-Ξέρεις πού είναι το σπίτι του;
-Όχι
-Στην οδό Πτολεμαίων. Την γνωρίζεις;
-Όχι
-Να χρησιμοποιείς το Google map ξέρεις;
-Όχι
-Τότε θα σου φτιάξω ένα σχέδιο για να μπορέσεις να το βρεις. Είναι μία τετραώροφη πολυκατοικία. Όταν φτάσεις χτύπα το μπλε κουδούνι.
-Είναι δυνατόν να χρησιμοποίησε το μπλε;
-Ήταν μια ριψοκίνδυνη ενέργεια, δεν λέω. Βέβαια του κόστισε, αλλά κάθε τέτοια προσπάθεια έχει το ρίσκο της. Μπορεί να το πληρώσεις με την ίδια σου τη ζωή.
.
-Ήρθα γιατί άκουσα κάποιον να καλεί σε βοήθεια.
-Άκουσες τη λέξη μπλε;
-Όχι
-Τότε πώς θα ήμουν εγώ;
-Άκουσε κάτι τελευταίο. Θα πω μόνο μία λέξη, κι αν θέλεις του την μεταφέρεις, όπως ακριβώς σου την είπα.
-Πες μου.
-Μπλε.
-Να σας ενημερώσω ότι μετά από ένα τέτοιο σφοδρό δυστύχημα που είχε είναι ευτύχημα που επιβίωσε και μπορεί να αρθρώσει έστω και μια λέξη.
-Ποια λέξη γιατρέ;
-Μπλε.
-Τι να σου πω; Ήταν όμοια, δεν τα ξεχώριζες καθόλου.
-Πώς δηλαδή;
-Σαν δυο σταγόνες μπλε.
-Δεν κοιμήθηκα καλά χθες βράδυ.
-Γιατί;
-Είδα ένα παράξενο όνειρο.
-Δηλαδή, τι είδες;
-Μια γυναικεία ερωτική φωνή, που δεν έβλεπα από πού ερχόταν, επαναλάμβανε ηδονικά:
-Μπλε...τώρα...ναι....ναι...μπλε...μπλε...μπλεεε!
-Εγώ ήμουν.
-Θέλετε να μας δώσετε μια μαρτυρία για τη «μετά θάνατον ζωή;»
-Δεν ξέρω τι δηλώνουν όσοι είχαν την ίδια εμπειρία με τη δική μου, να βρεθούν δηλαδή στην απέναντι όχθη. Ακούω και διαβάζω για τούνελ, λάμψεις, και τα λοιπά. Για μένα ήταν όλα μπλε.
-Πλησιάζει!
-Να το παρακολουθείτε στενά.
-Περνάει στο χώρο δικαιοδοσίας μας.
-Ύψιστο σημείο επιφυλακής. Οπλίσατε!
-Περιμένουμε διαταγές.
-Τι χρώμα είναι;
-Μπλε
- Λήξη συναγερμού.
-Γιατί δεν το έπιασες;
-Μόλις άπλωσα τα χέρια μου χάθηκε.
-Πέταξε;
-Όχι. Πώς να πετάξει;
-Τότε;
-Σαν κάτι να το φύσηξε. Ένιωσα μια ανθρώπινη ανάσα πίσω μου. Γύρισα μα δεν ήταν κανείς.
-Πώς το εξηγείς;
-Δεν ξέρω. Δυστυχώς το έχασα μέσα από τα χέρια μου. Πιο πολύ στεναχωριέμαι γιατί ήταν μπλε.
-Ήταν εύκολο το θέμα της έκθεσης;
-Ναι. Μας έδωσε ελεύθερο θέμα. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Μας παραχώρησε ακόμη περισσότερη ελευθερία, δηλώνοντας, ότι μπορούμε, αν θέλουμε, να μη χρησιμοποιήσουμε τη λέξη “μπλε”.
-Καλά, αυτόν συλλάβατε;
-Κύριε διοικητά, η συμπεριφορά του μας κίνησε υποψίες.
-Μα αυτός είναι μυστικός αστυνομικός της ασφάλειας.
-Δεν μας ενημερώσατε, κύριε διοικητά. Ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να πιστεύουμε τον οποιοδήποτε που λέει ότι είναι αστυνομικός.
-Ταυτότητα δεν σας έδειξε;
-Μας έδειξε, αλλά στον υπόκοσμο ξέρετε πώς λειτουργούν αυτά τα κυκλώματα με τις ταυτότητες.
-Καλά-καλά, πηγαίνετε τώρα και την άλλη φορά να είστε περισσότερο προσεκτικοί. «Μπλε», πήγαινε κι εσύ στη δουλειά σου, δεν σε χρειάζομαι άλλο.
-Η γατούλα σας γαυγίζει, δεσποινίς;
-Όχι μόνο γαυγίζει, αλλά δαγκώνει κάτι ανάγωγους ενοχλητικούς σαν εσένα. Ξέρεις τι δαγκωνιές αφήνει; Μπλε.
%20(1).png)
-Εσείς κύριε με το μπλε εσώρουχο, προχωρήστε στο διάδρομο παρακαλώ να ανέβει ο κόσμος που περιμένει έξω.
-Έπρεπε να του το πει ο οδηγός, Λέλα μου, να προχωρήσει; Αλλά με τέτοιο χρώμα εσώρουχο τι διαγωγή περιμένεις;
%20(1).png)
-Γιε μου γύρισες; Μην κλαις. Έλα κοντά μου να σε αγκαλιάσω. Μα τι ρούχα είναι αυτά; Ραχήλ, φέρε τον μπλε χιτώνα στο παιδί να αλλάξει.
