tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post3690286777733172839..comments2023-09-09T13:17:42.156+03:00Comments on ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttp://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-6602534384649074762016-07-11T21:48:30.380+03:002016-07-11T21:48:30.380+03:00@Ανώνυμος
Ευχαριστώ!@Ανώνυμος<br /><br />Ευχαριστώ!ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttps://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-30155415051778284852016-07-11T21:18:14.058+03:002016-07-11T21:18:14.058+03:00Πολύ ωραίο αυτό.Πολύ ωραίο αυτό.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-66634915716708622992016-07-04T22:26:39.309+03:002016-07-04T22:26:39.309+03:00Εξαιρετικό!
Σύμπτωση; Όπως θέλετε πείτε το, αλλά ...Εξαιρετικό! <br />Σύμπτωση; Όπως θέλετε πείτε το, αλλά στα χέρια μου κρατώ "Η ιστορία του περιπλανώμενου Ιουδαίου". Ένα μεγαλειώδες βιβλίο που δυστυχώς πέρασε απαρατήρητο. Θα πω περισσότερα λόγια αργότερα.<br />Καλό βράδυ!ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣhttps://www.blogger.com/profile/07072367328787408298noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5739749228462845748.post-26728327458343703402016-07-04T17:30:45.612+03:002016-07-04T17:30:45.612+03:00Η Ιστορία Ενός Ανθρώπου
Πρελούδιο
Ήταν ένας άνθρ...Η Ιστορία Ενός Ανθρώπου<br /><br />Πρελούδιο<br /><br />Ήταν ένας άνθρωπος που περπατούσε<br />πάντοτε σκυμμένος<br />μέρες, μήνες, χρόνια.<br /><br />Επεισόδια<br /><br /><br />Α΄<br /><br />«Πιστεύεις στο Θεό;»<br />τον ρώτησαν κάποτε.<br />«Όσο αυτός σε μένα»<br />απάντησε<br /><br />και δεν τον ξαναενόχλησε κανείς.<br /><br />Β΄<br /><br />«Χρωστάς ένα ποίημα»<br />του είπε η Ζωή ένα βράδυ.<br />«Γερνάω λέξεις»<br />απάντησε<br /><br />και δεν τον ξαναενόχλησε ποτέ.<br /><br />Γ’<br /><br />«Γιατί δεν με βλέπεις;»<br />τον προκάλεσε κάποια φορά ο Έρωτας.<br />«Είσαι τυφλός»<br />απάντησε<br /><br />και δεν τον ξαναενόχλησε καθόλου.<br /><br />Δ’<br /><br />«Θέλεις να παίξουμε;»<br />του ζήτησε μια μέρα ο Θάνατος.<br />«Δεν έχω χρόνο»<br />απάντησε<br /><br />και δεν τον ξαναενόχλησε κατόπιν.<br /><br />Ε΄<br /><br />Κάποια μέρα έφθασε σε ένα πανδοχείο.<br />Ζήτησε δωμάτιο.<br />Η ξενοδόχος απόρησε:<br /><br />-Κύριε, φαίνεστε τόσο κουρασμένος και ταλαίπωρος!<br />Από πού έρχεστε;<br />-Έρχομαι από τα βάθη της ψυχής.<br />-Και πού πηγαίνετε;<br />-Πηγαίνω ως την άκρη της ζωής.<br />-Κι όλη αυτή η σκόνη στα παπούτσια σας, τι είναι;<br />-Σημάδια για το δρόμο μου.<br />-Φοβάστε μη χαθείτε;<br />-Φοβάμαι μη ξεχάσω.<br /><br />Επίλογος<br /><br />Ήταν ένας άνθρωπος που περπατούσε<br />πάντοτε σκυμμένος<br />σαν κάτι ν’ αποζητά.<br />Έχασε μια ηλικία του, είπαν,<br />κι από τότε όλο έψαχνε να τη ζήσει,<br />τα ένσημα του χρόνου του για να συμπληρώσει.<br /><br />Εκείνος όμως περπατούσε.<br />Μέρες, μήνες, χρόνια.<br /><br />Πάντοτε σκυμμένος.<br /><br />Σπύρος ΑραβανήςRosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com