κ.κ Έχετε δίκιο. Αυτά που γράφω δεν προσσφέρονται για επικοινωνία. Αλλά, τι να κάνω, που γεννιόνται μέσα μου, και αν δεν τα αποβάλλω, γιατί για αποβολές πρόκειται, όχι για γέννες, σαπίσουν μέσα μου με απρόβλεπτες συνέπειες; Κοιτάξτε, εγώ είμαι ένας άνθρωπος που γράφει ότι του κατεβάσει η γκλάβα του. Δεν έχω απέναντί μου ομότεχνους, κριτικούς, κοινό για να με κρίνει, εκδοτικούς οίκους, περιοδικά ηλεκτρονικά ή παραδοσιακά για να αυτολογοκρίνομαι. Δεν συναγωνίζομαι σε γνώσεις όλους αυτούς που κατακλύζουν το διαδίκτυο με τις γνώσεις τους, όπου συναγωνίζονται για τον αριθμό βιβλίων που διάβασαν, απλώνοντας την πραγμάτεια τους σε μας που δεν έχουμε τη δυνατότητα και την ικανότητα να τους ακουλουθήσουμε. Απορώ πότε βρίσκουν χρόνο να διαβάσουν, να κατανοήσουν, να αφομοιώσουν τόσες χιλιάδες σελίδες σε τόσο λόγο λίγο χρόνο που μεταφέρονται από το ένα βιβλίο στο άλλο. Σκέφτομαι, μα αυτοί οι άνθρωποι δεν δουλεύουν, δεν μαγειρεύουν, δεν σφουγγαρίζουν, δεν χαζολογάνε στο μπαλκόνι τους ή στο σαλόνι τους με φίλους, δεν πάνε στο super market, δεν είναι ερωτευμένοι, δεν ερωτεύονται, δεν αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους, στη γυναίκα τους, δεν μεθάνε, δεν πάνε σινεμά, δεν κοιμούνται, δεν πάνε σε bar και ότι ήθελε προκείψει; Αλλά τι να πεις για ανθρώπους που πάνε διακοπές και κουβαλάνε βιβλία μαζί τους; Ξεφεύγω και "η ιερετελεστία αυτοσυγκέντρωσης" που μου στείλατε ήταν ό,τι πρέπει για να ηρεμήσω από αυτά που σκέφτομαι. Υ.Γ Μα γιατί Σόρι-ζεστε επειδή γράφετε αυτά που σκέφτεστε; Διαφορετικά προ τι η επικοινωνία; Καλό απόγευμα, βραδιά γεμάτη ευχάριστες εκπλήξεις!
(Σχόλιο επί του θεΑματος: Όλα στηρίζονται σ' ένα φτερό, σχεδόν σ' ένα τίποτα. Κι αφού γίνεται τόσο προσεκτικά, τόσο αριστοτεχνικά, τόσο υπομονετικά το στήσιμο, στο τέλος με μια κίνηση, αφαιρώντας μόνο το φτερό, διαλύονται τα πάντα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Όπως και στη ζωή μας.)
Φυσικά και έχετε επιλέξει την ελευθερία να γράφετε ό,τι θέλετε, πράγμα που εμπεριέχει διάφορα είδη σκλαβιάς, όπως το να μη θέλετε να επικοινωνήσετε τις σκέψεις σας. Ο καθένας διαλέγει να είναι του γούστου του το προσωπικό του κελί. (Υψηλή φιλοσοφία, 4ου ορόφου, είπαμε.)
Ομολογώ ότι κι εγώ έπαιρνα μαζί μου ένα βιβλίο, τότε που πήγαινα διακοπές. Και πάντα στην τσάντα μου υπάρχει ένα για τις ώρες της αναμονής στην τράπεζα, στο γιατρό, στο κομμωτήριο. Με έχετε ακόμα φίλη ή διαγράφομαι;
Εν κατακλείδι και συμπερασματικά: 1. Και επικοινωνιακός είστε και μια χαρά άνθρωπος -έστω και χωρίς ιδιότητες. Φτάνει να θέλετε. (Έχω προσωπική πείρα, μην ανησυχείτε.)
2. Φαντάζεστε, υποθέτω, τι σημαίνει να βρίσκεις μπροστά σου ένα τείχος. Ο Καβάφης θα το ένιωσε στο πετσί του πολύ καλά για να γράψει το σχετικό ποίημα.
3. Μπράβο μου! Πάλι τα κατάφερα να γράψω πραγματεία ...μπλα-μπλα.
κ.κ Σχόλιο επί του σχολίου σας. Δεν θα μπορούσα να στήσω τη ζωή μου αριστοτεχνικά. Συνεπώς, δεν κινδυνεύει να διαλυθεί γιατί ποτέ δεν οργανώθηκε. Μου άρεσε, αλλά δεν ασπάζομαι τη θέση σας για "προσωπικό κελί". Προσωπικός κόσμος, τρόπος θέασης και βίωσης της πραγματικότητας ναι. Εν κατακλείδι Μπράβο σας! Περάσατε! Η πραγματεία σας ήταν έξοχη!
4 σχόλια:
Οι τελευταίες αναρτήσεις σας είναι κάθε φορά όλο και πιο σουρεάλ. Πασχίζω λοιπόν να τις αποκρυπτογραφήσω, μα είναι αδύνατο.
Καλό, δε λέω, το προσωπείο του αφηγητή, αλλά δεν αφήνει περιθώρια να βρω κάτι να πιαστώ από τα λεγόμενά του, για να πάω παραπέρα.
Ξέρετε πλέον ότι επιλέγω όσα με συνδέουν μαζί σας, οπότε
ιδού μια ιεροτελεστία αυτοσυγκέντρωσης,
απόλυτα καθηλωτική.
Υπνωτιστική, θα έλεγα.
http://www.flixxy.com/the-incredible-power-of-concentration-miyoko-shida.htm#.UZQDLrWeOSp
Μαζί με μια καλημέρα από μένα
ΥΓ. (Σόρι που είπα ό,τι σκεφτόμουνα.)
κ.κ.
κ.κ
Έχετε δίκιο. Αυτά που γράφω δεν προσσφέρονται για επικοινωνία. Αλλά, τι να κάνω, που γεννιόνται μέσα μου, και αν δεν τα αποβάλλω, γιατί για αποβολές πρόκειται, όχι για γέννες, σαπίσουν μέσα μου με απρόβλεπτες συνέπειες;
Κοιτάξτε, εγώ είμαι ένας άνθρωπος που γράφει ότι του κατεβάσει η γκλάβα του. Δεν έχω απέναντί μου ομότεχνους, κριτικούς, κοινό για να με κρίνει, εκδοτικούς οίκους, περιοδικά ηλεκτρονικά ή παραδοσιακά για να αυτολογοκρίνομαι. Δεν συναγωνίζομαι σε γνώσεις όλους αυτούς που κατακλύζουν το διαδίκτυο με τις γνώσεις τους, όπου συναγωνίζονται για τον αριθμό βιβλίων που διάβασαν, απλώνοντας την πραγμάτεια τους σε μας που δεν έχουμε τη δυνατότητα και την ικανότητα να τους ακουλουθήσουμε.
Απορώ πότε βρίσκουν χρόνο να διαβάσουν, να κατανοήσουν, να αφομοιώσουν τόσες χιλιάδες σελίδες σε τόσο λόγο λίγο χρόνο που μεταφέρονται από το ένα βιβλίο στο άλλο. Σκέφτομαι, μα αυτοί οι άνθρωποι δεν δουλεύουν, δεν μαγειρεύουν, δεν σφουγγαρίζουν, δεν χαζολογάνε στο μπαλκόνι τους ή στο σαλόνι τους με φίλους, δεν πάνε στο super market, δεν είναι ερωτευμένοι, δεν ερωτεύονται, δεν αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους, στη γυναίκα τους, δεν μεθάνε, δεν πάνε σινεμά, δεν κοιμούνται, δεν πάνε σε bar και ότι ήθελε προκείψει;
Αλλά τι να πεις για ανθρώπους που πάνε διακοπές και κουβαλάνε βιβλία μαζί τους;
Ξεφεύγω και "η ιερετελεστία αυτοσυγκέντρωσης" που μου στείλατε ήταν ό,τι πρέπει για να ηρεμήσω από αυτά που σκέφτομαι.
Υ.Γ Μα γιατί Σόρι-ζεστε επειδή γράφετε αυτά που σκέφτεστε; Διαφορετικά προ τι η επικοινωνία;
Καλό απόγευμα, βραδιά γεμάτη ευχάριστες εκπλήξεις!
(Σχόλιο επί του θεΑματος:
Όλα στηρίζονται σ' ένα φτερό, σχεδόν σ' ένα τίποτα.
Κι αφού γίνεται τόσο προσεκτικά, τόσο αριστοτεχνικά, τόσο υπομονετικά το στήσιμο, στο τέλος με μια κίνηση, αφαιρώντας μόνο το φτερό, διαλύονται τα πάντα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Όπως και στη ζωή μας.)
Φυσικά και έχετε επιλέξει την ελευθερία να γράφετε ό,τι θέλετε, πράγμα που εμπεριέχει διάφορα είδη σκλαβιάς, όπως το να μη θέλετε να επικοινωνήσετε τις σκέψεις σας. Ο καθένας διαλέγει να είναι του γούστου του το προσωπικό του κελί.
(Υψηλή φιλοσοφία, 4ου ορόφου, είπαμε.)
Ομολογώ ότι κι εγώ έπαιρνα μαζί μου ένα βιβλίο, τότε που πήγαινα διακοπές. Και πάντα στην τσάντα μου υπάρχει ένα για τις ώρες της αναμονής στην τράπεζα, στο γιατρό, στο κομμωτήριο.
Με έχετε ακόμα φίλη ή διαγράφομαι;
Εν κατακλείδι και συμπερασματικά:
1. Και επικοινωνιακός είστε και μια χαρά άνθρωπος -έστω και χωρίς ιδιότητες.
Φτάνει να θέλετε.
(Έχω προσωπική πείρα, μην ανησυχείτε.)
2. Φαντάζεστε, υποθέτω, τι σημαίνει να βρίσκεις μπροστά σου ένα τείχος. Ο Καβάφης θα το ένιωσε στο πετσί του πολύ καλά για να γράψει το σχετικό ποίημα.
3. Μπράβο μου! Πάλι τα κατάφερα να γράψω πραγματεία ...μπλα-μπλα.
κ.κ.
κ.κ
Σχόλιο επί του σχολίου σας.
Δεν θα μπορούσα να στήσω τη ζωή μου αριστοτεχνικά. Συνεπώς, δεν κινδυνεύει να διαλυθεί γιατί ποτέ δεν οργανώθηκε.
Μου άρεσε, αλλά δεν ασπάζομαι τη θέση σας για "προσωπικό κελί". Προσωπικός κόσμος, τρόπος θέασης και βίωσης της πραγματικότητας ναι.
Εν κατακλείδι
Μπράβο σας! Περάσατε! Η πραγματεία σας ήταν έξοχη!
Δημοσίευση σχολίου