ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ(ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ Α')

-Πως πάει το πεπρωμένο; ρώτησε.

Αιφνιδιάστηκα. Γύρισα τα δόντια μου ανάποδα,

και άρχισα να τρώω βιαστικά.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

-Πως πάει το πεπρωμένο; ρώτησε.

Δεν αιφνιδιάστηκα. Γύρισα τα δόντια μου ανάποδα,

και άρχισα να τρώω βιαστικά.

DANCE WITH ME

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΦΗΝΩ ΜΟΥΣΤΑΚΙ

1.Οι γυναίκες θα πάψουν να ερωτοτροπούν μαζί μου, έστω και εξ αποστάσεως.

2.Δεν θα φαίνονται έντονα οι τρίχες της μύτης μου. Θα χρειαστεί για να τις ψαλιδίσω, να ξεπεράσουν το μήκος των τριχών του μουστακιού.

3.Θα φαίνομαι λίγο πιο γερασμένος,  ώστε θα πέφτουν σωστά στις προβλέψεις τους, οι αυτόκλητοι μεν, ευγενείς δε, φυσιογνωμιστές της καθημερινότητας.

4. Θα ζηλέψουν οι άτολμοι.

5. Θα δυσανασχετήσουν  οι συντηρητικοί.

6. Θα με χλευάσουν οι προοδευτικοί.

7. Θα με στηρίξουν οι αναξιοπαθούντες

8. Θα αδιαφορήσουν οι απελπισμένοι.

9. Θα κρυφογελάσουν οι ματαιόδοξοι.

10. Τέλος, καιρός είναι, θα αναπνεύσουν οι  ανταγωνιστές μου.

ΧΑΡΟΥΚΙ ΜΟΥΡAΚΑΜΙ

"......Τον είδα μετά τις επτά η ώρα το βράδυ της δεκάτης εβδόμης Μαίου, και παρατήρησαν πως έλειπε το απόγευμα της δεκάτης ογδόης. Κανείς δεν τον είδε στο μεσοδιάστημα γιατί κλειδώνουν το σπίτι του ελέφαντα στις έξη"

Μετάφραση: Γιώργος Βουδικλάρης

ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η πιο γλυκιά αίσθηση των πανελληνίων εξετάσεων ήταν το κάψιμο των βιβλίων μας, μετά από κάθε εξεταστική μέρα. Απολαυστικό και λυτρωτικό!
Ελπίζω να συνεχίζεται ακόμα η υπέροχη και λαμπρή αυτή τελετή!

Η ΟΔΟΝΤΟΓΛΥΦΙΔΑ

Βέβαια κάποιος θα ρωτούσε:

-Χρησιμοποιημένη;

Εννοώντας την οδοντογλυφίδα της προηγούμενης ανάρτησης.

Το ερώτημα είναι βάσιμο, διότι, ο ερωτών, δεν γνωρίζει την κατάσταση των δοντιών  μου. Δεν γνωρίζει ότι η λάμψη των τεσσάρων μπροστινών δοντιών τής άνω σιαγόνος οφείλεται στο ότι δεν είναι, ακριβώς, δόντια, αλλά υποκατάστατά τους. Κοινώς θήκες. Άρα, διαστήματα μεταξύ τους δεν υπάρχουν για να σταθούν υπολείμματα τροφής. Τα μπροστινά  δόντια της κάτω σιαγόνος, όμως, είναι αυθεντικά από τη μάνα τους. Αυτό επικυρώνεται, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, από το χρώμα, που στο πάνω μέρος παρουσιάζει μια υποκίτρινη λευκότητα, παρόλο που  έχω κόψει το κάπνισμα αρκετό καιρό, ακριβώς πόσο δεν ξέρω, γιατί η χρονομετρική καταγραφή του, νομίζω, ότι θα χαλάρωνε την επαγρύπνησή μου, ώστε θα αυξανόταν  ο κίνδυνος επονόδου στην προηγούμενη, θλιβερή και άκρως αποκρουστική κατάσταση, μπορώ, ομολογουμένως, να παραδεχτώ, αν και αφορά το πρόσωπό μου, και το γράφω αυτό, για να εξηγούμαι, λόγω της έντονης αυτοκριτικής διάθεσης που με διακατέχει τώρα, αυτή τη στιγμή, γνωρίζοντας ότι, κλείνοντας αυτή την παράγραφο, η αυταρέσκειά μου θα επανέλθει στα κανονικά επίπεδα, που έχω θέσει σαν απαραίτητη προυπόθεση για μια ζωή γεμάτη επιτυχίες και κατακτήσεις, στο δε κάτω, ας το ονομάσω έτσι, μέρος τους, η χρωματική τους παλέτα πλησιάζει περισσότερο σε βρεγμένο χώμα φθινοπωρινής αναπόλησης. Οι επισκέψεις μου στον οδοντίατρο, εξαμηνιαίες, βέβαια, κατά προτροπή του, ετήσιες δε, κατά την οικονομική μου κατάσταση, καταφέρνουν να διατηρήσουν, κατά κάποιον τρόπο, την εμφανισιακή τους ορθότητα , παράλληλα , όμως, τα δυστυχή, βρίσκονται παγιδευμένα στη μέγκενη της κάτω τεχνικής οδοντοστοιχίας που τα συνθλίβει , ανεπαισθήτως μεν, αντιαισθητικώς δε, με αποτέλεσμα την διαφυγή ορισμένων δοντιών, εκτός της διατεταγμένης στοίχησης, που ορίζει η κοινή λογική, οι φωτογραφίες των υποψηφίων βουλευτών ή δημάρχων και κάθε λογής ετοιμοπόλεμων καθ’έξιν αντιπροσώπων μας,  και οι φωτογραφίες των ιαθέντων, ορθοδοντικώς, ασθενών, του Καθοπούλη, μάστορα, που λέμε, στο είδος του.

Η εσωτερική κατάσταση του στόματός μου, εκτός της αναφερθείσας ύπαρξης τεχνικής οδοντοστοιχίας στην κάτω σιαγόνα, και ωρισμένες επεμβάσεις της οδοντιάτρου μου, εκτός των προαναφερθέντων,  πριν αρκετά χρόνια, στην άνω σιαγόνα, καναδυο βγαλσίματα δηλαδή, ανώδυνα, παρά τις απαισιόδοξες νυχτερινές μου προβλέψεις και φοβίες,  με απάλλαξαν από τους αφόρητους πόνους, που με βασάνιζαν από την εγκατάλειψη της υγιεινής των δοντιών μου, κατά την διάρκεια της εφηβικής και μεταεφηβικής μου ηλικίας, δεν έδινε αρκετά περιθώρια στα υπολείμματα  τροφών να διεισδύσουν και να βρουν καταφύγιο στις σπηλιές των αποκατασταθέντων  δοντιών μου.

Βέβαια δεν έπαψα να χρησιμοποιώ οδοντογλυφίδες, αλλά για διαφορετικούς λόγους, που αποδιοργανώνουν την εννοιολογική τους καταγωγή.

Κατ’αρχήν την χρησιμοποιώ για να καθαρίζω τις λεπίδες της ξυριστικής μου μηχανής, μετά την χρήση της, όταν η ορμή του νερού δεν έχει καταφέρει να απομακρύνει τις σχεδόν αόρατες μικρές τρίχες του προσώπου μου, αναμεμειγμένες με αφρό ξυρίσματος, που αντιστέκονται πεισματικά σε οποιαδήποτε ροή του νερού κι αν χρησιμοποιήσω. Περνώ την οδοντογλυφίδα, απαλά, στο διάστημα το μεταξύ των πέντε ,πια, λεπίδων της ξυριστικής μου μηχανής, μετά ανοίγω τη βρύση και το αποτέλεσμα είναι ιδανικό. Η ξυριστική μηχανή λάμπει, γλιστράει, σαν καινούργια στο απάλινο δέρμα του προσώπου μου, σε σημείο να αγνοώ τις προτροπές των κατασκευστών, που χρησιμοποιούν ακόμα και ανεβατόρια αυτοκινήτων, για να  προκαλέσουν την προσοχή των καταναλωτών στην μπλε λωρίδα, όπου η αλλοίωση του μπλε χρώματος, αποδεικνύει  τη φθορά, που έχουν υποστεί οι λεπίδες της ξυριστικής τους μηχανής από τη συνεχή χρησιμοποίησή της .

Πολύ με διευκολύνει η χρήση της οδοντογλυφίδας, όταν θέλω να κολλήσω κάποια ραγίσματα σε αντικείμενα τα οποία κοστίζουν ακριβά ή δεν θέλω να τα αποχωριστώ λόγω συναισθηματικής επαφής μαζί τους, γεγονός που δεν μπορώ να ερμηνεύσω, στην κατ’ιδίαν συνομιλία με τον εαυτό μου, όσα επιχειρήματα κι αν επιστρατεύουμε εγώ ή αυτός , ώστε μερικές φορές φτάνουμε στο σημείο να εκτραπούμε πέραν των ορίων  της δημοκρατικότητας στην οποία, οφείλω να ομολογήσω μετά παρρησίας,  πιστεύουμε καταλυτικώς και δυο, κινδυνεύοντας να βρεθούμε εκτεθειμένοι στα αδηφάγα μάτια, δεν θα το έλεγα, αλλά, αυτό το προσυπογράφω, αυτιά,  απρόσκλητων μαρτύρων.

Όμως άλλα ήθελα να πω και ξεφεύγω. Στάζω λοιπόν την κόλλα πρώτα στην οδοντογλυφίδα, αποφεύγοντας, η τυχόν ποσότητα που θα περισσέψει, να μην πέσει στο αντικείμενο προς διόρθωση, αλλά , ας πούμε, σ’ένα χαρτί που έχω προβλέψει να τοποθετήσω κάτω από την οδοντογλυφίδα, τη στιγμή που πιέζω το σωληνάριο της. Ετσι αποφεύγω παρουσία περισσότερης ποσότητας κόλλας στο ράγισμα που θέλω να διορθώσω, έτσι ώστε με πείρα και επιδεξιότητα χειρούργου, φέρω την οδοντογλυφίδα, με την ακριβή ποσότητα κόλλας, στο ανεπαίσθητο διάστημα του κατεστραμμένου αντικειμένου. Το αποτέλεσμα είναι μπορώ να πω τέλειο, σαν να μην πέρασε χέρι ανθρώπου από πάνω του, ούτε ακόμα  το δικό μου. Είναι σαν να συνέβη κάποιο μικρό θαύμα, ένα φύσημα να προκάλεσε την επανασυγκόληση.

Θα μπορούσα να συνεχίσω με μια σειρά επιτυχημένων εφαρμογών με τη βοήθεια μιας οδοντογλυφίδας. Αλλά φοβάμαι ότι θα κουράσω τον εμβριθή συνομιλητή μου με λεπτομέρειες. Τι νόημα έχει να αναφέρω ότι την χρησιμοποιώ στο ψήσιμο των μπαρμπουνιών, όταν τα έχω ήδη ανοίξει και αφαιρέσει το κόκκαλό τους, αφήνοντας μόνο την ουρά τους, διπλώνοντας τα φιλετάκια του ψαριού και κατόπιν ενωμένα με την οδοντογλυφίδα, τα ψήνω στους 180 βαθμούς. Ακόμα δε την τετριμμένη χρησιμοποίηση της για την ελιά στο Dry Martini, ή στα καναπεδάκια που φτιάχνω κάθε χρόνο την πρώτη μέρα της άδειάς μου, την χρησιμοποίησή της όταν θέλω να κάνω σετ απ στο μόντεμ μου, πιέζοντας το κουμπάκι που βρίσκεται πίσω του, σύμφωνα με τις υποδείξεις του ειδικού, όταν με καθοδηγεί από το help desk της otenet,  ακόμα-ακόμα στο κουμπί εκείνου του τραντζίστορ που  πέταξα πέρσι, όταν η σωστή εφαρμογή της, με βοηθούσε να ακούω, έστω και με παράσιτα, τον 103,4. Περισσότερο αδιάφορο είναι ότι την χρησιμοποιώ όταν καθαρίζω τα νύχια μου, που μαυρίζουν, κυρίως, το καλοκαίρι, που για ανεξήγητους λόγους,  ξύνω την πλάτη μου με περισσότερη συχνότητα απ’ότι άλλες εποχές του χρόνου.

Χρησιμοποιημένη ή μη, εγώ συνεχίζω να ισορροπώ πάνω της, καθέτως.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

-Μην επιμένεις. Πρέπει να με ξεχάσεις. Αυτό που κάναμε ήτανε λάθος. Κυρίως δικό μου. Αποκλειστικά δικό μου. Άλλωστε είμαι αρκετά μεγάλος για σένα. Κοίταξε να φτιάξεις τη ζωή σου και άσε με μένα.

-Μα γιατί, ρε μπαμπά;