Η ταινία προβάλλεται, το βιβλίο υπάρχει, εμείς ακούμε την υπέροχη μουσική του Dario Marianelli!
21 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Πάντα σκεφτόμουνα ότι η "Άννα Καρένινα" είναι, με κάποιον τρόπο, η ρωσική απάντηση στη Μαντάμ Μποβαρέθηκα. (Αμετανόητα αντι-μποβαρική εγώ.)
Μου αρέσει ο Τολστόι. Στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου με τα λιγοστά βιβλία είχε εξέχουσα θέση ο "Δόκτορ Ζιβάγκο"(Πάστερνακ) και "Η Ανάσταση"(Τολστόι). Στην επταετία είχε κρύψει τη ρώσικη λογοτεχνία στον περιστερώνα, κάτω από τις κουτσουλιές. Εννοείται ότι τα βιβλία, μη αναπνέοντας 7 χρόνια, μούχλιασαν. Το μόνο, που έχω ακόμα και φυλάω ως ιερό κειμήλιο, είναι "Η Ανάσταση" (εκδ.Δαρεμά), κιτρινισμένο, σε άθλια κατάσταση, που το ξανα διάβασα (για τρίτη φορά) πέρσι.
Ήταν απαγορευμένο βιβλίο για μένα από το μπαμπά μου, γι΄ αυτό κι εγώ το διάβαζα κρυφά, κάτω από τις κουβέρτες, με φακό. Πρέπει να ήμουν 13-14 χρονών και παρακολουθούσα μόνο την ερωτική ιστορία. Τα άλλα δεν με ενδιέφεραν τότε. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, Τολστόι για μένα σημαίνει ανεπιφύλακτα με μια λέξη ...Ανάσταση!
κ.κ Και γω αντι-Φλωμπερικός μέχρι θανάτου, όχι μόνο αντι-Μποβαρικός. Στο πατρικό μου σπίτι είχαμε, και έχουμε, σε εκδόσεις Δαρεμά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, τους Αδελφούς Καραμαζώφ, μόνο που δεν τα κρύψαμε γιατί, νομίζω, δεν υπήρχε λόγος. Ποιος να'ρθει σπίτι μας να ψάξει; Τέλος πάντων, την Ανάσταση την έχω και γω, αλλά δεν την έχω διαβάσει, γιατί δεν αναφέρεται συχνά στα από τους "ειδικούς" η πολυτιμότητά της. Αν και μετά το "Πόλεμος και Ειρήνη", κορυφαίο έργο του, τα διηγήματά του και οι νουβέλες του, νομίζω, είναι τα καλύτερα. "Η σονάτα του Κρόιτσερ" ας πούμε. Γι'αυτό και γω σας προτείνω http://www.youtube.com/watch?v=Dkkn-X45UbM
Ενδιαφέρον το "Πόλεμος και Ειρήνη", το έχω δει και σε σειρά του ΒΒC. Έχω διαβάσει επίσης «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» και «Αφέντης και δούλος».
Λοιπόν, ...Θανατική εγώ της Ανάστασης, σας προτείνω να τη διαβάσετε πλίιιζ... Kι ας μην την αναφέρουν οι ειδήμονες. (Και μετά μπορείτε να βρίζετε διαφωνώντας ίσως, αν και δεν το νομίζω.) Μα να μην υπάρχει κανείς που να το έχει διαβάσει;
Όσο για τη χούντα, δεν την περάσαμε αβρόχοις ποσίν, καθότι ο μπαμπάς είχε τα προβληματάκια του με την Ασφάλεια και ελεγχόταν για όλα.
Σας απαντω υπό τους ήχους του Μπετόβεν (Σονάτα του Κρόυτσερ).
Kαι ολίγον ...θαύμα τώρα για σας: http://www.youtube.com/watch?v=buq-p8vSCLQ
Κλείνω τα πάντα και ανοίγω την "Ανάσταση". Αστειεύομαι. Έχω άλλα στο μυαλό μου. Αναφέρω: "Θα φτύσω στους ταφους σας" Μπορίς Βιαν, "Ο ψυχοβγάλτης" Μπορίς Βιαν, "Μπίγκ Σερ" Τζακ Κέρουακ, "Η Ματαιοδοξία του Ντουλουόζ" Τζάκ Κέρουακ, "Το δέρμα των ονείρων". Ραιημόν Κενώ. Μετά, όταν τα βρω, "Τα γαλάζια άνθη" Ραιημόν Κενώ, "Πέδρο Πέραμο" Χουάν Ρούλφο, "Ιστορία του κόσμου σε 10 1/2 κεφάλαια" Τζούλιαν Μπαρνς. Μετά η "Ανάσταση" αν και στο μυαλό μου, διαβάζοντας τα παραπάνω βιβλία, θα βρίσκεται, ευφρόσυνο, το πλιιιιζ που μου γράψατε! Καλή σας νύχτα!
Κατάλαβα. Καλή ...Ανάσταση (και καλά ...κρασ-ά!) Συνεχίζω απτόητη εγώ! (Πέσε-πέσε το κοπέλι...) Η Ανάσταση είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Τολστόι και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Αξέχαστες μορφές στον αιώνα τον άπαντα, ο Νεχλιούντοβ και η Κατιούσα.
Τώρα ξανα-διαβάζω "Το τούνελ", που χρόνια είχα το άρωμά του στη μνήμη μου, χωρίς να το πολυθυμάμαι. Είμαι καταγοητευμένη με το Σάμπατο και θυμωμένη με τον εαυτό μου, που το δάνεισα και το έχασα. Εντούτοις, μάλλον είμαι πολύ τυχερό άτομο, που κατάφερα να συναντηθώ με κάποια εξαιρετικά βιβλία, τότε που δεν υπήρχαν κριτικές αλλά μόνο συστάσεις. Έχω διαβάσει βέβαια και κάποια απαράδεκτα.
Αχ αυτή η λίστα! Διαρκώς μεγαλώνει και για μένα (μέσα και "Ο αποτυχημένος" και "Η ιστορία του κόσμου σε 10 και 1/2κεφάλαια") Όσο για το "Πέδρο Πάραμο", ένα μικρό αριστούργημα!
http://www.youtube.com/watch?v=kZ-PmyBqrwQ
ΥΓ. Η γριά ρωτάει το γέρο: Αυτό το τέλος του κόσμου που έληγε στις 21 του μηνού πήγες το πλήρωσες;
κ.κ Είμαι στην πλατεία Καισαριανής. Δεν μπορώ να γράψω στο notebook. Παχύνανε, μάλλον, τα δάχτυλά μου. Έχω πολλά να σας γράψω για το "Τούνελ" αλλά και για το τραγούδι των Madrugada και το "Φράνυ και Ζούι". Καλό βράδυ!
κ.κ Αγαπώ το "Τούνελ". Είναι ένα βιβλίο που σημάδεψε τις αναγνώσεις μου, και με οδήγησε στο "Περί ηρώων και τάφων". Αντίθετα, στο "Φράνυ και Ζούι" έφτασα αφού διάβασα το "Φύλακας στη σίκαλη". Για μια φορά σας ζηλεύω που διαβάζετε το "Τούνελ" ενώ εγώ δεν το έχω πια στα χέρια μου. Ευτυχώς, όμως, που το σκανάρισα και το έχω σε ηλεκτρονική γραφή στα αρχεία μου. Το συγκεκριμένο τραγούδι των Madrugada βοήθησε τη Σ. να με σκέφτεται πάντα, αλλά, γι΄αυτήν, μόνο με τραγούδια του Νότη Σφακιανάκη. Καλό βράδυ
Μου αρέσουν οι "ταυτίσεις" στο "Τούνελ". Θα προσπαθήσω να μαντέψω. Όλα καλά, η επίσκεψη στο γιατρό είχε θετικά αποτελέσματα. Μην ξεχνάτε ότι είμαι μόνο 55 χρόνων, στις μέρες μας πάνω στην άνθησή μου. Στην "Πολιτεία" δεν κατάφερα να κατέβω γιατί την μία μέρα που μου έμενε, Σάββατο μεσημεράκι, σταμάτησαν το λεωφορείο που κατέβαινα προς κέντρο, μπροστά στο Hilton, λόγω πορείας. Έτσι δεν κατάφερα ν'αγοράσω τα βιβλία που ήθελα. Χαλάλι, όμως, αφού πρόκειται για πορεία. Ας γίνονται κάθε μέρα πορείες και ας μην διαβάσουμε ποτέ! Αγόρασα, όμως, από το Παγκράτι το "Ιστορία του κόσμου....". Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας για την υγεία μου. Το χέρι μου δεν πονάει, οι ασκήσεις πάνε καλά, ελπίζω ότι σε τρεις τέσσερεις μήνες να είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Μα τι μουσική είναι αυτή που μου προτείνετε. Θα πιω Vodka!!!
Υ.Γ Γράψατε για μέγαρο και μου θυμήσατε το "Ζωή, οδηγίες χρήσεως". Πήγα και στη βιβλιοθήκη και το έφερα στο γραφείο μου. Τι μου κάνετε, δεν θα με αφήσετε να διαβάσω αυτά που έχω προγραμματίσει.
Μα από "Το μέγαρο Γιακουμπιάν" ο συνειρμός οδηγεί κατευθείαν στο "Ζωή, οδηγίες χρήσεως". Πρακτικά είναι αδύνατο, προς το παρόν, να ξαναδιαβάσω, γιατί το έχει πάρει η κόρη μου. Της αρέσει πολύ ο Περέκ και το συγκεκριμένο. (Ξέρετε, σας συμπάθησε που ...τη συμπαθήσατε για την κοινή σας ...αντιπάθεια στη Σώτη.)
Το Βήμα της Κυριακής προσφέρει 10 βιβλία. Θέλω να πάρω μερικά, αν και τα έχω διαβάσει όλα, εκτός από τη "Αμερικάνική ψύχωση". Αυτό θα πει πλεονεξία!!!
"Οι περιπέτειες του Χακ Φιν" του Μαρκ Τουέιν είναι το μέσα στα πέντε καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Πόσες φορές επανέρχομαι σ'αυτό! Μαζί βέβαια με το άλλο μεγάλο αριστούργημα "Μεγάλες προσδοκίες". Μα μέσα στο μυαλό μου είστε. Ούτε ο John Malcovich να ήμουν. Από που ξέρατε ότι λατρεύω τον Leonard Cohen;
Οι "Μεγάλες Προσδοκίες" είναι το άλλο βιβλίο που διάβασα λίγο πριν ή λίγο μετά την -Ποια;- Ανάσταση. Εκπληκτικό. Και η ασπρόμαυρη ταινία επίσης. Όχι αυτό το σαχλό ριμέικ.
Κι εμένα μου αρέσει τρελά ο Κοέν. Πάμε αλλού τώρα:
Όταν ο αγαπημένος σας Νεχλιούντοφ, πηγαίνει στις φυλακές να συναντήσει την αγαπημένη του, και αγαπημένη σας, Κατιούσα, που έχει ήδη πάρει την κατιούσα, η κόρη του διευθυντή των φυλακών παίζει την πρώτη φορά "την πιο γνωστή ραψωδία του Λιστ", και την δεύτερη φορά "μια σπουδή του Κλεμέντι". Υποθέτω ότι αυτή τη μουσική προσπαθούσε να παίξει η μικρή. Θα σας μαλώσω, μα που έχετε το μυαλό σας;
21 σχόλια:
Πάντα σκεφτόμουνα ότι η "Άννα Καρένινα" είναι, με κάποιον τρόπο, η ρωσική απάντηση στη Μαντάμ Μποβαρέθηκα. (Αμετανόητα αντι-μποβαρική εγώ.)
Μου αρέσει ο Τολστόι. Στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου με τα λιγοστά βιβλία είχε εξέχουσα θέση ο "Δόκτορ Ζιβάγκο"(Πάστερνακ) και "Η Ανάσταση"(Τολστόι). Στην επταετία είχε κρύψει τη ρώσικη λογοτεχνία στον περιστερώνα, κάτω από τις κουτσουλιές. Εννοείται ότι τα βιβλία, μη αναπνέοντας 7 χρόνια, μούχλιασαν. Το μόνο, που έχω ακόμα και φυλάω ως ιερό κειμήλιο, είναι "Η Ανάσταση" (εκδ.Δαρεμά), κιτρινισμένο, σε άθλια κατάσταση, που το ξανα διάβασα (για τρίτη φορά) πέρσι.
Ήταν απαγορευμένο βιβλίο για μένα από το μπαμπά μου, γι΄ αυτό κι εγώ το διάβαζα κρυφά, κάτω από τις κουβέρτες, με φακό. Πρέπει να ήμουν 13-14 χρονών και παρακολουθούσα μόνο την ερωτική ιστορία. Τα άλλα δεν με ενδιέφεραν τότε.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, Τολστόι για μένα σημαίνει ανεπιφύλακτα με μια λέξη ...Ανάσταση!
ΥΓ. Πάντα ελκυστικών ήχων εραστής εσείς!
κ.κ.
κ.κ
Και γω αντι-Φλωμπερικός μέχρι θανάτου, όχι μόνο αντι-Μποβαρικός.
Στο πατρικό μου σπίτι είχαμε, και έχουμε, σε εκδόσεις Δαρεμά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, τους Αδελφούς Καραμαζώφ, μόνο που δεν τα κρύψαμε γιατί, νομίζω, δεν υπήρχε λόγος. Ποιος να'ρθει σπίτι μας να ψάξει;
Τέλος πάντων, την Ανάσταση την έχω και γω, αλλά δεν την έχω διαβάσει, γιατί δεν αναφέρεται συχνά στα από τους "ειδικούς" η πολυτιμότητά της.
Αν και μετά το "Πόλεμος και Ειρήνη", κορυφαίο έργο του, τα διηγήματά του και οι νουβέλες του, νομίζω, είναι τα καλύτερα.
"Η σονάτα του Κρόιτσερ" ας πούμε.
Γι'αυτό και γω σας προτείνω
http://www.youtube.com/watch?v=Dkkn-X45UbM
Ενδιαφέρον το "Πόλεμος και Ειρήνη", το έχω δει και σε σειρά του ΒΒC. Έχω διαβάσει επίσης «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» και «Αφέντης και δούλος».
Λοιπόν, ...Θανατική εγώ της Ανάστασης, σας προτείνω να τη διαβάσετε πλίιιζ... Kι ας μην την αναφέρουν οι ειδήμονες. (Και μετά μπορείτε να βρίζετε διαφωνώντας ίσως, αν και δεν το νομίζω.)
Μα να μην υπάρχει κανείς που να το έχει διαβάσει;
Όσο για τη χούντα, δεν την περάσαμε αβρόχοις ποσίν, καθότι ο μπαμπάς είχε τα προβληματάκια του με την Ασφάλεια και ελεγχόταν για όλα.
Σας απαντω υπό τους ήχους του Μπετόβεν (Σονάτα του Κρόυτσερ).
Kαι ολίγον ...θαύμα τώρα για σας:
http://www.youtube.com/watch?v=buq-p8vSCLQ
κ.κ.
Κλείνω τα πάντα και ανοίγω την "Ανάσταση". Αστειεύομαι. Έχω άλλα στο μυαλό μου. Αναφέρω: "Θα φτύσω στους ταφους σας" Μπορίς Βιαν, "Ο ψυχοβγάλτης" Μπορίς Βιαν, "Μπίγκ Σερ" Τζακ Κέρουακ, "Η Ματαιοδοξία του Ντουλουόζ" Τζάκ Κέρουακ, "Το δέρμα των ονείρων". Ραιημόν Κενώ.
Μετά, όταν τα βρω, "Τα γαλάζια άνθη" Ραιημόν Κενώ, "Πέδρο Πέραμο" Χουάν Ρούλφο, "Ιστορία του κόσμου σε 10 1/2 κεφάλαια" Τζούλιαν Μπαρνς.
Μετά η "Ανάσταση" αν και στο μυαλό μου, διαβάζοντας τα παραπάνω βιβλία, θα βρίσκεται, ευφρόσυνο, το πλιιιιζ που μου γράψατε!
Καλή σας νύχτα!
κ.κ
Όσον αφορά τη μουσική σας επιλογή, σας υπενθυμίζω το εκπληκτικό βιβλίο του Tomas Bernhard "Ο αποτυχημένος", το οποία συμπεριλαμβάνω στη λίστα μου.
Κατάλαβα. Καλή ...Ανάσταση (και καλά ...κρασ-ά!)
Συνεχίζω απτόητη εγώ! (Πέσε-πέσε το κοπέλι...)
Η Ανάσταση είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Τολστόι και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Αξέχαστες μορφές στον αιώνα τον άπαντα, ο Νεχλιούντοβ και η Κατιούσα.
Τώρα ξανα-διαβάζω "Το τούνελ", που χρόνια είχα το άρωμά του στη μνήμη μου, χωρίς να το πολυθυμάμαι. Είμαι καταγοητευμένη με το Σάμπατο και θυμωμένη με τον εαυτό μου, που το δάνεισα και το έχασα. Εντούτοις, μάλλον είμαι πολύ τυχερό άτομο, που κατάφερα να συναντηθώ με κάποια εξαιρετικά βιβλία, τότε που δεν υπήρχαν κριτικές αλλά μόνο συστάσεις. Έχω διαβάσει βέβαια και κάποια απαράδεκτα.
Αχ αυτή η λίστα! Διαρκώς μεγαλώνει και για μένα (μέσα και "Ο αποτυχημένος" και "Η ιστορία του κόσμου σε 10 και 1/2κεφάλαια")
Όσο για το "Πέδρο Πάραμο", ένα μικρό αριστούργημα!
http://www.youtube.com/watch?v=kZ-PmyBqrwQ
ΥΓ. Η γριά ρωτάει το γέρο:
Αυτό το τέλος του κόσμου που έληγε στις 21 του μηνού πήγες το πλήρωσες;
κ.κ.
κ.κ
Είμαι στην πλατεία Καισαριανής. Δεν μπορώ να γράψω στο notebook. Παχύνανε, μάλλον, τα δάχτυλά μου. Έχω πολλά να σας γράψω για το "Τούνελ" αλλά και για το τραγούδι των Madrugada και το "Φράνυ και Ζούι".
Καλό βράδυ!
κ.κ
Αγαπώ το "Τούνελ". Είναι ένα βιβλίο που σημάδεψε τις αναγνώσεις μου, και με οδήγησε στο "Περί ηρώων και τάφων".
Αντίθετα, στο "Φράνυ και Ζούι" έφτασα αφού διάβασα το "Φύλακας στη σίκαλη".
Για μια φορά σας ζηλεύω που διαβάζετε το "Τούνελ" ενώ εγώ δεν το έχω πια στα χέρια μου. Ευτυχώς, όμως, που το σκανάρισα και το έχω σε ηλεκτρονική γραφή στα αρχεία μου.
Το συγκεκριμένο τραγούδι των Madrugada βοήθησε τη Σ. να με σκέφτεται πάντα, αλλά, γι΄αυτήν, μόνο με τραγούδια του Νότη Σφακιανάκη.
Καλό βράδυ
"Το τούνελ"(δανεικό, παρηγορηθείτε) νομίζω ότι δημιουργεί ταυτίσεις, εκτός όλων των άλλων προσόντων του.
Διαβάζω "Το μέγαρο Γιακουμπιάν" σε ρυθμούς αργόσυρτους.
Η τελευταία φράση σας είναι λίγο ασαφής για μένα μεν, επιτρέψτε μου δε, να μην αντέχω το Σφακιανάκη σε καμία περίπτωση.
ΥΓ1: Τι νέα από Αθήνα;(Περάσατε από την Πολιτεία;)
ΥΓ2: Το πονεμένο χεράκι πώς πάει;
ΥΓ3: Μουσική θέλετε;
http://www.youtube.com/watch?v=mCjxZHGHL4Y
κ.κ.
Μου αρέσουν οι "ταυτίσεις" στο "Τούνελ". Θα προσπαθήσω να μαντέψω.
Όλα καλά, η επίσκεψη στο γιατρό είχε θετικά αποτελέσματα. Μην ξεχνάτε ότι είμαι μόνο 55 χρόνων, στις μέρες μας πάνω στην άνθησή μου.
Στην "Πολιτεία" δεν κατάφερα να κατέβω γιατί την μία μέρα που μου έμενε, Σάββατο μεσημεράκι, σταμάτησαν το λεωφορείο που
κατέβαινα προς κέντρο, μπροστά στο Hilton, λόγω πορείας. Έτσι δεν κατάφερα ν'αγοράσω τα βιβλία που ήθελα. Χαλάλι, όμως, αφού πρόκειται για πορεία. Ας γίνονται κάθε μέρα πορείες και ας μην διαβάσουμε ποτέ!
Αγόρασα, όμως, από το Παγκράτι το "Ιστορία του κόσμου....".
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας για την υγεία μου. Το χέρι μου δεν πονάει, οι ασκήσεις πάνε καλά, ελπίζω ότι σε τρεις τέσσερεις μήνες να είναι σε πολύ καλή κατάσταση.
Μα τι μουσική είναι αυτή που μου προτείνετε. Θα πιω Vodka!!!
Υ.Γ
Γράψατε για μέγαρο και μου θυμήσατε το "Ζωή, οδηγίες χρήσεως". Πήγα και στη βιβλιοθήκη και το έφερα στο γραφείο μου.
Τι μου κάνετε, δεν θα με αφήσετε να διαβάσω αυτά που έχω προγραμματίσει.
Μα από "Το μέγαρο Γιακουμπιάν" ο συνειρμός οδηγεί κατευθείαν στο "Ζωή, οδηγίες χρήσεως". Πρακτικά είναι αδύνατο, προς το παρόν, να ξαναδιαβάσω, γιατί το έχει πάρει η κόρη μου. Της αρέσει πολύ ο Περέκ και το συγκεκριμένο. (Ξέρετε, σας συμπάθησε που ...τη συμπαθήσατε για την κοινή σας ...αντιπάθεια στη Σώτη.)
Το Βήμα της Κυριακής προσφέρει 10 βιβλία. Θέλω να πάρω μερικά, αν και τα έχω διαβάσει όλα, εκτός από τη "Αμερικάνική ψύχωση". Αυτό θα πει πλεονεξία!!!
http://www.youtube.com/watch?v=djhD40912m8
κ.κ.
"Οι περιπέτειες του Χακ Φιν" του Μαρκ Τουέιν είναι το μέσα στα πέντε καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Πόσες φορές επανέρχομαι σ'αυτό! Μαζί βέβαια με το άλλο μεγάλο αριστούργημα "Μεγάλες προσδοκίες".
Μα μέσα στο μυαλό μου είστε. Ούτε ο John Malcovich να ήμουν. Από που ξέρατε ότι λατρεύω τον Leonard Cohen;
Οι "Μεγάλες Προσδοκίες" είναι το άλλο βιβλίο που διάβασα λίγο πριν ή λίγο μετά την -Ποια;- Ανάσταση. Εκπληκτικό.
Και η ασπρόμαυρη ταινία επίσης. Όχι αυτό το σαχλό ριμέικ.
Κι εμένα μου αρέσει τρελά ο Κοέν.
Πάμε αλλού τώρα:
http://vimeo.com/33659446
κ.κ.
Ωραία, λοιπόν.
Μια μουσική εκπληξούλα κι από μένα.
Σας θυμίζει τίποτα;
http://youtu.be/_qB9_o0t_tY
Υπέροχη μουσική!
Ευχαριστώ!
κ.κ.
κ.κ
Μια ακόμη μουσική πρόταση που, ίσως, σας κάνει κάτι να θυμηθείτε!!!
http://youtu.be/D9-2jM5RNSs
Ακούω και βλέπω μια εξαιρετική πιανίστα στα χνάρια του Γκλεν Γκουλντ ίσως;
Δεν ξέρω τι να θυμηθώ -έχω σαστίσει. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι. Είμαι και αργόστροφη. Οι γνώσεις μου είναι πεπερασμένες.
Να το πάρει το ποτάμι;
κ.κ.
Όταν ο αγαπημένος σας Νεχλιούντοφ, πηγαίνει στις φυλακές να συναντήσει την αγαπημένη του, και αγαπημένη σας, Κατιούσα, που έχει ήδη πάρει την κατιούσα, η κόρη του διευθυντή των φυλακών παίζει την πρώτη φορά "την πιο γνωστή ραψωδία του Λιστ", και την δεύτερη φορά "μια σπουδή του Κλεμέντι".
Υποθέτω ότι αυτή τη μουσική προσπαθούσε να παίξει η μικρή.
Θα σας μαλώσω, μα που έχετε το μυαλό σας;
Ευχάριστη έκπληξη.
Να υποθέσω ότι διαβάζετε την Ανάσταση;
Αν ναι, σας χαρίζω κάτι άσχετο, αλλά υπέροχο:
http://www.youtube.com/watch?v=_Hw9wCPMfmI&fmt=18
κ.κ.
Πραγματικά υπέροχο!
Σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά.
Δημοσίευση σχολίου