ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ

Να κάνω εδώ μια διευκρίνηση, μιας και φτάσαμε στην 116η αυτοβιογραφική ανάρτηση. Οι αυτοβιογραφικές επιλογές που αναρτώ, δεν είναι κομμάτια της ζωής ενός μόνο προσώπου, αλλά προέρχονται από ένα αριθμό ατόμων, που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μου να αφηγηθούν, με σύντομο τρόπο, κάποιο ιδιαίτερο, γι’αυτούς,  γεγονός ή σκέψη, που θεωρούν ότι έχει ενδιαφέρον να αποδεσμευτεί από τον ιδιωτικό τους χώρο και να γίνει δημόσια γνωστό. Ο αριθμός των αναρτήσεων ισούται με τον αριθμό των ανθρώπων που απευθύνθηκα, κάθε ανάρτηση είναι κι ένα διαφορετικό αυτοβιογραφούμενο πρόσωπο. Γι’αυτό  κάποιες φορές, μπορεί να βρεθούν κείμενα, που οι ομοιότητες τους  είναι εμφανείς, ικανές να δημιουργήσουν σύγχυση στον αναγνώστη, αν θεωρήσει ότι τα κείμενα αυτά είναι η αυτοβιογραφία ενός μόνο ατόμου. Δεν έχω επέμβει στο περιεχόμενο της γραφής, ούτε στη γραμματική ή τη συντακτική αποτύπωσή της ούτε βέβαια στην αφηγηματική καταγραφή της, γιατί θεωρώ ότι η παρέμβασή μου θα ήταν μια μορφή λογοκρισίας, αφ’ετέρου δεν είμαι επαρκής για να τολμήσω μια φιλολογική παρέμβαση, αν έκρινα ότι χρειαζόταν να πραγματοποιηθεί.

Κάποια κείμενα ξεφεύγουν από την αυστηρά αφηγηματική απόδοση των αυτοβιογραφικών κειμένων, προκρίνοντας άλλες μορφές αφηγηματικής έκφρασης. Έτσι κι αλλιώς οι αυτοβιογραφούμενοι εκφράζουν ένα κομμάτι της ζωή τους, υιοθετώντας τον αφηγηματικό τρόπο που θεωρούν καλύτερο για την μορφική του αποτύπωση, άρα ποιος ο ρόλος ο δικός μου στις αποφάσεις των άλλων;

Βρίσκω την ευκαιρία να ευχαριστήσω δημόσια, όλους αυτούς τους ανθρώπους, για μια ακόμη φορά, για την άμεση ανταπόκρισή τους στο αίτημά μου για τη δημόσια κατάθεση ενός ελάχιστου μέρους της προσωπικής τους αυτοδυναμίας.

Διορθωμένο ξανά το απόγευμα Κυριακής .

Ο πίνακας είναι του φίλου, σπουδαίου ζωγράφου Νίκου Κακουλίδη