ΔΙΑΒΑΣΕ ΜΕ

- Διάβασε το!
- Γιατί;

- Γιατί είναι ωραίο.
- Ποιος το λέει αυτό;

- Εγώ. Και ορισμένοι άλλοι.

- Ποιοι άλλοι; Του σιναφιού σου;

- Τι εννοείς;

- Αυτοί με τους Σάλιντζερ, τους Μεντόθα, τους Τουαίνηδες, τους Χατζηαργύρηδες, τους Σκαρίμπηδες. Μην πω τους Βασιλειάδηδες, θυμάσαι, που τώρα δεν τον διαβάζει κανένας, επειδή δεν τον γνωρίζει κανένας.
- Άρχισες πάλι; Μια κουβέντα είπα. Διάβασε το.
- Δεν μου αρέσει ο τρόπος σου. Είσαι αυταρχικός. Άλλωστε έχω μισοτελειωμένο τον Πύντσον.
- Καλά, μόλις το τελειώσεις.-

- Έχω τον  Ντελλίλο, τον Μακ Γιούαν, τον Φράνζεν, τον Ροθ, τον Μπέρνχαρντ, τον Μπολάνιο,  στο πρόγραμμά μου. Μην σου πω τον Κορτώ και φρικάρεις περισσότερο.

- Αυτός ο προγραμματισμός σου! Ξεκόλλα!

- Βρε, τι μας λες;

- Αρχίζω και τα παίρνω! Διάβασε το!

- Παράτα με! Εσύ διαβάζεις αυτά που σου προτείνω;

- Όχι. Εσύ δεν είσαι εγώ.
- Καλά. Μετά περιμένεις να σε εμπιστευτώ.

-Διάβασε το!

- Όχι!

- Διάβασε το!

- Όχι σου είπα!

- Θα το μετανιώσεις!

- Καλά θα κάνω. Δικαίωμά μου.

…….
- Τι; Τόλμησες να σηκώσεις χέρι πάνω μου;

 - Ναι, και θα τολμώ όσο αρνείσαι.
- Για τόλμησε! Δεν το διαβάζω!
- Είναι η τελευταία σου λέξη;

- Ναι!
…..
- Βοήθεια! Σταμάτα! Σταμάτα, σου λέω! Σε παρακαλώ, μη με χτυπάς!
- Θα το διαβάσεις;

- Όχι!
- Διάβασε το! Διάβασε το, γαμώ το ΝτεΛίλο μου, γαμώ.
……
- Σταματήστε, κύριε. Δεν βλέπετε ότι αιμορραγεί;

-