Πέμπτη, Ιανουαρίου 19, 2017

ΓΕΝΕΘΛΙΑ


Σαν σήμερα, πριν δέκα χρόνια, γεννιέται ο "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ"
Γιορτάζω:
850 αναρτήσεις
2419 σχόλια

Μεταφέρω, δίχως διορθώσεις, το κείμενο της πρώτης ανάρτησης, μη γνωρίζοντας τότε, πώς θα μπορούσε αυτό το πείραμα να κρατήσει δέκα χρόνια:
"ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Από αναγνώστης να γίνω λοιπόν γραφέας. Βέβαια το δεύτερο δεν αναιρεί το πρώτο, ίσως να αλληλοσυμπληρώνονται σύμφωνα με την κοινή πεποίθηση. Απαραίτητο υλικό οι λέξεις και τα συναισθήματα. Ξανά λοιπόν στα λεξικά, στηn μνήμη, στην παρατήρηση. Βέβαια είμαι αρκετά μεγάλος, νοιώθω την αίσθηση του θανάτου να πλανιέται σε κάθε μακρόχρονη προσπάθεια, ένας θάνατος που ανά πάσα στιγμή μπορεί να διακόψει κάθε προσπάθεια αφήνοντας την αίσθηση του ανεκπλήρωτου. Μήπως μόνο εγώ έχω αυτή τη φιλοδοξία και η απώλεια να με κυκλώνει διαρκώς;
Η πραγματικότητα πρέπει να μεταπλαστεί μέσα από προσωπικές εκδοχές, ελπίδες, φόβους. Ίσως συναντηθώ με άλλους ανθρώπους που οι διαφορετικές εκδοχές τους σε σχέση με τον κόσμο, την πρόσληψη και την ερμηνεία του, δημιουργήσουν τη δεξαμενή όπου η προσωπική σχέση με τον κόσμο αναπλαστεί, διαψευστεί ή και ακόμα ακόμα επικυρωθεί.
Η σύμπλευση ή η αντιπαλότητα των προσωπικών καταγραφών αναδείξει την ουσιαστική πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης(sic). Την αδυναμία κατανόησης της ύπαρξης.
Μεγαλοστομώ αλλά αυτή η διάθεση αργότερα να μεταπλαστεί σε κάτι άλλο. Προν το παρόν αυτό που σκέφτομαι την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές η απολογία ή ίσως η απόπειρα ερμηνείας αυτής της καινούργιας προσπάθειας είναι η υπεράσπιση της ατομικότητάς μου που τόσο με απωθεί".
Παρασκευή, Ιανουαρίου 19, 2007



Ο πίνακας είναι του Νίκου Κακουλίδη

2 σχόλια:

Rosa Mund είπε...

Πολλές ευχές για τα δεκάχρονα του μπλογκ:

*

Τρομάζοντας από γέννηση

Κάθε πρωί ξαφνιάζομαι
ξυπνώντας απότομα,
σκέφτομαι λίγα δευτερόλεπτα
λέγοντας υπάρχω λίγο ακόμη.
Τέτοιος ο τρόμος που με
συνέχει από λίκνου.

Νίκος Καρούζος -Ράμπα 15.02.88 (ανέκδοτο)


***

Συντομία

Γεννήθηκα σήμερα το ξημέρωμα
έζησα την παιδική μου ηλικία το πρωί
και γύρω στο μεσημέρι
έμπαινα ήδη στην εφηβεία μου.

Και δεν είναι ότι τρόμαξα
που ο χρόνος μου περνάει τόσο βιαστικά.

Μόνο με ανησυχεί λίγο να σκέφτομαι
ότι ίσως αύριο
να είμαι πολύ γέρος
για να κάνω όλα όσα άφησα σ' εκκρεμότητα.

Χόρχε Μπουκάϊ, Ιστορίες να σκεφτείς.


Scorpions - Born To Touch Your Feelings
https://www.youtube.com/watch?v=vxuhNmjnK9M

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές σας. Να είστε πάντα καλά, να μας ευφραίνετε με την διαδικτυακή σας παρουσία.
Αντίδωρο
https://www.youtube.com/watch?v=Ys5xfdn5rlo