Δευτέρα, Μαρτίου 31, 2014

ΑΡΣΙΜΠΟΛΝΤΙ(2666) ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ






"Όταν πια δεν άντεχε άλλο, ο Άνσκυ ξαναγύριζε στον Αρτσιμπόλντο. Του άρεσε να θυμάται τους πίνακες του Αρτσιμπόλντο, τη ζωή του οποίου αγνοούσε ή παρίστανε ότι αγνοεί τα πάντα, και πράγματι δεν ήταν μια ζωή βυθισμένη στο διαρκές τρέμουλο του Κουρμπέ, όμως στους πίνακές του έβρισκε κάτι που ελλείψει καλύτερης λέξης ο Άνσκυ ονόμαζε απλότητα, ένα επίθετο που πολλοί σοφοί και αναλυτές του αρτσιμπολντιανού έργου δεν θα ενέκριναν διότι δεν τους άρεσε.
Η τεχνική του Μιλανέζου του φαινόταν η προσωποποίηση της χαράς. Το τέλος των επιφάσεων. Η Αρκαδία πριν από τον άνθρωπο. Όχι όλα, φυσικά, αλλά για παράδειγμα «Το ψητό», ένας ανάποδος πίνακας που αν τον κρεμάσεις μ’έναν συγκεκριμένο τρόπο είναι πράγματι ένα μεγάλο μεταλλικό πιάτο με ψητά κρέατα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζεις ένα γουρουνόπουλο κι ένα κουνέλι, και κάτι χέρια, μάλλον γυναικεία, ή χέρια κοπέλας έφηβης, που προσπαθούν να σκεπάσουν το κρέας για να μην κρυώσει, και αν τον κρεμάσεις από την άλλη μεριά το μπούστο ενός στρατιώτη, με κράνος και πανοπλία, και ένα ικανοποιημένο και τολμηρό χαμόγελο όπου λείπουν μερικά δόντια, το τρομερό γέλιο ενός γέρου μισθοφόρου που σε κοιτάζει, και το βλέμμα του είναι ακόμα πιο μοχθηρό από το χαμόγελό του, σαν να ξέρει πράγματα για σένα, γράφει ο Άνσκυ, που εσύ ούτε καν υποπτεύεσαι, του φαινόταν ένας πίνακας τρόμου. «Ο νομομαθής» (ένας δικαστής ή ένας ανώτατος κρατικός λειτουργός με το κεφάλι του γεμάτο μικρά θηράματα κυνηγιού και το σώμα του γεμάτο βιβλία)  επίσης του φαινόταν ένας πίνακας τρόμου. Όμως οι πίνακες των τεσσάρων εποχών ήταν σκέτη χαρά. Τα πάντα μέσα στα πάντα, γράφει ο Άνσκυ. Λες και ο Αρτσιμπόλντο είχε μάθει μόνο ένα μάθημα, αλλά αυτό ήταν υψίστης σημασίας."
"2666"  σ.953-954

Παρασκευή, Μαρτίου 28, 2014

ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ(2666) Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Οι ζωγράφοι που αναφέρονται στο βιβλίο είναι ελάχιστοι: Ο Τζουζέππε ή Τζόζεφ ή Τζοσέφο ή Τζόζεφους Αρτσιμπόλντο ή Αρτσιμπόλντι ή Αρτσιμπόλντους, ο Γκυστάβ Κουρμπέ, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και ο μαθητής του, Μπερναρντίνο Λουίνι, ο Ένγκρ, ο Ντελακρουά.
Γίνεται όμως αναφορά στα έργα των δύο πρώτων.
«Επιστροφή από συνέδριο», «Καλημέρα σας, κύριε Κουρμπέ!», «Δεσποινίδες στις όχθες του Σηκουάνα» του Γκυστάβ Κουρμπέ.
«Το ψητό», «Ο νομομαθής» και φυσικά «Οι τέσσερεις εποχές» του Αρτσιμπόλντο

Τρίτη, Μαρτίου 25, 2014

ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ (2666) ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Τα βιβλία που αναφέρονται, μυθοπλαστικά ή μη, στο πέμπτο μέρος του «2666»

«Ορισμένα ζώα και φυτά των ευρωπαικών ακτών» Το πρώτο βιβλίο που ξεφύλλισε ο Χανς Ράιτερ σε ηλικία έξη ετών
«Πάρσιφαλ» του Βόλφραμ φον Έσενμπαχ, το πρώτο βιβλίο που διάλεξε να διαβάσει ο Χανς από την απέραντη βιβλιοθήκη,  στο εξοχικό ενός Πρώσου βαρώνου, όπου θα γνωρίσει τον Ούγκο Χάλντερ, ανηψιό του βαρόνου
«Άσμα του Ρολάνδου» αγνώστου
«Το τρένο στα Ουράλια», πρώτο διήγημα επιστημονικής φαντασίας που έγραψε ο Εφραίμ Ιβάνοφ
«Εκτιμήσεις για το θάνατο της Ευγενίας Μπος» του Μπορίς Αμπράμοβιτς Άνσκυ
«Πετρούπολη» του Αντρέι Μπιέλι
«Λαντάουερ», παράξενο χιουμοριστικό έργο του Μπορίς Αμπράμοβιτς Άνσκυ.
«Λόγος προς τους συγγραφείς» του Γκούσταβ Λαντάουερ
«Βερολίνο Αλεξάντερπλατς» του Άλφρεντ Ντέμπλιν
«Τα τρία βήματα του Βανγκ-λουν» του Άλφρεντ Ντέμπλιν
«Ο πόλεμος του Βάντζεκ με την τουρμπίνα ατμού» » του Άλφρεντ Ντέμπλιν
«Βαλενστάιν» » του Άλφρεντ Ντέμπλιν
«Βουνά, θάλασσες και γίγαντες» » του Άλφρεντ Ντέμπλιν
«Το μοναστήρι της Πάρμας» του Σταντάλ
«Το λυκόφως» μυθιστόρημα του Εφραίμ Ιβάνοφ
«Δον Κιχώτης»
«Μεσημέρι» του Εφραίμ Ιβάνοφ
«Ξημέρωμα» του Εφραίμ Ιβάνοφ
«Ιουδήθ» του Φρήντριχ Χέμπελ
«Luedicke» πρώτο μυθιστόρημα του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι, κατά κόσμον Χανς Ράιτερ
«Δοκίμια» του Χάινριχ Μαν
«Απεριόριστο ρόδο» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
«Δερμάτινη μάσκα» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
«Ποταμοί της Ευρώπης» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
«Bifurcaria bifurcate” του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
«Κληρονομιά» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
«Μουσείο λαθών» του Μαξ Ζένγκεν
«Ο δούκας του Μονμπασόν» του Σατωμπριάν
«Θαλασσινά δράματα» του Γκαστόν Λερού
«Ο κατακλυσμός» του Σινκιέβιτς
«Λούρδη» του Ζολά
«Γράμματα από το μύλο μου» Αλφόνς Ντωντέ
«Η μοιραία ημέρα» του Ροσνύ
«Στις όχθες του Ρήνου» του Άμουμπακ
«Ο ευνοούμενος της τύχης» του Οκτάβ Φεγιέ
«Ο θάνατος» του Αργκιπάτσεφ
«Η τιμή» του Οκτάβ Φεγιέ
« Βεατρίκη» του Μπαλζάκ
« Ο θάνατος του Μονγκόμερ» του Ανρί Ζβεντάν
« Άγιος Θωμάς» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
« Η τυφλή» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
 " Η μαύρη θάλασσα" γραμμένο με θεατρικούς διαλόγους, 
του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
« Η Ληθαία» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
« Ο λαχειοπώλης» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
« Ο πατέρας» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
« Η επιστροφή» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι
« Voyelles» του Ρεμπώ
«Ο βασιλιάς της ζούγκλας» του Μπένο φον Αρτσιμπόλντι




Σάββατο, Μαρτίου 22, 2014

ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ(2666) Ο ΧΡΟΝΟΣ

Ο Μπολάνιο δεν αναφέρεται λεπτομερώς σε χρονολογίες. Ουσιαστικό παράδειγμα, η έλλειψη ακριβούς χρονολογίας της κυκλοφορίας των βιβλίων του Αρτσιμπόλντι. 
Οι ελάχιστες χρονολογίες με τη σειρά που παρουσιάζονται στη διήγηση:

1918 Επιστροφή του πατέρα Ράιτερ στο χωριό του μετά την συνθηκολόγηση της Γερμανίας
1920 Γέννηση του Χανς Ράιτερ
1923 Κατάταξη του Μπόρις Άνσκυ στον Κόκκινο στρατό
1933 Ο Χανς Ράιτερ σταματά το σχολείο
1909 Γέννηση του Μπόρις Αμπράμοβιτς Άνσκυ
1939 Κατάταξη του Χανς Ράιτερ στον στρατό
1902 Ο Εφραίμ Ιβάνοφ γίνεται μέλος του κόμματος
1910 Ο Ιβάνοφ χάνει την έμπνευσή του
1940 Ο Ιβάνοφ γράφει το πρώτο του διήγημα επιστημονικής φαντασίας «Το τραίνο στα Ουράλια»
1929 Ο Άνσκυ συμμετέχει στην δημιουργία περιοδικών
1929 Ο Άνσκυ διαβάζει τα βιβλία του Ντέμπλιν «Βερολίνο Αλεξάντερπλατς», «Τα τρία άλματα του Βινγκ-λουν», του 1915, « Ο πόλεμος του Βάντζεκ με την τουρμπίνα ατμού», του 1918, «Το Βαλενστάιν», του 1920, «Βουνά, θάλασσες και γίναντες», του 1924.
1935 Αποσύρρονται όλα τα έργα του Ιβάνοφ
1936 Πρώτη σύλληψη του Ιβάνοφ
1937 Δεύτερη σύλληψη του Ιβάνοφ και η εκτέλεσή του
Καλοκαίρι 1942 Ο Χανς Ράιτερ στην Κριμαία
Καλοκαίρι 1943 Υποχώρηση την μεραρχίας του Χανς Ράιτερ
Χειμώνας 1942 Ο Χανς Ράιτερ στο Κοστέκινο
1944 Σταύρωση του Εντρέσκου
Μάιος 1945 Σύλληψη του Χάνς Ράιτερ και εγκλεισμός του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στα περίχωρα του Άνσμπαχ
Γνωριμία του με τον Λέο Ζάμμερ και πιθανή δολοφονία του Ζάμμερ από τον Χάνς.
1930 Γέννηση της Λόττε Ράιτερ
1995 Τηλεγράφημα από την Σάντα Τερέσα στην Λόττε
1996 Αναβολή της δίκης του Κλάους Χάας
1997, 1998 Η Λόττε στον Μεξικό
1999 Νέα αναβολή της δίκης του Κλάους Χάας
2001 Η Λόττε διαβάζει στο αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης το βιβλίο του Αρτσιμπόλντι « Ο βασιλιάς της ζούγκλας»





Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2014

ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ(2666) ΟΙ ΤΟΠΟΙ


Οι τόποι του πέμπτου μέρους: "Αρτσιμπόλντι"

Πρωσία
Ντύρεν
Βερολίνο
Το χωριό των Γαλάζιων γυναικών
Το χωριό των Κόκκινων Ανθρώπων
Το χωριό των Χοντρών
Το Αυγουλοχώρι
Το Γουρουνοχώρι
Το χωριό με τα Πολυλογάδικα Κορίτσια
Το Φαράγγι του Χαμένου προβάτου
Το Φαράγγι των λουλουδιών
Το Σκοτεινό Φαράγγι
Το Φαράγγι των παιδιών του Κρέουζε
Το φαράγγι του Διαβόλου
Το Φαράγγι της Παρθένου
Το Φαράγγι του Σαν Μπερνάντο
Το Φαράγγι των Βράχων
Το δάσος της καρδιάς του Φθινοπώρου
Μόσχα
Μαδρίτη
Δάσος του Γκούσταβ
Βέλγιο
Στετίν
Παρίσι
Γαλλία
Πολωνία
Κούτνο
Γραμμή Μαζινό
Δανία
Νανσύ
Νορμανδία
Σαρλ
Κατρίν
Ζυλ
Πορμπάιγ
Ολλόντ
Καρτερέ
Μπενεβίλ
Σαιν Σωβέρ λε Βικόν
Μπρικεμπέκ
Ρουμανία
Σοβιετική Ένωση
Καρπάθια
Βουκουρέστι
Δάσος της καρδιάς του Φθινοπώρου
Πόντσαμ
Τρανσυλβανία
Μεξικό
Τενοτστιτλάν
Τλατελόλκο
Γενεύη
Μοντρέ
Ελβετία
Λίμνη Λεμάν
Βέβε
Έβιάν
Λωζάννη
Προύθος
Βεσαραβία
Δνείπερος
Οδησσός
Μπουγ ποταμός
Ουκρανία
Πέρεκοπ
Τσορνομόρκσε
Κίροβσκε
Τσερνίσοβε
Τορνομόρσκε
Εβπατόρια
Φρουνζ
Ίνκερμαν
Σεβαστούπολη
Βαλτική
Μαύρη Θάλασσα
Νοβοσελίβσκε
Μυκολάιβκα
Κριβόι Ρογκ
Κέοτς
Κοστέκινο ή Γλυκό Ποτάμι
Ντνιε Προπετρόφκσι
Βαρσοβία
Σιβηρία
Νορίλσκ
Κοιλάδα Τουνγκώσκα 
Όμσκ
Γιακούσκ
Λένας
Βόρειος παγωμένος ωκεανός
Νέα Σιβηρία
Θάλασσα του Οχότσκ
Βλαδιβοστόκ
Αμούρ
Βαικάλη
Ιρκούτσκ
Καζακστάν
Ουράλια
Πετρούπολη ή Λένινγκραντ
Σμολένσκ
Κίεβο
Ροστόβ
Κριμαία
Νέα Υόρκη
Κάνσας Σίτυ
Πεκίνο
Γιάλτα
Βιτέμπσκ
Ρώμη
Πλατεία Βαντόμ
Σηκουάνας
Κρεμλίνο
Βορνέο
Κουμπάν
Κρασνοντάρ
Καύκασος
Μπουντενόφσκ
Καλμούκα στέππα
Τουάπσε
Ελίστα
Προλετάρσκαγια
Μανίτς ποτάμι
Μιους ποταμός
Μπουγκ
Περβομάισκ
Τζάσι
Λίταζ
Άνσμπαχ
Πίλσεν
Κίστιν
Κούρσκ
Μόναχο
Τσέλμνο
Λειψία
Εσθονία
Άουσβιτς
Άνω Γαλικία
Κολονία
Βέστερβαλντ
Βρανδεμβούργο
Σόλινγκεν
Ρεμσάιντ
Βούπερταλ
Κόμπλεντς
Μάνστεστερ
Αγγλία
Λονδίνο
Βόρειος Γαλλία
Στενό της Μάγχης
Αμβούργο
Ιταλία
Σελήνη
Κρήτη
Ερυθρά Θάλασσα
Ολλανδία
Άμστερνταμ
Ίζερλον
Μπόχουμ
Μανχάιμ
Βοστώνη
Σαν Φρανσίσκο
Βουλγαρία
Τουρκία
Μοντενέγκρο
Ισπανία
Πορτογαλία
Κάτω Σαξονία
Ολντενμπουργκ
Φρισία
Φραγκφούρτη
Μαγεντία
Ζυρίχη
Βέρνη
Βιέννη
Κόρινθος
Ινδοκίνα
Μαλαισία
Κέμπτεν
Βενετία
Μιλάνο
Μπρέσια
Πάδουα
Βιτσέντσα
Μάντοβα
Μπολόνια
Πίζα
Σεσίνα
Πιομπίνο
Φλωρεντία
Κάστρο της Σενιγκάλια
Λίμνη Γκάρντα
Μπαρδολίνο
Ντεσεντσάνο
Καναρέτζιο
Κανάλε Γκράντε
Λίστα ντι Σπάνια
Κάμπο Σαν Τζερεμία
Γέφυρα Τζούλιε
Φονταμέντα Πεσκαρία
Γκέτο Βέκιο
Πλατεία Γκέτο Νουόβο
Φονταμέντα ντέλλι Ορμεζίνι
Οδός Τουρλόνα
Ρίο ντέλλα Σένζα
Ικαρία
Αμοργός
Σαντορίνη
Σίφνος
Σύρος
Μύκονος
Δρέσδη
Μεσολόγγι
Πιτέστι
Κλουζ
Μπακάου
Κονστάντζα
Τουρνού Σεβερίν
Ονδούρα
Τεγκουσιγκάλπα
Χάρβαντ
Τζαμάικα
Ινδονησία
Γκέττινγκεν
Λυβέκη
Πάντερμπορν
Ντούισμπεργκ
Ρήνος
Κίελο
Μέηκον Τζώρτζια
Νείλος
Ιερουσαλήμ
Ατλάντα
Σάντα Τερέσα
Τουσόν
Κίνα
Ταυλάνδη
Τιχουάνα
Λός Άντζελες
Γκέρλιτζ

Ο πίνακας είναι του
 Giuseppe Arcimboldo «Summer»

Δευτέρα, Μαρτίου 17, 2014

ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ(2666) ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Τα ονόματα, κατά σειρά εμφανίσεως(περίπου, μην είμαστε υπερβολικοί!)
(Βελτιωμένο)


Ο Χανς Ράιτερ
Ο Φρειδερίκος ο Μεγάλος
Ο Χάινς Φόγκελ
 Ο Κάντ
Ο Γκαίτε
Η Λόττε Ράιτερ
Ο Θερβάντες
Ο Μωάμεθ
Ο Σίλλερ
Ο Χέλντεριν
Ο Κλάιστ
Ο Νοβάλις
Ο Άιχεντορφ
Ο Χόφφμαν
Ο Βόλφραμ φον Έσενμπαχ
Ο Φρήντριχ φον Χάουζεν
Ο Βάλτερ φον ντερ Φόγκελβάιντε
O Φύχλερ
O Νομπούρο Νισαμάτα
H Γκρέτε φον Γιόαχιμστάλερ

Ο Ναπολέον
Ο Χίτλερ
Ο Μπενίτο Μουσολίνι
Ο Γκαίρινγκ
Ο στρατηγός Ουντέτ

Ο Θεός
Ο Μωυσής

Ο Αλί Μπαμπά
Ο Προμηθέας
Ο στρατηγός Κρούγκερ
Ο στρατηγός Φον Μπόλε
Ο λοχαγός Πάουλ Γκέρκε
Η πόρνη Αννίτα
Ο στρατηγός Φον Μπέρενμπεργκ
Ο συγγραφέας του Ράιχ Χέρμαν Χόενς
Ο Ρουμάνος στρατηγός Εουζένιο Εντρέσκου
Ο νεαρός σοφός Πάμπλο Ποπέσκου
Η βαρόνη Φον Τσούμπε
Ο Κόνραντ Χάλντερ
Ο Κόμης Δράκουλας
Ο Ιησούς Χριστός
Ο Φλάβιο Ιώσηπος
Ο στρατιώτης Νάιτσκε
Ο στρατιώτης Βίλκε
Η Ινγκεμποργκ Μπάουερ
Ο λοχίας Λέμκε
Ο λοχαγός Λάντεντιν
Ο στρατιώτης Φος
Ο Μπορίς Αμπράμοβιτς Άνσκυ
Ο Αβραάμ Άνσκυ
Ο Βράνκελ
Ο Κράσνοφ
Ο Ντενίκιν
Ο Κολτσάκ
Ο Γιούντενιτς
Ο Ντιμίτρι Βερμπίτσκι
Ο διοικητής Κορολένκο
Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Εφραίμ Ιβάνοφ
Ο Τολστόι
Ο Τσέχοφ
Ο Γκόργκι
Ο Χόφφμαν Οντόεφκσι
Ο Λαζέτσνικοφ
 Ο Ουώλτερ Σκοτ
Ο Μάρξ
Ο Ιούλιος Βερν
Ο Χέγκελ
Ο Φόυερμπαχ
Ο Λίχντενμπεργκ
Ο Μονταίν
 Ο Πασκάλ
Ο Φουριέ
Ο Μαγιακόφκι
Ο Λέρμοντοφ
 Ο Πούσκιν
Ο Νιζίνσκι
Ο Γκούροφ
Ο Νάντσον
Ο Μπλόκ
Η Μαργαρίτα Αφανασίεβνα
Ο στρατηγός Τουχατσέφκυ
Ο Μπλιούχερ
Ο Γκριγκόρι Γιακόβιν
Ο Ζηνόβιεφ
Ο Τρότσκυ
Η Ευγενία Γκοτλίμποβνα
Ο Πιερ Μπρουέ
Ο Πιατάκοφ
Ο Μπουχάριν
Ο Ιβάν Ράγια
Ο Μπάμπελ
Ο Πλατόνοφ
Ο Μπορίς Πιλνιάκ
Ο Αντρέι Μπιέλι
Η Μαρία Ζαμιάτινα
Ο Γκούσταβ Λαντάουερ
Ο Γκόγκολ
Ο Σταντάλ
Ο Πάντσο Βίγια
Ο Αλεξέι Τολστόι
Ο Αντρέι Ζντάνοφ
Ο Στάλιν
Η Ινές Αρμάντ
Η Νάντια Γιουρένιεβα
Ο αρουραίος Νικήτας
Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ
Ο μοναχός Λαπίσιν
Ο Ντέμπλιν
Ο Λένιν
Ο Γιούρι Πιατάκοφ
Ο Λεβ Κάμενεφ
Ο Τζουζέππε Αρτσιμπόλντο
Ο Κουρμπέ
Ο Μπωντλαίρ
Ο Ντωμιέ
Ο Ζυλ Βαλλε
Ο Προυντόν
Ο Ναπολέον ο 3ος
Ο Ενγκρ
Ο Ντελακρουά
Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Ο Μπερναρτνίνο Λουίνι
Ο λοχίας Μπούμπλιτς
Ο Τσέλερ ή καλύτερα Λέο Ζάμμερ
Ο Μένερτ
O Hahn & Foerster
Mason & Cooper
Η Χίλντε
Η Γκρέτε
Ο Όττο και Γκούσταβ
Γιάκομπ Μπούμπις
Μίχαελ ή Μίκυ Μπίτνερ
Ο Χάινριχ Μαν
O Tζέημς Τζόυς
Η κυρία Μαριάν Γκότλημπ
Ο Τάκιτος
Ο Μούζιλ
Ο Κάφκα
Ο Τόμας Μαν
Ο Μπενίτο Χουάρες
Ο Άγιος Μπενίτο Βενέδικτος του Ανιάνο
Ο Άγιος Μπενίτο εκ Νουρσίας
Ο Μπενίτο ο Μαυριτανός
Η Άννα Μπούμπις ή βαρόνη Φον Μπούμπις
Ο λόρδος Μπάυρον
Η Ούτα
Ο Λέσσινγκ
Ο Λίχτενμπεργκ
Η Μάρτα
Ο Ραφαήλ
Ο Λόταρ Γιούνγκε
Ο Σίσυφος, ο γιος του Αιόλου και της Εναρέτης
Ο Αυτόλυκος
Η Αντίκλεια
Ο κύριος Λαέρτης
Ο Οδυσσέας
Η Μερόπη
Η Τυρώ
Ο Δίας
Ο Ασωπός
Ο Θάνατος
Ο Φώκνερ
Η κυρία Δωροθέα
Η κυρία Ράαμπ

Ο Φρίτς Λόυμπε
Ο Μοράβια
Ο Τιντορέττο
Ο Ντέρκ Μπόγκαρντ
Ο Μαξ Ζέγκεν
Ο Σατωμπριάν
Ο Γκαστόν Λερού
Ο Ζολά
Ο Αλφόνς Ντωντέ
Ο Ροσνύ
Ο Άουμπακ
Ο Αργκιπάτσεφ
Ο Μπαλζάκ
Ο Ανρί Ζβεντάν
Ο Πονσόν ντε Τερράιγ
Ο Ενρίκε
Ο Οκτάβ Φεγιέ
Ο Έρνστ Γιούνγκερ
Ο Άδης
Η Ληθαία
Ο Ώλενος
Ο Γκλουκ
Ο Μπαχ
Η Ασουνσιόν Ρέγες
Ο Εδουάρδος ο Εξομολητής
Ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής
Η Πελαγία ή Πελάγια
Ο Τάντζιο
Ο Γκρότε
Ο Κούντσε
Ο Μπαρτς
Ο Νόακ
Ο Βέρνερ Χάας
Ο Χάινριχ
Ο Κλάους Χάας
Η Βικτόρια Σαντολάγια
Η Ίνγκριτ
Ο Στηβ Ερνάντες
Η Μοντσίτα
Ο Αλεξάντερ Φρύστ-Πύκλερ

Ο πίνακας Arcimboldo «Librarian»

Πέμπτη, Μαρτίου 13, 2014

ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ (2666)

Διαβάζοντας ένα μυθιστόρημα ο αναγνώστης, πέρα από την ανάγκη να διαβάσει μια ιστορία, που είναι η βασική προτεραιότητα της ανάγνωσης, αναρωτιέται  ποιο είναι  το ερέθισμα  που έκανε τον συγγραφέα να αφηγηθεί τη συγκεκριμένη ιστορία, πως την γράφει, ποια είναι η τεχνική του αφηγηματικού λόγου, η δεξιοτεχνία του, η γλωσσική του επάρκεια, η λεκτική εκφορά των ιδεών του, το λογοτεχνικό του σύμπαν,η αξιολόγησή του, εν τέλει. Γιατί υπάρχει αξιολόγηση της αφηγηματικής κατάθεσης, παρά τις προσπάθειες αρκετών να σταθούν στη συναισθηματική και συγκινησιακή αποτελεσματικότητα της γραφής. Πως, λοιπόν, αυτή η γλωσσική παράσταση της ιστορίας πραγματοποιείται μέσω της  λεκτικής κατασκευής, δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να συνεχίσει να διαβάζει, γιατί η μυθοπλασία έχει ενδιαφέρον, αλλά, κυρίως, γιατί είναι όμορφα γραμμένη;
Βέβαια σε αυτά τα ερωτήματα αρμόδιος να απαντήσει είναι ο συγγραφέας. Αλλά επειδή όλοι οι συγγραφείς δεν μιλούν για τα έργα τους, ούτε είναι υποχρεωμένοι, αφετέρου κάθε αναγνώστης δεν θέλει ούτε μπορεί να παρακολουθεί τη εξωαναγνωστική πορεία του συγγραφέα, ο συγγραφέας αναγνωρίζοντας αυτή την αμοιβαία στάση, αφήνει μέσα στο έργο του ίχνη, αφηγηματικούς υπαινιγμούς, λεκτικούς πυρήνες που βοηθούν τον αναγνώστη να δώσει απάντηση στο ερώτημά του. Εξαρτάται από την αναγνωστική ικανότητα και παίδευση του αναγνώστη να αναγνωρίσει τα ίχνη αυτά και να τα ερμηνεύσει. Αν και δεν πιστεύω στην παιδευτική λειτουργία της ανάγνωσης, αλλά στο ταλέντο του αναγνώστη να αντιλαμβάνεται αυτό που διαβάζει. Ένα κείμενο γίνεται αντιληπτό, ναι , απ’όλους, αλλά η πρόσληψή  γίνεται με διαφορετικούς τρόπους, που δεν έχουν σχέση με την μορφωτική κληρονομιά του αναγνώστη.
Ο Μπολάνιο στον «Αρτσιμπόλντι», πέμπτο μέρος του βιβλίου «2666”, απαντάει, έμμεσα, σε αυτά τα ερωτήματα. Γιατί γράφει, για ποιον και πως γράφει, ποιον αφηγηματικό τρόπο προκρίνει για να μας διηγηθεί την ιστορία του.Το κάνει, όμως, , όπως ένας μεγάλος συγγραφέας μπορεί να απαντήσει. Έμμεσα, αλληγορικά, με συγκαλυμμένο τρόπο, αν και μένα δεν μου αρέσει αυτή η κρυψίνοια. Γιατί να κρύβεται ο συγγραφέας σε άλλα πρόσωπα, ενώ το μοναδικό, κυρίαρχο πρόσωπο μέσα στο μυθιστόρημα είναι αυτός και κανένας άλλος. Γιατί να υιοθετεί αυτό το επικοινωνιακό τέχνασμα, γράφοντας ιστορίες που λένε άλλοι, αλλά είναι δικές του; Γιατί που αλλού θα τις μάθαινε, αν δεν έβγαιναν από το μυαλό του. Μήπως θα συναντούσε τους ήρωες του να μιλούν γι’αυτές; 
Ο Μπολάνιο μιλάει για πρόσωπα, τόπους, για την οικογένεια, τον πόλεμο, την καταστροφή, τον παραλογισμό, για συγγραφείς,  τη συγγραφή, τη λογοτεχνία, για το Χωριό των Γαλάζιων γυναικών,  το χωριό των Κόκκινων Ανθρώπων, το χωριό των Χοντρών, το Αυγουλοχώρι, το Γουρουνοχώρι, το χωριό με τα Πολυλογάδικα Κορίτσια, για το Φαράγγι του Χαμένου προβάτου, το Φαράγγι των λουλουδιών, το Σκοτεινό Φαράγγι, το Φαράγγι των παιδιών του Κρέουζε, το φαράγγι του Διαβόλου, το Φαράγγι της Παρθένου, το Φαράγγι του Σαν Μπερνάντο, το Φαράγγι των Βράχων,  για το φύκι Laminaria digitata, τη Laminaria hyperborea, τη Saccorhiza polyschides, τη Chorda filum, τη Laethesia difformis, την Ascophyllum nodosum, τη Laminaria saccharina,  την Padiana pavonia, τη Sargassum vulgare, την Porphyra umbilicalis, για τον βυθό της θάλασσας, για ποτάμια, δάση, πόλεις, για την τρέλα, για τις πουτάνες της Σπένγκρλερστρασσε, για εφευρέσεις, για την τέταρτη διάσταση, για τον φόβο, τον απόλυτο φόβο και τον φόβο λογοτεχνικής φύσης, για τούνελ, σπηλιές, κρύπτες, κρυψώνες, για δολοφονίες, για την  κουλτούρα, τη ζωγραφική, για όνειρα, εφιάλτες, για τον Κόμη Δράκουλα, τον Χριστό, τον Φλάβιο Ιώσηπο, για μυστηριώδεις αριθμούς, κάστρα, τους Αζτέκους, την απελπισία, τη θλίψη, τον Χίτλερ, τους Ναζιστές, για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον Κόκκινο Στρατό, την Οκτωβριανή Επανάσταση,τις εκκαθαρίσεις, για μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, για τεράστια πέη, ομαδικούς έρωτες, για βιταμινούχα σπέρματα, για εραστές, για τον αυνανισμό, τον σοδομισμό, αλλά και την αγάπη, τον έρωτα, για ένα αρουραίο που λεγόταν Νικήτας, ο οποίος κουβεντιάζει για τα παιδικά του χρόνια, για το σεξ, για τη μελαγχολία, τον Τζουζέππε Αρτσιμπόλντο, τον Κουρμπέ, την Κομμούνα του Παρισιού, την αυτοκτονία, για την επίφαση, την περιπλάνηση, για τον χώρο και χρόνο, την αταξία, το σύμπαν, για δερμάτινα σακάκια, Άγγλους κατασκόπους, εκδοτικούς οίκους, για βιβλία, την ανάγνωση, για νεκροτομεία, την εμπειρία, την αθωότητα, την παρηγοριά, τη δύναμη, τη χαρά, την ελαφρότητα, τη φιλοσοφία, για τον Σίσυφο,  για τους κριτικούς λογοτεχνίας αλλά και για δακτυλογράφους, για τη σκέψη του θανάτου.
Με λίγα λόγια μιλάει για τη ζωή.

Ο πίνακας είναι του 
Giuseppe Arcimboldo
"
Rudolf II as Vertumnus"

Δευτέρα, Μαρτίου 10, 2014

2666 (ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ:ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ)

Arcimboldo, Giuseppe ~ Spring, 1563, oil on wood, Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, Madrid

Τετάρτη, Μαρτίου 05, 2014

2666


Το βιβλίο αποτελείται από 1145 σελίδες καθαρής ανάγνωσης. Αρχίζει από τη σελίδα 17 και τελειώνει στη σελίδα 1161(1161-17=1145). Η τιμή του είναι 37 ευρώ , με την έκπτωση 10% = 3,70, η καθαρή αξία του γίνεται 33,30 ευρώ(37-3,7=33,3). Η μία σελίδα ανάγνωσης κοστίζει  33,3/1145=0,029083.  Επειδή από τις 1145 του βιβλίου, οι  810(826-17), από την αρχή μέχρι το τέλος του τέταρτου μέρους,  σελίδα 826, είναι μια ακατάσχετη, αδιάφορη φλυαρία, μέχρι να φτάσουμε στον αριστουργηματικό «ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ», που ξεκινά από τη σελίδα 829 και φτάνει μέχρι τη σελίδα 1161, έχουμε 333, μόνο, σελίδες καθαρής αναγνωστικής απόλαυσης(1161-829). Δηλαδή τα έξοδα αγοράς του βιβλίου έπρεπε να μας επιβαρύνουν με 9,684639 ευρώ(333*0,029083). Στο συγκεκριμένο βιβλίο έχουμε χάσει 23,55723 ευρώ(810 σελίδες ακατάσχετης αδολεσχίας x 0,029083 αξία σελίδας) ή 23,61536 ευρώ(33,3 τιμή αγοράς-9,684639 πραγματική αξία του βιβλίου).
Έτσι το κόστος κάθε σελίδας, αφού οι σελίδες που πραγματικά αξίζουν να διαβαστούν είναι μόνο 333, αυξάνεται από 0,029083 ευρώ, που αντιπροσωπεύει το σύνολο των σελίδων του βιβλίου, σε 0,10 ευρώ(33,3 κόστος του βιβλίου/333 σελίδες αναγνωστικής ευφορίας).

Υ.Γ Είναι προφανές ότι, αν προσθέσουμε τον αριθμό των σελίδων, που δικαιώνουν την λογοτεχνική αξία του βιβλίου, δύο φορές ή τον πολλαπλασιάσουμε με τον αριθμό 2, που είναι ο πρώτος αριθμός του τίτλου, έχουμε σαν αποτέλεσμα τον αριθμό 666(333+333 ή 333*2), παράλληλα δε, αν προσθέσουμε το  κόστος του βιβλίου 33,3 ευρώ δύο φορές ή το πολλαπλασιάσουμε με τον αριθμό 2, που είναι ο πρώτος αριθμός του τίτλου, έχουμε αποτέλεσμα 66,6(33,3+33,3), είναι γεγονός καθαρά συμπτωματικό.

Υ.Γ 1 Μπορεί το γεγονός ότι ο τίτλος του βιβλίου "2666", που  αναλύεται με το αριθμό 2 και το γινόμενο του  αριθμού των σελίδων του "ΑΡΤΣΙΜΠΟΛΝΤΙ", της λογοτεχνικής δικαίωσης του συγγραφέα, με τον αριθμό αυτόν (2*333=666). συνεπώς 2666, να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι κάποιος  ηθελημένα ή αθέλητα, μας αποκαλύπτει την αποφυγή της ανώφελης και εξουθενωτικής ανάγνωσης 810 σελίδων, και μας οδηγεί στην απόλαυση του τελευταίου κεφαλαίου;

Τρίτη, Μαρτίου 04, 2014

ΥΓ.1

Υ.Γ 1
Το γεγονός συνέβη, ταυτόχρονα, στην πραγματικότητα και στο μυαλό μου.
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η πραγματικότητα εκθέτει στην ολότητά της, όταν της το ζητήσουμε, την υπερβολή κάθε αυτάρεσκης φαντασίας.

Ο πίνακας είναι της Grace Cossington Smith

Δευτέρα, Μαρτίου 03, 2014

Η Μ. ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ( ΕΚΔΟΧΗ ΔΕΥΤΕΡΗ)

Η Μ. στάθηκε όρθια κάτω από το κρεβάτι, για κάποιον ακατανόητο λόγο, ακόμα και σε μένα που περιγράφω αυτήν την εικόνα. Η Μ. είναι δημιούργημά μου, δεν θα υπήρχε, χωρίς εμένα. Ασκώ, λοιπόν, εξουσία πάνω της, γιατί τι άλλο είναι ο αφηγητής παρά εξουσιαστής των λεκτικών πλασμάτων του; Αν και καμιά φορά, τα άτιμα, κάνουν τα δικά τους, σαν καλή ώρα η Μ., που στέκεται όρθια κάτω από το κρεβάτι. Πλατειάζω όμως και δεν έχω χρόνο. Τα πιάτα παρατημένα, άπλυτα στο νεροχύτη, τα φασολάκια με πατάτες περιμένουν τρεις μέρες στο μυαλό μου να μαγειρευτούν, η Ελένη με κάλεσε για καφέ. Μια ριπή ανέμου(από πού;) , για να επανέλθω στην εικόνα της Μ., σαν δεξιό ντιρέκτ του King George, πρωταθλητή βαρέων βαρών, αν υπάρχει, την γκρέμισε κάτω.

Από τότε η Μ. αποφάσισε, να μην σταθεί ξανά όρθια κάτω από κρεβάτι.

Υ.Γ. Το γεγονός συνέβη, ταυτόχρονα, στην πραγματικότητα και στο μυαλό μου.
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η πραγματικότητα καταρρίπτει, θα λέγαμε "κάνει με τα κρεμμυδάκια", αλλά δεν είναι του επιπέδου μας, καμιά φορά, τη νοηματική υπερβολή της φαντασίας.

Ο πίνακας είναι του Anders Zorn