-Τι ήταν αυτό που πέρασε;
-Ένα μαχητικό αεροπλάνο.
-Με τέτοιο ήχο;
-Α, έτσι κάνουν τα μπλε
-Κουρεύτηκες πάλι; Δεν πέρασαν ούτε δυο εβδομάδες από την προηγούμενη φορά.
- Συνέβη κάτι έκτακτο, ένα ανεπανάληπτο γεγονός. Ο κουρέας μού επεφύλαξε μία ευχάριστη έκπληξη.
-Δηλαδή;
- Σήμερα το πρωί, περνώντας έξω από το μαγαζί του, πριν καν μου πει καλημέρα, μου έδειξε μια μπλε κουρευτική μηχανή που κρατούσε στο χέρι του. Έλα μέσα, μου λέει. Τη δανείστηκα αποκλειστικά για σένα. Σου το είχα υποσχεθεί άλλωστε, κι εγώ κρατάω το λόγο μου.
-Αν δεν ήταν μπλε θα το κρατούσες στην αγκαλιά σου;
-Όχι
-Θα του έριχνες έστω μια τρυφερή ματιά;
-Όχι
-Θα το χάιδευες;
-Όχι
-Θα το έπαιρνες μαζί σου όπου και αν πήγαινες;
-Όχι
-Θα το έτρωγες;
-Ναι
-Λοιπόν;
-Ό,τι και αν κάνω είναι δικός μου λογαριασμός.
-Σε ακούω ανήσυχη. Τι συμβαίνει;
-Το μπλε, Θεανώ μου.
-Καμία βελτίωση;
-Όχι.
-Παραμένει ίδιο όπως το είδα τελευταία φορά;
-Ακριβώς.
-Το έχεις ακόμη κρεμασμένο;
-Όχι, δεν μπορώ να το βλέπω πια. Το πήγα στην αποθήκη.
-Τι να πω; Υπομονή, Θεανώ μου,υπομονή.
-Τον συλλάβατε;
-Ναι. Βρήκαμε το όπλο του εγκλήματος στο σπίτι του.
-Τι σας είπε;
-Τίποτα, βρισκόταν σε παραλήρημα.
-Τι έλεγε;
-Επαναλάμβανε συνέχεια τη λέξη «μπλε».
-Εσύ μικρέ δεν θα πεις τίποτα;
-Σαν τι;
-Οτιδήποτε. Αρκεί να πεις κάτι, ν’ακούσουμε τη φωνούλα σου.
-Μπλε.
-Σοβαρά μιλάς τώρα, μπλε;
-Ναι, δεν το πιστεύεις;
-Πρώτη φορά συμβαίνει.
-Για τα πάντα υπάρχει πρώτη φορά.
-Έχετε δίκιο, σας τα είπα μπερδεμένα αλλά δεν μπορώ να γίνω πιο σαφής.
-Σας καταλαβαίνω, αλλά βρεθείτε στη θέση μου. Πρέπει να γίνω κατανοητός, λεπτομερής όταν καταθέσω την πρότασή σας για έγκριση στην εταιρεία. Δεν μπορώ να τους λέω συνέχεια μπλε και μπλε.
Τι συμβαίνει; Γιατί κλαις;
-Να, καλέ μαμά, ο Θανάσης πήρε το μπλε και με φοβίζει.
-Ποιό μπλε; Δεν έχει όνομα;
-Όχι.
-Πες το να σε ακούσω.
-Δεν θα το ξανακάνω, μανούλα μου.
-Δεν το είπες όλο. Ξαναπές ολόκληρη τη φράση
-Δεν θα το ξανακάνω, μανούλα μου, μπλε
-Έτσι μπράβο!
-Όχι αυτό δεν θα το πάρεις. Τα πήρες σχεδόν όλα και δεν έφερα καμία αντίρρηση.
-Γιατί, σε τι θα σου χρησιμεύσει; Για σένα είναι άχρηστο.
-Δεν το βλέπεις ότι είναι μπλε;
- Τι θα έλεγες να γράψεις κάτι για το μπλε; Τόσο καιρό διαμαρτύρεσαι πως βρίσκεσαι σε πνευματική κόπωση και συγγραφικό αδιέξοδο. Να ένα ωραίο θέμα για να ανανεωθείς.
-Μας πρόλαβε άλλος, Κωστάκη μου.
-Ποιος είναι αυτός ο άλλος, Μίμη μου;
Ο Σπύρος Παύλου, Κώστα. Ο Σπύρος Παύλου!
-Τι είναι;
-Δεν ξέρω, είναι όμως μπλε