερνοχώρος τίποτα δεν ξεχνάει – για όποιον γνωρίζει να τα αναζητεί φυσικά… Επειδή ο κ. Παστάκας έφτασε να με απειλεί –κατά τρόπο ομολογουμένως διασκεδαστικό– με… ποινική δίωξη («η αφέλειά του εμπίπτει σε ποινικό αδίκημα, αλλά δεν θα ασχοληθούμε περαιτέρω μαζί του, επειδή η ηλιθιότητα του νέου διευθυντή του ψευδεπίγραφου νέου περιοδικού είναι πασιφανής»), καθυβρίζοντάς με παράλληλα, θα του θυμίσω εδώ την πρώτη αράδα από τον «Υπέρ αδυνάτου» λόγο, που δεν μπορεί, θα τη θυμάται απ’ το σχολείο…

ΥΓ. 3
Στο Νέο Πλανόδιον δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Η κωμωδία της «πνευματικής» μας ζωής δεν υπολείπεται σε τίποτα από το θέατρο που βλέπουμε καθ’ ημέραν στο πολιτικό σανίδι: Το έργο δεν αξίζει δεκάρα. Όμως αν θες να ξέρεις το γιατί, μερικές φορές πρέπει να κάτσεις να το υποστείς…
Μου αρέσει! ·  · Κοινοποιήστε
Κορυφαία σχόλια
Αρέσει σε 7 άτομα.


Sotirios Pastakas so what? herr Koutsourelis? Νομίζετε πως με το παράνομο υλικό παρελθούσης πενταετίας που σας έσπρωξε ο εργοδότης σας κ. Πατίλης, τον σώζετε από την κατηγορία της λογοκλοπής; Χαχα!

Sotirios Pastakas so what? herr Koutsourelis? Νομίζετε πως με το παράνομο υλικό παρελθούσης πενταετίας που σας έσπρωξε ο εργοδότης σας κ. Πατίλης, τον σώζετε από την κατηγορία της λογοκλοπής; Χαχα!

http://neoplanodion.gr/2014/04/14/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%B9/

http://neoplanodion.gr/2014/04/17/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%B9-2/

http://web.archive.org/web/20080212014205/http://www.poiein.gr/archives/1719/index.html
(Μαζί, φυσικά  με τα σχόλια)!!!


Sotirios Pastakas μία από τις δημοσιεύσεις του κ. Κουτσουρέλη στο διαδικτυακό περιοδικό που δεν κατονομάζειhttp://www.poiein.gr/archives/4420/index.html



Basilis Laliotis Εγώ κάνω φιλολογική έρευνα. Δεν θα ασχοληθώ με αξιολογήσεις.
Να τις κάνετε εσείς. Ο κος Πατίλης επιφυλάσσει εκπλήξεις στους συνεργάτες του, πάντα. Συνιστώ ενδελεχή ανάγνωση του Ζητιάνου του Καρακαβίτσα...
Μου αρέσει! • Απάντηση • 13 Απριλίου στις 11:14 μ.μ.

Basilis Laliotis ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΚΛΟΠΗΣ
Ας πούμε ο Ιδρυτής του περιοδικού που κόπτεται για τις λογοκλοπές.
Γι αυτό τί έχει να πει ο κος Κουτσουρέλης;
Δικό σας:

-Ιαπωνίς,
μήπως πονείς;

-Νο, νο
Εγκυμωνώ
εν κιμονώ
εν και μονό.
Κώστας Παύλου Παναγιωτόπουλος, Αποφταίγματα, σελ. 47
Εκδόσεις Καστανιώτης 1981.
*****
ΧΙ
( Η ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΑΤΡΙΒΗ
ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΓΟΣΜΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ)

Ιαπωνίς,
και συ πονείς

Γιάννης Πατίλης, Γραφέως Κάτοπτρον
Εκδόσεις Ύψιλον, Δεκέμβριος 1989
Μου αρέσει! • Απάντηση • 13 Απριλίου στις 11:06 μ.μ.

Κώστας Κουτσουρέλης Αν θυμάμαι καλά, κ. Λαλιώτη, το "εύρημά" σας αυτό το πρωτοδημοσίευσε ο ετερώνυμός σας κ. Γιώργος Μίχος στο μπλογκ του. Εν μέσω οχετού συκοφαντικών και δυσφημιστικών επιθέσεων κατά του Γιάννη Πατἴλη, της συζύγου του, του Τάσου Γαλάτη, του Κώστα Μαυρουδή (τον οποίο διασύρατε στήνοντας ολόκληρο ιστολόγιο-κόπια του δικού του) κ.ά. διαφόρων. Γνωρίζω δε ότι για κάποιες από αυτές σας τις πράξεις έχετε κληθεί να λογοδοτήσετε μάλιστα στη δικαιοσύνη - η ετυμηγορία της θα έχει ασφαλώς μεγάλο ενδιαφέρον. (Προκειμένου για τον Κώστα Μαυρουδή υποχρεωθήκατε ήδη σε δημόσια και ταπεινωτική συγγνώμη...) Ας έρθουμε όμως στο "εύρημά" σας. Η σύμπτωση των δύο κειμένων αφορά δυο λέξεις: Ιαπωνίς / πονείς. Ισχυρίζεστε τώρα με τα σωστά σας ότι η κοινότητα μιας ρίμας στοιχειοθετεί λογοκλοπή; (Γράφω "τώρα" διότι ακόμη και ο διαβόητος ετερώνυμός σας υπέθετε ακόμη -μεγαλόθυμα;- ότι πρόκειται για "κρυπτομνησία".) Αν βρείτε σε κείμενο ποιητικό σύγχρονο τη ρίμα ύφος / κατακορύφως θα καταλογίσετε στον συντάκτη του λογοκλοπή εις βάρος του Καρυωτάκη; (Που και αυτός βέβαια από αλλού τη δανείστηκε...) Αποκλείεται η σύμπτωση να είναι γνήσια; Ας είμαστε σοβαροί! Το επιγραμματικό ποίημα του Πατίλη αποτελείται από 14 λέξεις, οι ουσιωδέστερες δε εννέα βρίσκονται στον τίτλο του. Μολονότι δεν είναι δα και από τα σημαντικά του Πατίλη, μολονότι ανάλαφρη σάτιρα, αντανακλά όλη τη βιοθεωρία του, όλη την ποιητική του ματιά πάνω στο θέμα της καθολικότητας του πόνου. Γι' αυτό είναι εντέλει και επιτυχημένο, ποίημα σωστό, σε αντίθεση με το καλαμπούρι που μας αντιπαραθέτετε. Κι αν ακόμη ο Πατίλης γνώριζε το ευφυολόγημα του Παναγιωτόπουλου, πρώτος αυτός το αξιοποίησε με τρόπο αμιγώς ποιητικό. Κλείνω με μια διασκεδαστική (για μένα) παρατήρηση. Ότι ο Χάρης Βλαβιανός βρισκόταν στο επίκεντρο των διαδικτυακών επιθέσεών σας επί χρόνια (ενίοτε δικαίως, ενίοτε αδίκως, αδιάφορο - σχεδόν πάντα όμως με τρόπο απρεπή για όποιον σέβεται τους κανόνες του δημοσίου διαλόγου...) είναι τοις πάσι γνωστό. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι ουσιαστικά τώρα επιχειρείτε να τον υπερασπίσετε, εκτρέποντας τη συζήτηση σε αλλότρια, εν είδει περισπασμού. Όπως εξάλλου και ότι το διαδικτυακό περιοδικό που επί χρόνια φιλοξενούσε αυτές τις επιθέσεις σας, τις έχει πλέον διαγράψει, μαζί με όλα τα επικριτικά πόστ και τα (εκατοντάδες! και πολύ συχνά καλώς τεκμηριωμένα) σχόλια αναγνωστών του εις βάρος του Βλαβιανού. Αντ' αυτού, ο Βλαβιανός αναρτάται πλέον τακτικά με κείμενά του στο εν λόγω περιοδικό, και ο διευθυντής αυτού του τελευταίου τυπώνεται πρωτοσέλιδος στην Ποιητική, το περιοδικό του πρώτου... Για το ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ, Κώστας Κουτσουρέλης
Μου αρέσει! • 3 • 14 Απριλίου στις 10:26 π.μ. • Τροποποιήθηκε

Basilis Laliotis Η σημασία της απαντήσεως βρίσκεται στο μέγεθος του κειμένου κι όχι στα λεγόμενα. Κοιτάξτε λίγο στον κρίσιμο χρόνο που έσκασαν οι λογοκλοπές, που τύπωναν οι δύο σύζυγοι του κου Πατίλη και τι στάση κράτησε το Πλανόδιον. Εγώ ξέρω και γιατί επιτίθεστε στον Βλαβιανό τώρα.... Διότι δεν επιτίθεστε και στην Ανν Σέξτον που είναι υποψήφια για κρατικό βραβείο. Και είναι κάτω από τη μύτη σας.
Μου αρέσει! • 14 Απριλίου στις 12:12 μ.μ.
Προβολή περισσότερων απαντήσεων
Μου αρέσει! • Απάντηση • 13 Απριλίου στις 9:36 μ.μ.

Που είναι ο Μίχος, οέοοο;
http://elenastagkouraki.blogspot.gr/

http://web.archive.org/web/20120701155113/http://elenastagkouraki.blogspot.gr/


http://web.archive.org/web/20121119051828/http://elenastagkouraki.blogspot.gr/


Υ.Γ Επειδή βαριέμαι τα τοποθέτησα  όπως-όπως.

Ο πίνακας είναι του Ellsworth Kelly "Black on black" 1951

2 σχόλια:

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Είχα καιρό να απολαύσω ...ποίηση, αλλά με τόσες παραπομπές, κύριε Άχι μου, θα με βρουν οι Ολυμπιακοί του Ρίο ντε Τζανέιρο μέχρι να διαμορφώσω άποψη.

Ως Αικατερίνη, πάντως, νιώθω την ανάγκη να διαμαρτυρηθώ. Οι Κατίνες έχουν τ' όνομα, αλλά καθώς διαπιστώνω, οι ...ποιητές έχουν τη χάρη. Να μας αποκαταστήσετε, παρακαλώ.

υ.γ.
Δεν βλέπω όμως εκείνη την ανάρτηση του Ποιείν μέσα από την οποία είχαν εξαπολύσει, οργανωμένα και προγραμματισμένα, την πρώτη επίθεση εναντίον του Χάρη Βλαβιανού. Ούτε την δεύτερη βλέπω. Τις έστειλαν για απόσυρση, φαίνεται, αλλά κράτησαν τις πινακίδες για καινούργιες επιθέσεις, σε άλλους συναδέλφους εν τη τέχνη.

Αν σας λείπουν από την ...ανθολογία σας, τις έχω κρατήσει στο Ιστορικό ΑΧρείο μου, για να τις δημοσιεύσω στο περιοδικό Κωμικοτραγωδοποιείν που σκέπτομαι να εκδώσω για να τσοντάρω στο πρωτογενές πλεόνασμα.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@Κατερίνα Σ.Μ

Οι απανταχού Κατίνες ας με συγχωρέσουν, γνωρίζουν πόσο τις αγαπώ και τις λατρεύω. Πρώτα απ’όλες η μάνα μου, που δεν με διαβάζει, ευτυχώς!
Αλλά για την αποκατάσταση της τάξης ο τίτλος ηθελημένα είναι πασιάρικος για να πουλήσει ο μπλοκάρχης. Η αγορά, λατρεύει τα δημόσια μαλλιοτραβήγματα.

Η παρούσα ανάρτηση έχει σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι στην κατινιά (ωχ! συγνώμη) που κυριαρχεί στους χώρους εργασίας. Εδώ, στον εργασιακό μας χώρο δεν έχουμε γραπτές αποδείξεις, αλλά ο προφορικός λόγος, ως κυρίαρχος επικοινωνιακός λόγος εγγράφει στη μνήμη, ανεπίστρεπτα, την αλληλοκατηγορία (εδώ δεν παρασύρθηκα), την απαξίωση και την μικροπρέπεια μεταξύ των συναδέλφων. Η μετατόπιση θέσεων και απόψεων των συναδέλφων, ανάλογα κατά που φυσάει ο άνεμος ή για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ποιος και τι μας βολεύει καλύτερα για τη διατήρηση της θέσης μας ή ακόμα-ακόμα για την επέκταση των προνομίων μας είναι κανόνας που έχει γίνει παράδοση.
Συνεπώς, αγαπητή Κατερίνα Σ.Μ δεν χρειάζεται να διαμορφώσετε άποψη από την λασπομαχία ή κακοβουλία, όπως θέλετε πέστε το, των αντιπάλων. Το παιγνίδι για αυτούς που αγαπούν την λογοτεχνία έχει λήξει πριν ακόμα αρχίσει. Απλώς διασκεδάζουμε, τρέφουμε την ανάγκη μας για αλληλοσπαραγμό, όταν δεν μας αγγίζει, νοιώθουμε ικανοποίηση για το ότι αυτό που υπερασπιζόμαστε, η αξιοπρέπεια, δεν έχει σύνορα, περισσότερο δε, πνευματικά σύνορα, και το βασικότερο ότι η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο αποκτάται με διαρκή επιβεβαίωση την ειλικρίνειας και της ευγένειας.
Η ιδιοτέλεια δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε μεταβολή των αξιολογικών κριτηρίων μας που, βεβαίως, δεν πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτα, αλλά να υπερασπίζονται απόψεις και ιδέες με συνέπεια και ανιδιοτελή κριτήρια.
Η ανάγκη για αναγνωρισιμότητα, με οποιοδήποτε τίμημα, για αξιώματα και θέσεις, οικονομικές απολαβές και κοσμοπολίτικα προνόμια, δεν πρέπει να ακυρώνουν απόψεις και ιδέες που υπερασπιστήκαμε στο παρελθόν με πάθος και καμιά φορά με υπερβολές.
Η συνέπεια είναι υπερασπιστικός λόγος της ύπαρξής μας. Ας προσπαθήσουμε να την υπερασπιστούμε, παρουσιάζοντας τις φιλονικίες, τις μετατοπίσεις, τις ιδιοτελείς συμμαχίες, ως κάτι αποκρουστικό και απευκταίο. Τι μας μένει σ’αυτή τη ζωή; Το γέλιο και μαζί η πίκρα από τις απογοητεύσεις μας.

Για τη συνέπεια των νέων λογοτεχνών, ειδικά των νεοσσών της λογοτεχνική πιάτσας, αργότερα