Κάτι μου έλεγε ότι ο Βάρναλης είναι αυτό που θα δώσει(ποιητικά) την απάντηση στο ποίημα του Βολκώφ(μέγας ποιητής ο Βολκώφ, αναφωνώ) και βρήκα αυτό, καθώς βαριόμουνα να ψάξω τα βιβλία μου, που αλλού, στο διαδίκτυο. Οι Δέκα Εντολές για Γυναίκες
(Απ’ το «Σκολειό για γυναίκες» του Μολιέρου). Πρώτη Όποια μπαίνει με στεφάνι στο κρεβάτι τ’ αλλουνού σ’ ό,τι κάνει και δεν κάνει πάντα να κοιτάει ομπρός της, 5 να μη βγάνει από το νου, πως δεν είναι κανενού παρά μοναχά τ’ αντρός της. Δεύτερη Για φορέματα και λούσα η φτωχιά καθώς κι η πλούσα 10 τον αφέντη θα ρωτά. Αυτός δίνει το ταΐνι κι ό,τι θέλει αυτός θα γίνει. Τηνε θέλει κάτου κάτου για τα μάτια τα δικά του. Τρίτη 15 Άκου κι άλλη μιαν ορμήνεια: σκόνες, αλοιφές, καρμίνια, όλ’ αυτά να μην τα ιδώ, σύνεργα του Οξαποδώ! Όποια βάφεται και σειέται, 20 γέρασε και δε μασιέται ή ζητάει με το κερί όσο πιότερους μπορεί. Τέταρτη Όντας βγαίνει, το φακιόλι χαμηλά να το τραβά, 25 για να μην κοιτάει στραβά και να τη ματιάζουν όλοι. Θα πηγαίνει σαν κοκόνα κι όλο θα ’χει την εικόνα του καλού της 30 μες στα βάθη του μυαλού της. Πέμπτη Δε θα μπαίνει, δε θα βγαίνει μες στο σπίτι σου κανείς άλλος από συγγενής 35 κι όποιος θέλει τον αφέντη. Αν ζητάνε την κυρά του, είναι μήνυμα κεράτου! Έχτη Δε θα παίρνει δώρα, δώρα και ρεγάλα, 40 ή μικρά ή μεγάλα. Ο καθένας τώρα γέρος, παλικάρι, δίνει για να πάρει! Έβδομη Στην κάμαρα δε θα ’χει 45 χαρτί και καλαμάρι. Κι άμα ποτέ τής λάχει καμιά γραφή να πάρει, στον άντρα της θα τρέχει χωρίς να χολοσκάνει 50 κι αυτός καθήκον έχει απόκριση να κάνει. Όγδοη Τις ανοστοπαρέες περιδιαγραμμάτου που κάνουν οι ωραίες, 55 σαχλές μέχρι θανάτου, τις μισούν οι γνωστικοί, γιατί στα σαλόνια εκεί όλες τούτες οι γαλιάντρες δώστου βρίζουνε τους άντρες! Ένατη 60 Στο πράσινο τραπέζι χαρτάκια δε θα παίζει η καλοκυρά. Αν παρατραβήξ’ η φέστα, συφορά! 65 Χάνει τον παρά, χάνει και τα ρέστα! Δέκατη Εκδρομές και φαγοπότι με τον ένα κι άλλο ιππότη πότ’ εδώ και πότ’ εκεί 70 δεν το εγκρίν’ η λογική. Πάντα, με μούτρα λερωμένα, ο άντρας πλερώνει τα σπασμένα. [Molière]
Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα. Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν στα λόγια που έφτασαν έστω αργά στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις. Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι` αυτές ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμα τους ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές. TITOΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
4 σχόλια:
ΠΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΙΧΑΛΙΔΕΣ
Σονέτο σε Καθρέφτη
Εσείς που υπήρξατε και ακόμα είστε
άψογες σύζυγοι γοργά διατρέξτε
τα κάτωθι· ωστόσο, αν προαιρείσθε,
το αληθές των λόγων μου ελέγξτε.
Αν κάτι σας προσβάλλει πάλι, ψέξτε.
Τους στίχους μου συλλήβδην απορρίψτε,
μα πάνω μου και μόνο –αυτό προσέξτε–
την αυστηρότητά σας εξαντλήστε.
Εμένα κι όχι αυτές καταδικάστε
που ζήσαν μια ζωή στην απιστία·
εκείνα που διαβάσατε ξεχάστε
και στη συζυγική γυρίστε κλίνη·
την πίστη σας δοξάστε την αγία
και κοιμηθείτε όλες εν ειρήνη.
***
Μα εσείς που δεν γνωρίσατε γαλήνη
και ζήσατε ζωές εν τρικυμία,
εσείς ψυχές κλειστές μες στο καμίνι
της ίδιας σας της σάρκας, πλησιάστε
και δώστε μου ευθύς την εξουσία
τον λόγο σας να πω, και μη φοβάστε.
Όπως παλιά, και απόψε αγαπήστε.
Άντρες πολλούς και ωραίους επιλέξτε.
Το θηλυκό, το μέσα κτήνος λύστε.
Το σύμπαν στους χυμούς σας διαβρέξτε.
Γυμνές μέσα στη σκέψη μου όλες τρέξτε,
τους στίχους μου, γυναίκες, κατοικήστε
και την Αγάπη-την Απάτη παίξτε
και τη φωνή μου πάρτε και μιλήστε.
© Θεοδόσης Βολκώφ
http://www.youtube.com/watch?v=qlX3UaOPewQ
Καλημέρα!
κ.κ.
Κάτι μου έλεγε ότι ο Βάρναλης είναι αυτό που θα δώσει(ποιητικά) την απάντηση στο ποίημα του Βολκώφ(μέγας ποιητής ο Βολκώφ, αναφωνώ) και βρήκα αυτό, καθώς βαριόμουνα να ψάξω τα βιβλία μου, που αλλού, στο διαδίκτυο.
Οι Δέκα Εντολές για Γυναίκες
(Απ’ το «Σκολειό για γυναίκες» του Μολιέρου).
Πρώτη
Όποια μπαίνει με στεφάνι
στο κρεβάτι τ’ αλλουνού
σ’ ό,τι κάνει και δεν κάνει
πάντα να κοιτάει ομπρός της,
5
να μη βγάνει από το νου,
πως δεν είναι κανενού
παρά μοναχά τ’ αντρός της.
Δεύτερη
Για φορέματα και λούσα
η φτωχιά καθώς κι η πλούσα
10
τον αφέντη θα ρωτά.
Αυτός δίνει το ταΐνι
κι ό,τι θέλει αυτός θα γίνει.
Τηνε θέλει κάτου κάτου
για τα μάτια τα δικά του.
Τρίτη
15
Άκου κι άλλη μιαν ορμήνεια:
σκόνες, αλοιφές, καρμίνια,
όλ’ αυτά να μην τα ιδώ,
σύνεργα του Οξαποδώ!
Όποια βάφεται και σειέται,
20
γέρασε και δε μασιέται
ή ζητάει με το κερί
όσο πιότερους μπορεί.
Τέταρτη
Όντας βγαίνει, το φακιόλι
χαμηλά να το τραβά,
25
για να μην κοιτάει στραβά
και να τη ματιάζουν όλοι.
Θα πηγαίνει σαν κοκόνα
κι όλο θα ’χει την εικόνα
του καλού της
30
μες στα βάθη του μυαλού της.
Πέμπτη
Δε θα μπαίνει,
δε θα βγαίνει
μες στο σπίτι σου κανείς
άλλος από συγγενής
35
κι όποιος θέλει τον αφέντη.
Αν ζητάνε την κυρά του,
είναι μήνυμα κεράτου!
Έχτη
Δε θα παίρνει δώρα,
δώρα και ρεγάλα,
40
ή μικρά ή μεγάλα.
Ο καθένας τώρα
γέρος, παλικάρι,
δίνει για να πάρει!
Έβδομη
Στην κάμαρα δε θα ’χει
45
χαρτί και καλαμάρι.
Κι άμα ποτέ τής λάχει
καμιά γραφή να πάρει,
στον άντρα της θα τρέχει
χωρίς να χολοσκάνει
50
κι αυτός καθήκον έχει
απόκριση να κάνει.
Όγδοη
Τις ανοστοπαρέες
περιδιαγραμμάτου
που κάνουν οι ωραίες,
55
σαχλές μέχρι θανάτου,
τις μισούν οι γνωστικοί,
γιατί στα σαλόνια εκεί
όλες τούτες οι γαλιάντρες
δώστου βρίζουνε τους άντρες!
Ένατη
60
Στο πράσινο τραπέζι
χαρτάκια δε θα παίζει
η καλοκυρά.
Αν παρατραβήξ’ η φέστα,
συφορά!
65
Χάνει τον παρά,
χάνει και τα ρέστα!
Δέκατη
Εκδρομές και φαγοπότι
με τον ένα κι άλλο ιππότη
πότ’ εδώ και πότ’ εκεί
70
δεν το εγκρίν’ η λογική.
Πάντα, με μούτρα λερωμένα,
ο άντρας πλερώνει τα σπασμένα.
[Molière]
Να πώς το βλέπει ο Πατρίκιος:
Ρόδα Αειθαλή
Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας
βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις
δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια
όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες
όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.
Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν
στα λόγια που έφτασαν έστω αργά
στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας
στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια
στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.
Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή
μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι` αυτές
ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμα τους
ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.
TITOΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
κ.κ.
Ωραίος ο Πατρίκιος!
Δημοσίευση σχολίου