Εεεε,τώρα να μην κάνω μια αναφορά στο εξαιρετικό μυθιστόρημα "Il comformista" του Αλμπέρτο Μοράβια και φυσικά στην ωραιότατη κινηματογραφική μεταφορά του από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι;
To βιβλίο,όπως μπορείς να φανταστείς, είναι πολύ πιο αναλυτικό ως προς τα αίτια,τις εκδηλώσεις και τις συνέπειες του κομφορμισμού,χτίζοντας μεθοδικά(ίσως μάλιστα με υπερβολικά επίμονες επαναλήψεις και υπερτονισμούς) το πορτρέτο του Κομφορμιστή.Το τέλος του είναι λιγότερο ανησυχητικό από αυτό της ταινίας,μοιάζει σχεδόν σαν μια καθησυχαστική μεταφυσική "λύση",αν και μπορεί να ιδωθεί ως μεταφορά του αναπόδραστου τελικού ολέθρου κάθε ανθρώπου που αρνείται το πρόσωπό του. Της συμφοράς,δε λες τίποτα.Προσωπική εμπειρία: θυμάμαι ότι διάβαζα το βιβλίο με ένα υπεροπτικό,αποστασιοποιημένο βλέμμα(τον κακομοίρη τον κομφορμίστα κλπ),δίχως να αντιληφθώ πόσο ασφυκτικά κομφορμιστής μπορεί να είναι κανείς μέσα στο πολύχρωμο κοστουμάκι του αντικομφορμισμού του.Κάτι σαν το γκόθικ ντύσιμο: είμαι διαφορετικός από εσάς τους καθωσπρέπει και ούτε φαντάζομαι πόσο βλακωδώς καθωσπρέπει γίνομαι υιοθετώντας μέχρι κεραίας έναν (προ)καθορισμένο ενδυματολογικό κώδικα.Αντικομφορμισμός να σου πετύχει...
Όλα όσα λένε το βιβλίο και η ταινία, τα είπαν οι στίχοι σε 4 λεπτά. Φοβερό!!! Και το φοβερότερο: Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις μέσα τους -σε μικρό ή μεγάλο βαθμό- τον εαυτό σου...
6 σχόλια:
Εεεε,τώρα να μην κάνω μια αναφορά στο εξαιρετικό μυθιστόρημα "Il comformista" του Αλμπέρτο Μοράβια και φυσικά στην ωραιότατη κινηματογραφική μεταφορά του από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι;
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, αλλά η ταινία είναι σημείο αναφοράς για μας τους "αντικομφορμιστές" της συμφοράς.
To βιβλίο,όπως μπορείς να φανταστείς, είναι πολύ πιο αναλυτικό ως προς τα αίτια,τις εκδηλώσεις και τις συνέπειες του κομφορμισμού,χτίζοντας μεθοδικά(ίσως μάλιστα με υπερβολικά επίμονες επαναλήψεις και υπερτονισμούς) το πορτρέτο του Κομφορμιστή.Το τέλος του είναι λιγότερο ανησυχητικό από αυτό της ταινίας,μοιάζει σχεδόν σαν μια καθησυχαστική μεταφυσική "λύση",αν και μπορεί να ιδωθεί ως μεταφορά του αναπόδραστου τελικού ολέθρου κάθε ανθρώπου που αρνείται το πρόσωπό του.
Της συμφοράς,δε λες τίποτα.Προσωπική εμπειρία: θυμάμαι ότι διάβαζα το βιβλίο με ένα υπεροπτικό,αποστασιοποιημένο βλέμμα(τον κακομοίρη τον κομφορμίστα κλπ),δίχως να αντιληφθώ πόσο ασφυκτικά κομφορμιστής μπορεί να είναι κανείς μέσα στο πολύχρωμο κοστουμάκι του αντικομφορμισμού του.Κάτι σαν το γκόθικ ντύσιμο: είμαι διαφορετικός από εσάς τους καθωσπρέπει και ούτε φαντάζομαι πόσο βλακωδώς καθωσπρέπει γίνομαι υιοθετώντας μέχρι κεραίας έναν (προ)καθορισμένο ενδυματολογικό κώδικα.Αντικομφορμισμός να σου πετύχει...
Johnny, όπως τα λες είναι. Ο αυτοπροσδιορισμός μας έφαγε.
Όλα όσα λένε το βιβλίο και η ταινία,
τα είπαν οι στίχοι σε 4 λεπτά.
Φοβερό!!!
Και το φοβερότερο:
Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις μέσα τους
-σε μικρό ή μεγάλο βαθμό-
τον εαυτό σου...
κ.κ.
@κ.κ
Συμφωνώ, αν και το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει. Γι'αυτό, άλλωστε, το ανέβασα!
Υπάρχουν κι άλλα του Gaber που είναι τόσο δηκτικός.
Καλή σας μέρα!
Δημοσίευση σχολίου